١ تيموثاوس 4

١ 1 وَلَكِنَّ ٱلرُّوحَ يَقُولُ صَرِيحًا: إِنَّهُ فِي ٱلْأَزْمِنَةِ ٱلْأَخِيرَةِ يَرْتَدُّ قَوْمٌ عَنِ ٱلْإِيمَانِ، تَابِعِينَ أَرْوَاحًا مُضِلَّةً وَتَعَالِيمَ شَيَاطِينَ،

ปวิตฺร อาตฺมา สฺปษฺฏมฺ อิทํ วากฺยํ วทติ จรมกาเล กติปยโลกา วหฺนินางฺกิตตฺวาตฺ

٢ 2 فِي رِيَاءِ أَقْوَالٍ كَاذِبَةٍ، مَوْسُومَةً ضَمَائِرُهُمْ،

กโฐรมนสำ กาปฏฺยาทฺ อนฺฤตวาทินำ วิวาหนิเษธกานำ ภกฺษฺยวิเศษนิเษธกานาญฺจ

٣ 3 مَانِعِينَ عَنِ ٱلزِّوَاجِ، وَآمِرِينَ أَنْ يُمْتَنَعَ عَنْ أَطْعِمَةٍ قَدْ خَلَقَهَا ٱللهُ لِتُتَنَاوَلَ بِٱلشُّكْرِ مِنَ ٱلْمُؤْمِنِينَ وَعَارِفِي ٱلْحَقِّ.

ภูตสฺวรูปาณำ ศิกฺษายำ ภฺรมกาตฺมนำ วาเกฺยษุ จ มนำสิ นิเวศฺย ธรฺมฺมาทฺ ภฺรํศิษฺยนฺเตฯ ตานิ ตุ ภกฺษฺยาณิ วิศฺวาสินำ สฺวีกฺฤตสตฺยธรฺมฺมาณาญฺจ ธนฺยวาทสหิตาย โภคาเยศฺวเรณ สสฺฤชิเรฯ

٤ 4 لِأَنَّ كُلَّ خَلِيقَةِ ٱللهِ جَيِّدَةٌ، وَلَا يُرْفَضُ شَيْءٌ إِذَا أُخِذَ مَعَ ٱلشُّكْرِ،

ยต อีศฺวเรณ ยทฺยตฺ สฺฤษฺฏํ ตตฺ สรฺวฺวมฺ อุตฺตมํ ยทิ จ ธนฺยวาเทน ภุชฺยเต ตรฺหิ ตสฺย กิมปิ นาคฺราหฺยํ ภวติ,

٥ 5 لِأَنَّهُ يُقَدَّسُ بِكَلِمَةِ ٱللهِ وَٱلصَّلَاةِ.

ยต อีศฺวรสฺย วาเกฺยน ปฺรารฺถนยา จ ตตฺ ปวิตฺรีภวติฯ

٦ 6 إِنْ فَكَّرْتَ ٱلْإِخْوَةَ بِهَذَا، تَكُونُ خَادِمًا صَالِحًا لِيَسُوعَ ٱلْمَسِيحِ، مُتَرَبِّيًا بِكَلَامِ ٱلْإِيمَانِ وَٱلتَّعْلِيمِ ٱلْحَسَنِ ٱلَّذِي تَتَبَّعْتَهُ.

เอตานิ วากฺยานิ ยทิ ตฺวํ ภฺราตฺฤนฺ ชฺญาปเยสฺตรฺหิ ยีศุขฺรีษฺฏโสฺยตฺตมฺ: ปริจารโก ภวิษฺยสิ โย วิศฺวาโส หิโตปเทศศฺจ ตฺวยา คฺฤหีตสฺตทียวาไกฺยราปฺยายิษฺยเส จฯ

٧ 7 وَأَمَّا ٱلْخُرَافَاتُ ٱلدَّنِسَةُ ٱلْعَجَائِزِيَّةُ فَٱرْفُضْهَا، وَرَوِّضْ نَفْسَكَ لِلتَّقْوَى.

ยานฺยุปาขฺยานานิ ทุรฺภาวานิ วฺฤทฺธโยษิตาเมว โยคฺยานิ จ ตานิ ตฺวยา วิสฺฤชฺยนฺตามฺ อีศฺวรภกฺตเย ยตฺน: กฺริยตาญฺจฯ

٨ 8 لِأَنَّ ٱلرِّيَاضَةَ ٱلْجَسَدِيَّةَ نَافِعَةٌ لِقَلِيلٍ، وَلَكِنَّ ٱلتَّقْوَى نَافِعَةٌ لِكُلِّ شَيْءٍ، إِذْ لَهَا مَوْعِدُ ٱلْحَيَاةِ ٱلْحَاضِرَةِ وَٱلْعَتِيدَةِ،

ยต: ศารีริโก ยตฺน: สฺวลฺปผลโท ภวติ กินฺตฺวีศฺวรภกฺติไรหิกปารตฺริกชีวนโย: ปฺรติชฺญายุกฺตา สตี สรฺวฺวตฺร ผลทา ภวติฯ

٩ 9 صَادِقَةٌ هِيَ ٱلْكَلِمَةُ وَمُسْتَحِقَّةٌ كُلَّ قُبُولٍ.

วากฺยเมตทฺ วิศฺวสนียํ สรฺไวฺว รฺคฺรหณียญฺจ วยญฺจ ตทรฺถเมว ศฺรามฺยาโม นินฺทำ ภุํชฺมเห จฯ

١٠ 10 لِأَنَّنَا لِهَذَا نَتْعَبُ وَنُعَيَّرُ، لِأَنَّنَا قَدْ أَلْقَيْنَا رَجَاءَنَا عَلَى ٱللهِ ٱلْحَيِّ، ٱلَّذِي هُوَ مُخَلِّصُ جَمِيعِ ٱلنَّاسِ، وَلَا سِيَّمَا ٱلْمُؤْمِنِينَ.

ยโต เหโต: สรฺวฺวมานวานำ วิเศษโต วิศฺวาสินำ ตฺราตา โย'มร อีศฺวรสฺตสฺมินฺ วยํ วิศฺวสาม: ฯ

١١ 11 أَوْصِ بِهَذَا وَعَلِّمْ.

ตฺวมฺ เอตานิ วากฺยานิ ปฺรจารย สมุปทิศ จฯ

١٢ 12 لَا يَسْتَهِنْ أَحَدٌ بِحَدَاثَتِكَ، بَلْ كُنْ قُدْوَةً لِلْمُؤْمِنِينَ: فِي ٱلْكَلَامِ، فِي ٱلتَّصَرُّفِ، فِي ٱلْمَحَبَّةِ، فِي ٱلرُّوحِ، فِي ٱلْإِيمَانِ، فِي ٱلطَّهَارَةِ.

อลฺปวยษฺกตฺวาตฺ เกนาปฺยวชฺเญโย น ภว กินฺตฺวาลาเปนาจรเณน เปฺรมฺนา สทาตฺมเตฺวน วิศฺวาเสน ศุจิเตฺวน จ วิศฺวาสินามฺ อาทรฺโศ ภวฯ

١٣ 13 إِلَى أَنْ أَجِيءَ ٱعْكُفْ عَلَى ٱلْقِرَاءَةِ وَٱلْوَعْظِ وَٱلتَّعْلِيمِ.

ยาวนฺนาหมฺ อาคมิษฺยามิ ตาวตฺ ตฺว ปาเฐ เจตยเน อุปเทเศ จ มโน นิธตฺสฺวฯ

١٤ 14 لَا تُهْمِلِ ٱلْمَوْهِبَةَ ٱلَّتِي فِيكَ، ٱلْمُعْطَاةَ لَكَ بِٱلنُّبُوَّةِ مَعَ وَضْعِ أَيْدِي ٱلْمَشْيَخَةِ.

ปฺราจีนคณหสฺตารฺปณสหิเตน ภวิษฺยทฺวาเกฺยน ยทฺทานํ ตุภฺยํ วิศฺราณิตํ ตวานฺต: เสฺถ ตสฺมินฺ ทาเน ศิถิลมนา มา ภวฯ

١٥ 15 ٱهْتَمَّ بِهَذَا. كُنْ فِيهِ، لِكَيْ يَكُونَ تَقَدُّمُكَ ظَاهِرًا فِي كُلِّ شَيْءٍ.

เอเตษุ มโน นิเวศย, เอเตษุ วรฺตฺตสฺว, อิตฺถญฺจ สรฺวฺววิษเย ตว คุณวฺฤทฺธิ: ปฺรกาศตำฯ

١٦ 16 لَاحِظْ نَفْسَكَ وَٱلتَّعْلِيمَ وَدَاوِمْ عَلَى ذَلِكَ، لِأَنَّكَ إِذَا فَعَلْتَ هَذَا، تُخَلِّصُ نَفْسَكَ وَٱلَّذِينَ يَسْمَعُونَكَ أَيْضًا.

สฺวสฺมินฺ อุปเทเศ จ สาวธาโน ภูตฺวาวติษฺฐสฺว ตตฺ กฺฤตฺวา ตฺวยาตฺมปริตฺราณํ โศฺรตฺฤณาญฺจ ปริตฺราณํ สาธยิษฺยเตฯ