< ١ كورنثوس 2 >
وَأَنَا لَمَّا أَتَيْتُ إِلَيْكُمْ أَيُّهَا ٱلْإِخْوَةُ، أَتَيْتُ لَيْسَ بِسُمُوِّ ٱلْكَلَامِ أَوِ ٱلْحِكْمَةِ مُنَادِيًا لَكُمْ بِشَهَادَةِ ٱللهِ، | ١ 1 |
ହେ ଭ୍ରାତରୋ ଯୁଷ୍ମତ୍ସମୀପେ ମମାଗମନକାଲେଽହଂ ୱକ୍ତୃତାଯା ୱିଦ୍ୟାଯା ୱା ନୈପୁଣ୍ୟେନେଶ୍ୱରସ୍ୟ ସାକ୍ଷ୍ୟଂ ପ୍ରଚାରିତୱାନ୍ ତନ୍ନହି;
لِأَنِّي لَمْ أَعْزِمْ أَنْ أَعْرِفَ شَيْئًا بَيْنَكُمْ إلَّا يَسُوعَ ٱلْمَسِيحَ وَإِيَّاهُ مَصْلُوبًا. | ٢ 2 |
ଯତୋ ଯୀଶୁଖ୍ରୀଷ୍ଟଂ ତସ୍ୟ କ୍ରୁଶେ ହତତ୍ୱଞ୍ଚ ୱିନା ନାନ୍ୟତ୍ କିମପି ଯୁଷ୍ମନ୍ମଧ୍ୟେ ଜ୍ଞାପଯିତୁଂ ୱିହିତଂ ବୁଦ୍ଧୱାନ୍|
وَأَنَا كُنْتُ عِنْدَكُمْ فِي ضَعْفٍ، وَخَوْفٍ، وَرِعْدَةٍ كَثِيرَةٍ. | ٣ 3 |
ଅପରଞ୍ଚାତୀୱ ଦୌର୍ବ୍ବଲ୍ୟଭୀତିକମ୍ପଯୁକ୍ତୋ ଯୁଷ୍ମାଭିଃ ସାର୍ଦ୍ଧମାସଂ|
وَكَلَامِي وَكِرَازَتِي لَمْ يَكُونَا بِكَلَامِ ٱلْحِكْمَةِ ٱلْإِنْسَانِيَّةِ ٱلْمُقْنِعِ، بَلْ بِبُرْهَانِ ٱلرُّوحِ وَٱلْقُوَّةِ، | ٤ 4 |
ଅପରଂ ଯୁଷ୍ମାକଂ ୱିଶ୍ୱାସୋ ଯତ୍ ମାନୁଷିକଜ୍ଞାନସ୍ୟ ଫଲଂ ନ ଭୱେତ୍ କିନ୍ତ୍ୱୀଶ୍ୱରୀଯଶକ୍ତେଃ ଫଲଂ ଭୱେତ୍,
لِكَيْ لَا يَكُونَ إِيمَانُكُمْ بِحِكْمَةِ ٱلنَّاسِ بَلْ بِقُوَّةِ ٱللهِ. | ٥ 5 |
ତଦର୍ଥଂ ମମ ୱକ୍ତୃତା ମଦୀଯପ୍ରଚାରଶ୍ଚ ମାନୁଷିକଜ୍ଞାନସ୍ୟ ମଧୁରୱାକ୍ୟସମ୍ବଲିତୌ ନାସ୍ତାଂ କିନ୍ତ୍ୱାତ୍ମନଃ ଶକ୍ତେଶ୍ଚ ପ୍ରମାଣଯୁକ୍ତାୱାସ୍ତାଂ|
لَكِنَّنَا نَتَكَلَّمُ بِحِكْمَةٍ بَيْنَ ٱلْكَامِلِينَ، وَلَكِنْ بِحِكْمَةٍ لَيْسَتْ مِنْ هَذَا ٱلدَّهْرِ، وَلَا مِنْ عُظَمَاءِ هَذَا ٱلدَّهْرِ، ٱلَّذِينَ يُبْطَلُونَ. (aiōn ) | ٦ 6 |
ୱଯଂ ଜ୍ଞାନଂ ଭାଷାମହେ ତଚ୍ଚ ସିଦ୍ଧଲୋକୈ ର୍ଜ୍ଞାନମିୱ ମନ୍ୟତେ, ତଦିହଲୋକସ୍ୟ ଜ୍ଞାନଂ ନହି, ଇହଲୋକସ୍ୟ ନଶ୍ୱରାଣାମ୍ ଅଧିପତୀନାଂ ୱା ଜ୍ଞାନଂ ନହି; (aiōn )
بَلْ نَتَكَلَّمُ بِحِكْمَةِ ٱللهِ فِي سِرٍّ: ٱلْحِكْمَةِ ٱلْمَكْتُومَةِ، ٱلَّتِي سَبَقَ ٱللهُ فَعَيَّنَهَا قَبْلَ ٱلدُّهُورِ لِمَجْدِنَا، (aiōn ) | ٧ 7 |
କିନ୍ତୁ କାଲାୱସ୍ଥାଯାଃ ପୂର୍ୱ୍ୱସ୍ମାଦ୍ ଯତ୍ ଜ୍ଞାନମ୍ ଅସ୍ମାକଂ ୱିଭୱାର୍ଥମ୍ ଈଶ୍ୱରେଣ ନିଶ୍ଚିତ୍ୟ ପ୍ରଚ୍ଛନ୍ନଂ ତନ୍ନିଗୂଢମ୍ ଈଶ୍ୱରୀଯଜ୍ଞାନଂ ପ୍ରଭାଷାମହେ| (aiōn )
ٱلَّتِي لَمْ يَعْلَمْهَا أَحَدٌ مِنْ عُظَمَاءِ هَذَا ٱلدَّهْرِ، لِأَنْ لَوْ عَرَفُوا لَمَا صَلَبُوا رَبَّ ٱلْمَجْدِ. (aiōn ) | ٨ 8 |
ଇହଲୋକସ୍ୟାଧିପତୀନାଂ କେନାପି ତତ୍ ଜ୍ଞାନଂ ନ ଲବ୍ଧଂ, ଲବ୍ଧେ ସତି ତେ ପ୍ରଭାୱୱିଶିଷ୍ଟଂ ପ୍ରଭୁଂ କ୍ରୁଶେ ନାହନିଷ୍ୟନ୍| (aiōn )
بَلْ كَمَا هُوَ مَكْتُوبٌ: «مَا لَمْ تَرَ عَيْنٌ، وَلَمْ تَسْمَعْ أُذُنٌ، وَلَمْ يَخْطُرْ عَلَى بَالِ إِنْسَانٍ: مَا أَعَدَّهُ ٱللهُ لِلَّذِينَ يُحِبُّونَهُ». | ٩ 9 |
ତଦ୍ୱଲ୍ଲିଖିତମାସ୍ତେ, ନେତ୍ରେଣ କ୍କାପି ନୋ ଦୃଷ୍ଟଂ କର୍ଣେନାପି ଚ ନ ଶ୍ରୁତଂ| ମନୋମଧ୍ୟେ ତୁ କସ୍ୟାପି ନ ପ୍ରୱିଷ୍ଟଂ କଦାପି ଯତ୍| ଈଶ୍ୱରେ ପ୍ରୀଯମାଣାନାଂ କୃତେ ତତ୍ ତେନ ସଞ୍ଚିତଂ|
فَأَعْلَنَهُ ٱللهُ لَنَا نَحْنُ بِرُوحِهِ. لِأَنَّ ٱلرُّوحَ يَفْحَصُ كُلَّ شَيْءٍ حَتَّى أَعْمَاقَ ٱللهِ. | ١٠ 10 |
ଅପରମୀଶ୍ୱରଃ ସ୍ୱାତ୍ମନା ତଦସ୍ମାକଂ ସାକ୍ଷାତ୍ ପ୍ରାକାଶଯତ୍; ଯତ ଆତ୍ମା ସର୍ୱ୍ୱମେୱାନୁସନ୍ଧତ୍ତେ ତେନ ଚେଶ୍ୱରସ୍ୟ ମର୍ମ୍ମତତ୍ତ୍ୱମପି ବୁଧ୍ୟତେ|
لِأَنْ مَنْ مِنَ ٱلنَّاسِ يَعْرِفُ أُمُورَ ٱلْإِنْسَانِ إِلَّا رُوحُ ٱلْإِنْسَانِ ٱلَّذِي فِيهِ؟ هَكَذَا أَيْضًا أُمُورُ ٱللهِ لَا يَعْرِفُهَا أَحَدٌ إِلَّا رُوحُ ٱللهِ. | ١١ 11 |
ମନୁଜସ୍ୟାନ୍ତଃସ୍ଥମାତ୍ମାନଂ ୱିନା କେନ ମନୁଜେନ ତସ୍ୟ ମନୁଜସ୍ୟ ତତ୍ତ୍ୱଂ ବୁଧ୍ୟତେ? ତଦ୍ୱଦୀଶ୍ୱରସ୍ୟାତ୍ମାନଂ ୱିନା କେନାପୀଶ୍ୱରସ୍ୟ ତତ୍ତ୍ୱଂ ନ ବୁଧ୍ୟତେ|
وَنَحْنُ لَمْ نَأْخُذْ رُوحَ ٱلْعَالَمِ، بَلِ ٱلرُّوحَ ٱلَّذِي مِنَ ٱللهِ، لِنَعْرِفَ ٱلْأَشْيَاءَ ٱلْمَوْهُوبَةَ لَنَا مِنَ ٱللهِ، | ١٢ 12 |
ୱଯଞ୍ଚେହଲୋକସ୍ୟାତ୍ମାନଂ ଲବ୍ଧୱନ୍ତସ୍ତନ୍ନହି କିନ୍ତ୍ୱୀଶ୍ୱରସ୍ୟୈୱାତ୍ମାନଂ ଲବ୍ଧୱନ୍ତଃ, ତତୋ ହେତୋରୀଶ୍ୱରେଣ ସ୍ୱପ୍ରସାଦାଦ୍ ଅସ୍ମଭ୍ୟଂ ଯଦ୍ ଯଦ୍ ଦତ୍ତଂ ତତ୍ସର୍ୱ୍ୱମ୍ ଅସ୍ମାଭି ର୍ଜ୍ଞାତୁଂ ଶକ୍ୟତେ|
ٱلَّتِي نَتَكَلَّمُ بِهَا أَيْضًا، لَا بِأَقْوَالٍ تُعَلِّمُهَا حِكْمَةٌ إِنْسَانِيَّةٌ، بَلْ بِمَا يُعَلِّمُهُ ٱلرُّوحُ ٱلْقُدُسُ، قَارِنِينَ ٱلرُّوحِيَّاتِ بِٱلرُّوحِيَّاتِ. | ١٣ 13 |
ତଚ୍ଚାସ୍ମାଭି ର୍ମାନୁଷିକଜ୍ଞାନସ୍ୟ ୱାକ୍ୟାନି ଶିକ୍ଷିତ୍ୱା କଥ୍ୟତ ଇତି ନହି କିନ୍ତ୍ୱାତ୍ମତୋ ୱାକ୍ୟାନି ଶିକ୍ଷିତ୍ୱାତ୍ମିକୈ ର୍ୱାକ୍ୟୈରାତ୍ମିକଂ ଭାୱଂ ପ୍ରକାଶଯଦ୍ଭିଃ କଥ୍ୟତେ|
وَلَكِنَّ ٱلْإِنْسَانَ ٱلطَّبِيعِيَّ لَا يَقْبَلُ مَا لِرُوحِ ٱللهِ لِأَنَّهُ عِنْدَهُ جَهَالَةٌ، وَلَا يَقْدِرُ أَنْ يَعْرِفَهُ لِأَنَّهُ إِنَّمَا يُحْكَمُ فِيهِ رُوحِيًّا. | ١٤ 14 |
ପ୍ରାଣୀ ମନୁଷ୍ୟ ଈଶ୍ୱରୀଯାତ୍ମନଃ ଶିକ୍ଷାଂ ନ ଗୃହ୍ଲାତି ଯତ ଆତ୍ମିକୱିଚାରେଣ ସା ୱିଚାର୍ୟ୍ୟେତି ହେତୋଃ ସ ତାଂ ପ୍ରଲାପମିୱ ମନ୍ୟତେ ବୋଦ୍ଧୁଞ୍ଚ ନ ଶକ୍ନୋତି|
وَأَمَّا ٱلرُّوحِيُّ فَيَحْكُمُ فِي كُلِّ شَيْءٍ، وَهُوَ لَايُحْكَمُ فِيهِ مِنْ أَحَدٍ. | ١٥ 15 |
ଆତ୍ମିକୋ ମାନୱଃ ସର୍ୱ୍ୱାଣି ୱିଚାରଯତି କିନ୍ତୁ ସ୍ୱଯଂ କେନାପି ନ ୱିଚାର୍ୟ୍ୟତେ|
«لِأَنَّهُ مَنْ عَرَفَ فِكْرَ ٱلرَّبِّ فَيُعَلِّمَهُ؟». وَأَمَّا نَحْنُ فَلَنَا فِكْرُ ٱلْمَسِيحِ. | ١٦ 16 |
ଯତ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ମନୋ ଜ୍ଞାତ୍ୱା ତମୁପଦେଷ୍ଟୁଂ କଃ ଶକ୍ନୋତି? କିନ୍ତୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟସ୍ୟ ମନୋଽସ୍ମାଭି ର୍ଲବ୍ଧଂ|