١ كورنثوس 15

١ 1 وَأُعَرِّفُكُمْ أَيُّهَا ٱلْإِخْوَةُ بِٱلْإِنْجِيلِ ٱلَّذِي بَشَّرْتُكُمْ بِهِ، وَقَبِلْتُمُوهُ، وَتَقُومُونَ فِيهِ،

ହେ ଭ୍ରାତରଃ, ଯଃ ସୁସଂୱାଦୋ ମଯା ଯୁଷ୍ମତ୍ସମୀପେ ନିୱେଦିତୋ ଯୂଯଞ୍ଚ ଯଂ ଗୃହୀତୱନ୍ତ ଆଶ୍ରିତୱନ୍ତଶ୍ଚ ତଂ ପୁନ ର୍ୟୁଷ୍ମାନ୍ ୱିଜ୍ଞାପଯାମି|

٢ 2 وَبِهِ أَيْضًا تَخْلُصُونَ، إِنْ كُنْتُمْ تَذْكُرُونَ أَيُّ كَلَامٍ بَشَّرْتُكُمْ بِهِ. إِلَّا إِذَا كُنْتُمْ قَدْ آمَنْتُمْ عَبَثًا!

ଯୁଷ୍ମାକଂ ୱିଶ୍ୱାସୋ ଯଦି ୱିତଥୋ ନ ଭୱେତ୍ ତର୍ହି ସୁସଂୱାଦଯୁକ୍ତାନି ମମ ୱାକ୍ୟାନି ସ୍ମରତାଂ ଯୁଷ୍ମାକଂ ତେନ ସୁସଂୱାଦେନ ପରିତ୍ରାଣଂ ଜାଯତେ|

٣ 3 فَإِنَّنِي سَلَّمْتُ إِلَيْكُمْ فِي ٱلْأَوَّلِ مَا قَبِلْتُهُ أَنَا أَيْضًا: أَنَّ ٱلْمَسِيحَ مَاتَ مِنْ أَجْلِ خَطَايَانَا حَسَبَ ٱلْكُتُبِ،

ଯତୋଽହଂ ଯଦ୍ ଯତ୍ ଜ୍ଞାପିତସ୍ତଦନୁସାରାତ୍ ଯୁଷ୍ମାସୁ ମୁଖ୍ୟାଂ ଯାଂ ଶିକ୍ଷାଂ ସମାର୍ପଯଂ ସେଯଂ, ଶାସ୍ତ୍ରାନୁସାରାତ୍ ଖ୍ରୀଷ୍ଟୋଽସ୍ମାକଂ ପାପମୋଚନାର୍ଥଂ ପ୍ରାଣାନ୍ ତ୍ୟକ୍ତୱାନ୍,

٤ 4 وَأَنَّهُ دُفِنَ، وَأَنَّهُ قَامَ فِي ٱلْيَوْمِ ٱلثَّالِثِ حَسَبَ ٱلْكُتُبِ،

ଶ୍ମଶାନେ ସ୍ଥାପିତଶ୍ଚ ତୃତୀଯଦିନେ ଶାସ୍ତ୍ରାନୁସାରାତ୍ ପୁନରୁତ୍ଥାପିତଃ|

٥ 5 وَأَنَّهُ ظَهَرَ لِصَفَا ثُمَّ لِلِٱثْنَيْ عَشَرَ.

ସ ଚାଗ୍ରେ କୈଫୈ ତତଃ ପରଂ ଦ୍ୱାଦଶଶିଷ୍ୟେଭ୍ୟୋ ଦର୍ଶନଂ ଦତ୍ତୱାନ୍|

٦ 6 وَبَعْدَ ذَلِكَ ظَهَرَ دَفْعَةً وَاحِدَةً لِأَكْثَرَ مِنْ خَمْسِمِئَةِ أَخٍ، أَكْثَرُهُمْ بَاقٍ إِلَى ٱلْآنَ. وَلَكِنَّ بَعْضَهُمْ قَدْ رَقَدُوا.

ତତଃ ପରଂ ପଞ୍ଚଶତାଧିକସଂଖ୍ୟକେଭ୍ୟୋ ଭ୍ରାତୃଭ୍ୟୋ ଯୁଗପଦ୍ ଦର୍ଶନଂ ଦତ୍ତୱାନ୍ ତେଷାଂ କେଚିତ୍ ମହାନିଦ୍ରାଂ ଗତା ବହୁତରାଶ୍ଚାଦ୍ୟାପି ୱର୍ତ୍ତନ୍ତେ|

٧ 7 وَبَعْدَ ذَلِكَ ظَهَرَ لِيَعْقُوبَ، ثُمَّ لِلرُّسُلِ أَجْمَعِينَ.

ତଦନନ୍ତରଂ ଯାକୂବାଯ ତତ୍ପଶ୍ଚାତ୍ ସର୍ୱ୍ୱେଭ୍ୟଃ ପ୍ରେରିତେଭ୍ୟୋ ଦର୍ଶନଂ ଦତ୍ତୱାନ୍|

٨ 8 وَآخِرَ ٱلْكُلِّ - كَأَنَّهُ لِلسِّقْطِ - ظَهَرَ لِي أَنَا.

ସର୍ୱ୍ୱଶେଷେଽକାଲଜାତତୁଲ୍ୟୋ ଯୋଽହଂ, ସୋଽହମପି ତସ୍ୟ ଦର୍ଶନଂ ପ୍ରାପ୍ତୱାନ୍|

٩ 9 لِأَنِّي أَصْغَرُ ٱلرُّسُلِ، أَنَا ٱلَّذِي لَسْتُ أَهْلًا لِأَنْ أُدْعَى رَسُولًا، لِأَنِّي ٱضْطَهَدْتُ كَنِيسَةَ ٱللهِ.

ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ସମିତିଂ ପ୍ରତି ଦୌରାତ୍ମ୍ୟାଚରଣାଦ୍ ଅହଂ ପ୍ରେରିତନାମ ଧର୍ତ୍ତୁମ୍ ଅଯୋଗ୍ୟସ୍ତସ୍ମାତ୍ ପ୍ରେରିତାନାଂ ମଧ୍ୟେ କ୍ଷୁଦ୍ରତମଶ୍ଚାସ୍ମି|

١٠ 10 وَلَكِنْ بِنِعْمَةِ ٱللهِ أَنَا مَا أَنَا، وَنِعْمَتُهُ ٱلْمُعْطَاةُ لِي لَمْ تَكُنْ بَاطِلَةً، بَلْ أَنَا تَعِبْتُ أَكْثَرَ مِنْهُمْ جَمِيعِهِمْ. وَلَكِنْ لَا أَنَا، بَلْ نِعْمَةُ ٱللهِ ٱلَّتِي مَعِي.

ଯାଦୃଶୋଽସ୍ମି ତାଦୃଶ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟାନୁଗ୍ରହେଣୈୱାସ୍ମି; ଅପରଂ ମାଂ ପ୍ରତି ତସ୍ୟାନୁଗ୍ରହୋ ନିଷ୍ଫଲୋ ନାଭୱତ୍, ଅନ୍ୟେଭ୍ୟଃ ସର୍ୱ୍ୱେଭ୍ୟୋ ମଯାଧିକଃ ଶ୍ରମଃ କୃତଃ, କିନ୍ତୁ ସ ମଯା କୃତସ୍ତନ୍ନହି ମତ୍ସହକାରିଣେଶ୍ୱରସ୍ୟାନୁଗ୍ରହେଣୈୱ|

١١ 11 فَسَوَاءٌ أَنَا أَمْ أُولَئِكَ، هَكَذَا نَكْرِزُ وَهَكَذَا آمَنْتُمْ.

ଅତଏୱ ମଯା ଭୱେତ୍ ତୈ ର୍ୱା ଭୱେତ୍ ଅସ୍ମାଭିସ୍ତାଦୃଶୀ ୱାର୍ତ୍ତା ଘୋଷ୍ୟତେ ସୈୱ ଚ ଯୁଷ୍ମାଭି ର୍ୱିଶ୍ୱାସେନ ଗୃହୀତା|

١٢ 12 وَلَكِنْ إِنْ كَانَ ٱلْمَسِيحُ يُكْرَزُ بِهِ أَنَّهُ قَامَ مِنَ ٱلْأَمْوَاتِ، فَكَيْفَ يَقُولُ قَوْمٌ بَيْنَكُمْ: «إِنْ لَيْسَ قِيَامَةُ أَمْوَاتٍ»؟

ମୃତ୍ୟୁଦଶାତଃ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଉତ୍ଥାପିତ ଇତି ୱାର୍ତ୍ତା ଯଦି ତମଧି ଘୋଷ୍ୟତେ ତର୍ହି ମୃତଲୋକାନାମ୍ ଉତ୍ଥିତି ର୍ନାସ୍ତୀତି ୱାଗ୍ ଯୁଷ୍ମାକଂ ମଧ୍ୟେ କୈଶ୍ଚିତ୍ କୁତଃ କଥ୍ୟତେ?

١٣ 13 فَإِنْ لَمْ تَكُنْ قِيَامَةُ أَمْوَاتٍ فَلَا يَكُونُ ٱلْمَسِيحُ قَدْ قَامَ!

ମୃତାନାମ୍ ଉତ୍ଥିତି ର୍ୟଦି ନ ଭୱେତ୍ ତର୍ହି ଖ୍ରୀଷ୍ଟୋଽପି ନୋତ୍ଥାପିତଃ

١٤ 14 وَإِنْ لَمْ يَكُنِ ٱلْمَسِيحُ قَدْ قَامَ، فَبَاطِلَةٌ كِرَازَتُنَا وَبَاطِلٌ أَيْضًا إِيمَانُكُمْ،

ଖ୍ରୀଷ୍ଟଶ୍ଚ ଯଦ୍ୟନୁତ୍ଥାପିତଃ ସ୍ୟାତ୍ ତର୍ହ୍ୟସ୍ମାକଂ ଘୋଷଣଂ ୱିତଥଂ ଯୁଷ୍ମାକଂ ୱିଶ୍ୱାସୋଽପି ୱିତଥଃ|

١٥ 15 وَنُوجَدُ نَحْنُ أَيْضًا شُهُودَ زُورٍ لِلهِ، لِأَنَّنَا شَهِدْنَا مِنْ جِهَةِ ٱللهِ أَنَّهُ أَقَامَ ٱلْمَسِيحَ وَهُوَ لَمْ يُقِمْهُ، إِنْ كَانَ ٱلْمَوْتَى لَا يَقُومُونَ.

ୱଯଞ୍ଚେଶ୍ୱରସ୍ୟ ମୃଷାସାକ୍ଷିଣୋ ଭୱାମଃ, ଯତଃ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ସ୍ତେନୋତ୍ଥାପିତଃ ଇତି ସାକ୍ଷ୍ୟମ୍ ଅସ୍ମାଭିରୀଶ୍ୱରମଧି ଦତ୍ତଂ କିନ୍ତୁ ମୃତାନାମୁତ୍ଥିତି ର୍ୟଦି ନ ଭୱେତ୍ ତର୍ହି ସ ତେନ ନୋତ୍ଥାପିତଃ|

١٦ 16 لِأَنَّهُ إِنْ كَانَ ٱلْمَوْتَى لَا يَقُومُونَ، فَلَا يَكُونُ ٱلْمَسِيحُ قَدْ قَامَ.

ଯତୋ ମୃତାନାମୁତ୍ଥିତି ର୍ୟତି ନ ଭୱେତ୍ ତର୍ହି ଖ୍ରୀଷ୍ଟୋଽପ୍ୟୁତ୍ଥାପିତତ୍ୱଂ ନ ଗତଃ|

١٧ 17 وَإِنْ لَمْ يَكُنِ ٱلْمَسِيحُ قَدْ قَامَ، فَبَاطِلٌ إِيمَانُكُمْ. أَنْتُمْ بَعْدُ فِي خَطَايَاكُمْ!

ଖ୍ରୀଷ୍ଟସ୍ୟ ଯଦ୍ୟନୁତ୍ଥାପିତଃ ସ୍ୟାତ୍ ତର୍ହି ଯୁଷ୍ମାକଂ ୱିଶ୍ୱାସୋ ୱିତଥଃ, ଯୂଯମ୍ ଅଦ୍ୟାପି ସ୍ୱପାପେଷୁ ମଗ୍ନାସ୍ତିଷ୍ଠଥ|

١٨ 18 إِذًا ٱلَّذِينَ رَقَدُوا فِي ٱلْمَسِيحِ أَيْضًا هَلَكُوا!

ଅପରଂ ଖ୍ରୀଷ୍ଟାଶ୍ରିତା ଯେ ମାନୱା ମହାନିଦ୍ରାଂ ଗତାସ୍ତେଽପି ନାଶଂ ଗତାଃ|

١٩ 19 إِنْ كَانَ لَنَا فِي هَذِهِ ٱلْحَيَاةِ فَقَطْ رَجَاءٌ فِي ٱلْمَسِيحِ، فَإِنَّنَا أَشْقَى جَمِيعِ ٱلنَّاسِ.

ଖ୍ରୀଷ୍ଟୋ ଯଦି କେୱଲମିହଲୋକେ ଽସ୍ମାକଂ ପ୍ରତ୍ୟାଶାଭୂମିଃ ସ୍ୟାତ୍ ତର୍ହି ସର୍ୱ୍ୱମର୍ତ୍ୟେଭ୍ୟୋ ୱଯମେୱ ଦୁର୍ଭାଗ୍ୟାଃ|

٢٠ 20 وَلَكِنِ ٱلْآنَ قَدْ قَامَ ٱلْمَسِيحُ مِنَ ٱلْأَمْوَاتِ وَصَارَ بَاكُورَةَ ٱلرَّاقِدِينَ.

ଇଦାନୀଂ ଖ୍ରୀଷ୍ଟୋ ମୃତ୍ୟୁଦଶାତ ଉତ୍ଥାପିତୋ ମହାନିଦ୍ରାଗତାନାଂ ମଧ୍ୟେ ପ୍ରଥମଫଲସ୍ୱରୂପୋ ଜାତଶ୍ଚ|

٢١ 21 فَإِنَّهُ إِذِ ٱلْمَوْتُ بِإِنْسَانٍ، بِإِنْسَانٍ أَيْضًا قِيَامَةُ ٱلْأَمْوَاتِ.

ଯତୋ ଯଦ୍ୱତ୍ ମାନୁଷଦ୍ୱାରା ମୃତ୍ୟୁଃ ପ୍ରାଦୁର୍ଭୂତସ୍ତଦ୍ୱତ୍ ମାନୁଷଦ୍ୱାରା ମୃତାନାଂ ପୁନରୁତ୍ଥିତିରପି ପ୍ରଦୁର୍ଭୂତା|

٢٢ 22 لِأَنَّهُ كَمَا فِي آدَمَ يَمُوتُ ٱلْجَمِيعُ، هَكَذَا فِي ٱلْمَسِيحِ سَيُحْيَا ٱلْجَمِيعُ.

ଆଦମା ଯଥା ସର୍ୱ୍ୱେ ମରଣାଧୀନା ଜାତାସ୍ତଥା ଖ୍ରୀଷ୍ଟେନ ସର୍ୱ୍ୱେ ଜୀୱଯିଷ୍ୟନ୍ତେ|

٢٣ 23 وَلَكِنَّ كُلَّ وَاحِدٍ فِي رُتْبَتِهِ: ٱلْمَسِيحُ بَاكُورَةٌ، ثُمَّ ٱلَّذِينَ لِلْمَسِيحِ فِي مَجِيئِهِ.

କିନ୍ତ୍ୱେକୈକେନ ଜନେନ ନିଜେ ନିଜେ ପର୍ୟ୍ୟାଯ ଉତ୍ଥାତୱ୍ୟଂ ପ୍ରଥମତଃ ପ୍ରଥମଜାତଫଲସ୍ୱରୂପେନ ଖ୍ରୀଷ୍ଟେନ, ଦ୍ୱିତୀଯତସ୍ତସ୍ୟାଗମନସମଯେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟସ୍ୟ ଲୋକୈଃ|

٢٤ 24 وَبَعْدَ ذَلِكَ ٱلنِّهَايَةُ، مَتَى سَلَّمَ ٱلْمُلْكَ لِلهِ ٱلْآبِ، مَتَى أَبْطَلَ كُلَّ رِيَاسَةٍ وَكُلَّ سُلْطَانٍ وَكُلَّ قُوَّةٍ.

ତତଃ ପରମ୍ ଅନ୍ତୋ ଭୱିଷ୍ୟତି ତଦାନୀଂ ସ ସର୍ୱ୍ୱଂ ଶାସନମ୍ ଅଧିପତିତ୍ୱଂ ପରାକ୍ରମଞ୍ଚ ଲୁପ୍ତ୍ୱା ସ୍ୱପିତରୀଶ୍ୱରେ ରାଜତ୍ୱଂ ସମର୍ପଯିଷ୍ୟତି|

٢٥ 25 لِأَنَّهُ يَجِبُ أَنْ يَمْلِكَ حَتَّى «يَضَعَ جَمِيعَ ٱلْأَعْدَاءِ تَحْتَ قَدَمَيْهِ».

ଯତଃ ଖ୍ରୀଷ୍ଟସ୍ୟ ରିପୱଃ ସର୍ୱ୍ୱେ ଯାୱତ୍ ତେନ ସ୍ୱପାଦଯୋରଧୋ ନ ନିପାତଯିଷ୍ୟନ୍ତେ ତାୱତ୍ ତେନୈୱ ରାଜତ୍ୱଂ କର୍ତ୍ତୱ୍ୟଂ|

٢٦ 26 آخِرُ عَدُوٍّ يُبْطَلُ هُوَ ٱلْمَوْتُ.

ତେନ ୱିଜେତୱ୍ୟୋ ଯଃ ଶେଷରିପୁଃ ସ ମୃତ୍ୟୁରେୱ|

٢٧ 27 لِأَنَّهُ أَخْضَعَ كُلَّ شَيْءٍ تَحْتَ قَدَمَيْهِ. وَلَكِنْ حِينَمَا يَقُولُ: «إِنَّ كُلَّ شَيْءٍ قَدْ أُخْضِعَ» فَوَاضِحٌ أَنَّهُ غَيْرُ ٱلَّذِي أَخْضَعَ لَهُ ٱلْكُلَّ.

ଲିଖିତମାସ୍ତେ ସର୍ୱ୍ୱାଣି ତସ୍ୟ ପାଦଯୋ ର୍ୱଶୀକୃତାନି| କିନ୍ତୁ ସର୍ୱ୍ୱାଣ୍ୟେୱ ତସ୍ୟ ୱଶୀକୃତାନୀତ୍ୟୁକ୍ତେ ସତି ସର୍ୱ୍ୱାଣି ଯେନ ତସ୍ୟ ୱଶୀକୃତାନି ସ ସ୍ୱଯଂ ତସ୍ୟ ୱଶୀଭୂତୋ ନ ଜାତ ଇତି ୱ୍ୟକ୍ତଂ|

٢٨ 28 وَمَتَى أُخْضِعَ لَهُ ٱلْكُلُّ، فَحِينَئِذٍ ٱلِٱبْنُ نَفْسُهُ أَيْضًا سَيَخْضَعُ لِلَّذِي أَخْضَعَ لَهُ ٱلْكُلَّ، كَيْ يَكُونَ ٱللهُ ٱلْكُلَّ فِي ٱلْكُلِّ.

ସର୍ୱ୍ୱେଷୁ ତସ୍ୟ ୱଶୀଭୂତେଷୁ ସର୍ୱ୍ୱାଣି ଯେନ ପୁତ୍ରସ୍ୟ ୱଶୀକୃତାନି ସ୍ୱଯଂ ପୁତ୍ରୋଽପି ତସ୍ୟ ୱଶୀଭୂତୋ ଭୱିଷ୍ୟତି ତତ ଈଶ୍ୱରଃ ସର୍ୱ୍ୱେଷୁ ସର୍ୱ୍ୱ ଏୱ ଭୱିଷ୍ୟତି|

٢٩ 29 وَإِلَّا فَمَاذَا يَصْنَعُ ٱلَّذِينَ يَعْتَمِدُونَ مِنْ أَجْلِ ٱلْأَمْوَاتِ؟ إِنْ كَانَ ٱلْأَمْوَاتُ لَا يَقُومُونَ ٱلْبَتَّةَ، فَلِمَاذَا يَعْتَمِدُونَ مِنْ أَجْلِ ٱلْأَمْوَاتِ؟

ଅପରଂ ପରେତଲୋକାନାଂ ୱିନିମଯେନ ଯେ ମଜ୍ଜ୍ୟନ୍ତେ ତୈଃ କିଂ ଲପ୍ସ୍ୟତେ? ଯେଷାଂ ପରେତଲୋକାନାମ୍ ଉତ୍ଥିତିଃ କେନାପି ପ୍ରକାରେଣ ନ ଭୱିଷ୍ୟତି ତେଷାଂ ୱିନିମଯେନ କୁତୋ ମଜ୍ଜନମପି ତୈରଙ୍ଗୀକ୍ରିଯତେ?

٣٠ 30 وَلِمَاذَا نُخَاطِرُ نَحْنُ كُلَّ سَاعَةٍ؟

ୱଯମପି କୁତଃ ପ୍ରତିଦଣ୍ଡଂ ପ୍ରାଣଭୀତିମ୍ ଅଙ୍ଗୀକୁର୍ମ୍ମହେ?

٣١ 31 إِنِّي بِٱفْتِخَارِكُمُ ٱلَّذِي لِي فِي يَسُوعَ ٱلْمَسِيحِ رَبِّنَا، أَمُوتُ كُلَّ يَوْمٍ.

ଅସ୍ମତ୍ପ୍ରଭୁନା ଯୀଶୁଖ୍ରୀଷ୍ଟେନ ଯୁଷ୍ମତ୍ତୋ ମମ ଯା ଶ୍ଲାଘାସ୍ତେ ତସ୍ୟାଃ ଶପଥଂ କୃତ୍ୱା କଥଯାମି ଦିନେ ଦିନେଽହଂ ମୃତ୍ୟୁଂ ଗଚ୍ଛାମି|

٣٢ 32 إِنْ كُنْتُ كَإِنْسَانٍ قَدْ حَارَبْتُ وُحُوشًا فِي أَفَسُسَ، فَمَا ٱلْمَنْفَعَةُ لِي؟ إِنْ كَانَ ٱلْأَمْوَاتُ لَا يَقُومُونَ، «فَلْنَأْكُلْ وَنَشْرَبْ لِأَنَّنَا غَدًا نَمُوتُ!».

ଇଫିଷନଗରେ ୱନ୍ୟପଶୁଭିଃ ସାର୍ଦ୍ଧଂ ଯଦି ଲୌକିକଭାୱାତ୍ ମଯା ଯୁଦ୍ଧଂ କୃତଂ ତର୍ହି ତେନ ମମ କୋ ଲାଭଃ? ମୃତାନାମ୍ ଉତ୍ଥିତି ର୍ୟଦି ନ ଭୱେତ୍ ତର୍ହି, କୁର୍ମ୍ମୋ ଭୋଜନପାନେଽଦ୍ୟ ଶ୍ୱସ୍ତୁ ମୃତ୍ୟୁ ର୍ଭୱିଷ୍ୟତି|

٣٣ 33 لَا تَضِلُّوا: «فَإِنَّ ٱلْمُعَاشَرَاتِ ٱلرَّدِيَّةَ تُفْسِدُ ٱلْأَخْلَاقَ ٱلْجَيِّدَةَ».

ଇତ୍ୟନେନ ଧର୍ମ୍ମାତ୍ ମା ଭ୍ରଂଶଧ୍ୱଂ| କୁସଂସର୍ଗେଣ ଲୋକାନାଂ ସଦାଚାରୋ ୱିନଶ୍ୟତି|

٣٤ 34 اُصْحُوا لِلْبِرِّ وَلَا تُخْطِئُوا، لِأَنَّ قَوْمًا لَيْسَتْ لَهُمْ مَعْرِفَةٌ بِٱللهِ. أَقُولُ ذَلِكَ لِتَخْجِيلِكُمْ!

ଯୂଯଂ ଯଥୋଚିତଂ ସଚୈତନ୍ୟାସ୍ତିଷ୍ଠତ, ପାପଂ ମା କୁରୁଧ୍ୱଂ, ଯତୋ ଯୁଷ୍ମାକଂ ମଧ୍ୟ ଈଶ୍ୱରୀଯଜ୍ଞାନହୀନାଃ କେଽପି ୱିଦ୍ୟନ୍ତେ ଯୁଷ୍ମାକଂ ତ୍ରପାଯୈ ମଯେଦଂ ଗଦ୍ୟତେ|

٣٥ 35 لَكِنْ يَقُولُ قَائِلٌ: «كَيْفَ يُقَامُ ٱلْأَمْوَاتُ؟ وَبِأَيِّ جِسْمٍ يَأْتُونَ؟».

ଅପରଂ ମୃତଲୋକାଃ କଥମ୍ ଉତ୍ଥାସ୍ୟନ୍ତି? କୀଦୃଶଂ ୱା ଶରୀରଂ ଲବ୍ଧ୍ୱା ପୁନରେଷ୍ୟନ୍ତୀତି ୱାକ୍ୟଂ କଶ୍ଚିତ୍ ପ୍ରକ୍ଷ୍ୟତି|

٣٦ 36 يَاغَبِيُّ! ٱلَّذِي تَزْرَعُهُ لَا يُحْيَا إِنْ لَمْ يَمُتْ.

ହେ ଅଜ୍ଞ ତ୍ୱଯା ଯଦ୍ ବୀଜମ୍ ଉପ୍ୟତେ ତଦ୍ ଯଦି ନ ମ୍ରିଯେତ ତର୍ହି ନ ଜୀୱଯିଷ୍ୟତେ|

٣٧ 37 وَٱلَّذِي تَزْرَعُهُ، لَسْتَ تَزْرَعُ ٱلْجِسْمَ ٱلَّذِي سَوْفَ يَصِيرُ، بَلْ حَبَّةً مُجَرَّدَةً، رُبَّمَا مِنْ حِنْطَةٍ أَوْ أَحَدِ ٱلْبَوَاقِي.

ଯଯା ମୂର୍ତ୍ତ୍ୟା ନିର୍ଗନ୍ତୱ୍ୟଂ ସା ତ୍ୱଯା ନୋପ୍ୟତେ କିନ୍ତୁ ଶୁଷ୍କଂ ବୀଜମେୱ; ତଚ୍ଚ ଗୋଧୂମାଦୀନାଂ କିମପି ବୀଜଂ ଭୱିତୁଂ ଶକ୍ନୋତି|

٣٨ 38 وَلَكِنَّ ٱللهَ يُعْطِيهَا جِسْمًا كَمَا أَرَادَ. وَلِكُلِّ وَاحِدٍ مِنَ ٱلْبُزُورِ جِسْمَهُ.

ଈଶ୍ୱରେଣେୱ ଯଥାଭିଲାଷଂ ତସ୍ମୈ ମୂର୍ତ୍ତି ର୍ଦୀଯତେ, ଏକୈକସ୍ମୈ ବୀଜାଯ ସ୍ୱା ସ୍ୱା ମୂର୍ତ୍ତିରେୱ ଦୀଯତେ|

٣٩ 39 لَيْسَ كُلُّ جَسَدٍ جَسَدًا وَاحِدًا، بَلْ لِلنَّاسِ جَسَدٌ وَاحِدٌ، وَلِلْبَهَائِمِ جَسَدٌ آخَرُ، وَلِلسَّمَكِ آخَرُ، وَلِلطَّيْرِ آخَرُ.

ସର୍ୱ୍ୱାଣି ପଲଲାନି ନୈକୱିଧାନି ସନ୍ତି, ମନୁଷ୍ୟପଶୁପକ୍ଷିମତ୍ସ୍ୟାଦୀନାଂ ଭିନ୍ନରୂପାଣି ପଲଲାନି ସନ୍ତି|

٤٠ 40 وَأَجْسَامٌ سَمَاوِيَّةٌ، وَأَجْسَامٌ أَرْضِيَّةٌ. لَكِنَّ مَجْدَ ٱلسَّمَاوِيَّاتِ شَيْءٌ، وَمَجْدَ ٱلْأَرْضِيَّاتِ آخَرُ.

ଅପରଂ ସ୍ୱର୍ଗୀଯା ମୂର୍ତ୍ତଯଃ ପାର୍ଥିୱା ମୂର୍ତ୍ତଯଶ୍ଚ ୱିଦ୍ୟନ୍ତେ କିନ୍ତୁ ସ୍ୱର୍ଗୀଯାନାମ୍ ଏକରୂପଂ ତେଜଃ ପାର୍ଥିୱାନାଞ୍ଚ ତଦନ୍ୟରୂପଂ ତେଜୋଽସ୍ତି|

٤١ 41 مَجْدُ ٱلشَّمْسِ شَيْءٌ، وَمَجْدُ ٱلْقَمَرِ آخَرُ، وَمَجْدُ ٱلنُّجُومِ آخَرُ. لِأَنَّ نَجْمًا يَمْتَازُ عَنْ نَجْمٍ فِي ٱلْمَجْدِ.

ସୂର୍ୟ୍ୟସ୍ୟ ତେଜ ଏକୱିଧଂ ଚନ୍ଦ୍ରସ୍ୟ ତେଜସ୍ତଦନ୍ୟୱିଧଂ ତାରାଣାଞ୍ଚ ତେଜୋଽନ୍ୟୱିଧଂ, ତାରାଣାଂ ମଧ୍ୟେଽପି ତେଜସସ୍ତାରତମ୍ୟଂ ୱିଦ୍ୟତେ|

٤٢ 42 هَكَذَا أَيْضًا قِيَامَةُ ٱلْأَمْوَاتِ: يُزْرَعُ فِي فَسَادٍ وَيُقَامُ فِي عَدَمِ فَسَادٍ.

ତତ୍ର ଲିଖିତମାସ୍ତେ ଯଥା, ‘ଆଦିପୁରୁଷ ଆଦମ୍ ଜୀୱତ୍ପ୍ରାଣୀ ବଭୂୱ,’ କିନ୍ତ୍ୱନ୍ତିମ ଆଦମ୍ (ଖ୍ରୀଷ୍ଟୋ) ଜୀୱନଦାଯକ ଆତ୍ମା ବଭୂୱ|

٤٣ 43 يُزْرَعُ فِي هَوَانٍ وَيُقَامُ فِي مَجْدٍ. يُزْرَعُ فِي ضَعْفٍ وَيُقَامُ فِي قُوَّةٍ.

ଯଦ୍ ଉପ୍ୟତେ ତତ୍ ତୁଚ୍ଛଂ ଯଚ୍ଚୋତ୍ଥାସ୍ୟତି ତଦ୍ ଗୌରୱାନ୍ୱିତଂ; ଯଦ୍ ଉପ୍ୟତେ ତନ୍ନିର୍ବ୍ବଲଂ ଯଚ୍ଚୋତ୍ଥାସ୍ୟତି ତତ୍ ଶକ୍ତିଯୁକ୍ତଂ|

٤٤ 44 يُزْرَعُ جِسْمًا حَيَوَانِيًّا وَيُقَامُ جِسْمًا رُوحَانِيًّا. يُوجَدُ جِسْمٌ حَيَوَانِيٌّ وَيُوجَدُ جِسْمٌ رُوحَانِيٌّ.

ଯତ୍ ଶରୀରମ୍ ଉପ୍ୟତେ ତତ୍ ପ୍ରାଣାନାଂ ସଦ୍ମ, ଯଚ୍ଚ ଶରୀରମ୍ ଉତ୍ଥାସ୍ୟତି ତଦ୍ ଆତ୍ମନଃ ସଦ୍ମ| ପ୍ରାଣସଦ୍ମସ୍ୱରୂପଂ ଶରୀରଂ ୱିଦ୍ୟତେ, ଆତ୍ମସଦ୍ମସ୍ୱରୂପମପି ଶରୀରଂ ୱିଦ୍ୟତେ|

٤٥ 45 هَكَذَا مَكْتُوبٌ أَيْضًا: «صَارَ آدَمُ، ٱلْإِنْسَانُ ٱلْأَوَّلُ، نَفْسًا حَيَّةً»، وَآدَمُ ٱلْأَخِيرُ رُوحًا مُحْيِيًا.

ତତ୍ର ଲିଖିତମାସ୍ତେ ଯଥା, ଆଦିପୁରୁଷ ଆଦମ୍ ଜୀୱତ୍ପ୍ରାଣୀ ବଭୂୱ, କିନ୍ତ୍ୱନ୍ତିମ ଆଦମ୍ (ଖ୍ରୀଷ୍ଟୋ) ଜୀୱନଦାଯକ ଆତ୍ମା ବଭୂୱ|

٤٦ 46 لَكِنْ لَيْسَ ٱلرُّوحَانِيُّ أَوَّلًا بَلِ ٱلْحَيَوَانِيُّ، وَبَعْدَ ذَلِكَ ٱلرُّوحَانِيُّ.

ଆତ୍ମସଦ୍ମ ନ ପ୍ରଥମଂ କିନ୍ତୁ ପ୍ରାଣସଦ୍ମୈୱ ତତ୍ପଶ୍ଚାଦ୍ ଆତ୍ମସଦ୍ମ|

٤٧ 47 ٱلْإِنْسَانُ ٱلْأَوَّلُ مِنَ ٱلْأَرْضِ تُرَابِيٌّ. ٱلْإِنْسَانُ ٱلثَّانِي ٱلرَّبُّ مِنَ ٱلسَّمَاءِ.

ଆଦ୍ୟଃ ପୁରୁଷେ ମୃଦ ଉତ୍ପନ୍ନତ୍ୱାତ୍ ମୃଣ୍ମଯୋ ଦ୍ୱିତୀଯଶ୍ଚ ପୁରୁଷଃ ସ୍ୱର୍ଗାଦ୍ ଆଗତଃ ପ୍ରଭୁଃ|

٤٨ 48 كَمَا هُوَ ٱلتُّرَابِيُّ هَكَذَا ٱلتُّرَابِيُّونَ أَيْضًا، وَكَمَا هُوَ ٱلسَّمَاوِيُّ هَكَذَا ٱلسَّمَاوِيُّونَ أَيْضًا.

ମୃଣ୍ମଯୋ ଯାଦୃଶ ଆସୀତ୍ ମୃଣ୍ମଯାଃ ସର୍ୱ୍ୱେ ତାଦୃଶା ଭୱନ୍ତି ସ୍ୱର୍ଗୀଯଶ୍ଚ ଯାଦୃଶୋଽସ୍ତି ସ୍ୱର୍ଗୀଯାଃ ସର୍ୱ୍ୱେ ତାଦୃଶା ଭୱନ୍ତି|

٤٩ 49 وَكَمَا لَبِسْنَا صُورَةَ ٱلتُّرَابِيِّ، سَنَلْبَسُ أَيْضًا صُورَةَ ٱلسَّمَاوِيِّ.

ମୃଣ୍ମଯସ୍ୟ ରୂପଂ ଯଦ୍ୱଦ୍ ଅସ୍ମାଭି ର୍ଧାରିତଂ ତଦ୍ୱତ୍ ସ୍ୱର୍ଗୀଯସ୍ୟ ରୂପମପି ଧାରଯିଷ୍ୟତେ|

٥٠ 50 فَأَقُولُ هَذَا أَيُّهَا ٱلْإِخْوَةُ: إِنَّ لَحْمًا وَدَمًا لَا يَقْدِرَانِ أَنْ يَرِثَا مَلَكُوتَ ٱللهِ، وَلَا يَرِثُ ٱلْفَسَادُ عَدَمَ ٱلْفَسَادِ.

ହେ ଭ୍ରାତରଃ, ଯୁଷ୍ମାନ୍ ପ୍ରତି ୱ୍ୟାହରାମି, ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ରାଜ୍ୟେ ରକ୍ତମାଂସଯୋରଧିକାରୋ ଭୱିତୁଂ ନ ଶକ୍ନୋତି, ଅକ୍ଷଯତ୍ୱେ ଚ କ୍ଷଯସ୍ୟାଧିକାରୋ ନ ଭୱିଷ୍ୟତି|

٥١ 51 هُوَذَا سِرٌّ أَقُولُهُ لَكُمْ: لَا نَرْقُدُ كُلُّنَا، وَلَكِنَّنَا كُلَّنَا نَتَغَيَّرُ،

ପଶ୍ୟତାହଂ ଯୁଷ୍ମଭ୍ୟଂ ନିଗୂଢାଂ କଥାଂ ନିୱେଦଯାମି|

٥٢ 52 فِي لَحْظَةٍ فِي طَرْفَةِ عَيْنٍ، عِنْدَ ٱلْبُوقِ ٱلْأَخِيرِ. فَإِنَّهُ سَيُبَوَّقُ، فَيُقَامُ ٱلْأَمْوَاتُ عَدِيمِي فَسَادٍ، وَنَحْنُ نَتَغَيَّرُ.

ସର୍ୱ୍ୱୈରସ୍ମାଭି ର୍ମହାନିଦ୍ରା ନ ଗମିଷ୍ୟତେ କିନ୍ତ୍ୱନ୍ତିମଦିନେ ତୂର୍ୟ୍ୟାଂ ୱାଦିତାଯାମ୍ ଏକସ୍ମିନ୍ ୱିପଲେ ନିମିଷୈକମଧ୍ୟେ ସର୍ୱ୍ୱୈ ରୂପାନ୍ତରଂ ଗମିଷ୍ୟତେ, ଯତସ୍ତୂରୀ ୱାଦିଷ୍ୟତେ, ମୃତଲୋକାଶ୍ଚାକ୍ଷଯୀଭୂତା ଉତ୍ଥାସ୍ୟନ୍ତି ୱଯଞ୍ଚ ରୂପାନ୍ତରଂ ଗମିଷ୍ୟାମଃ|

٥٣ 53 لِأَنَّ هَذَا ٱلْفَاسِدَ لَابُدَّ أَنْ يَلْبَسَ عَدَمَ فَسَادٍ، وَهَذَا ٱلْمَائِتَ يَلْبَسُ عَدَمَ مَوْتٍ.

ଯତଃ କ୍ଷଯଣୀଯେନୈତେନ ଶରୀରେଣାକ୍ଷଯତ୍ୱଂ ପରିହିତୱ୍ୟଂ, ମରଣାଧୀନେନୈତେନ ଦେହେନ ଚାମରତ୍ୱଂ ପରିହିତୱ୍ୟଂ|

٥٤ 54 وَمَتَى لَبِسَ هَذَا ٱلْفَاسِدُ عَدَمَ فَسَادٍ، وَلَبِسَ هَذَا ٱلْمَائِتُ عَدَمَ مَوْتٍ، فَحِينَئِذٍ تَصِيرُ ٱلْكَلِمَةُ ٱلْمَكْتُوبَةُ: «ٱبْتُلِعَ ٱلْمَوْتُ إِلَى غَلَبَةٍ».

ଏତସ୍ମିନ୍ କ୍ଷଯଣୀଯେ ଶରୀରେ ଽକ୍ଷଯତ୍ୱଂ ଗତେ, ଏତସ୍ମନ୍ ମରଣାଧୀନେ ଦେହେ ଚାମରତ୍ୱଂ ଗତେ ଶାସ୍ତ୍ରେ ଲିଖିତଂ ୱଚନମିଦଂ ସେତ୍ସ୍ୟତି, ଯଥା, ଜଯେନ ଗ୍ରସ୍ୟତେ ମୃତ୍ୟୁଃ|

٥٥ 55 «أَيْنَ شَوْكَتُكَ يَا مَوْتُ؟ أَيْنَ غَلَبَتُكِ يَا هَاوِيَةُ؟» (Hadēs g86)

ମୃତ୍ୟୋ ତେ କଣ୍ଟକଂ କୁତ୍ର ପରଲୋକ ଜଯଃ କ୍କ ତେ|| (Hadēs g86)

٥٦ 56 أَمَّا شَوْكَةُ ٱلْمَوْتِ فَهِيَ ٱلْخَطِيَّةُ، وَقُوَّةُ ٱلْخَطِيَّةِ هِيَ ٱلنَّامُوسُ.

ମୃତ୍ୟୋଃ କଣ୍ଟକଂ ପାପମେୱ ପାପସ୍ୟ ଚ ବଲଂ ୱ୍ୟୱସ୍ଥା|

٥٧ 57 وَلَكِنْ شُكْرًا لِلهِ ٱلَّذِي يُعْطِينَا ٱلْغَلَبَةَ بِرَبِّنَا يَسُوعَ ٱلْمَسِيحِ.

ଈଶ୍ୱରଶ୍ଚ ଧନ୍ୟୋ ଭୱତୁ ଯତଃ ସୋଽସ୍ମାକଂ ପ୍ରଭୁନା ଯୀଶୁଖ୍ରୀଷ୍ଟେନାସ୍ମାନ୍ ଜଯଯୁକ୍ତାନ୍ ୱିଧାପଯତି|

٥٨ 58 إِذًا يَا إِخْوَتِي ٱلْأَحِبَّاءَ، كُونُوا رَاسِخِينَ، غَيْرَ مُتَزَعْزِعِينَ، مُكْثِرِينَ فِي عَمَلِ ٱلرَّبِّ كُلَّ حِينٍ، عَالِمِينَ أَنَّ تَعَبَكُمْ لَيْسَ بَاطِلًا فِي ٱلرَّبِّ.

ଅତୋ ହେ ମମ ପ୍ରିଯଭ୍ରାତରଃ; ଯୂଯଂ ସୁସ୍ଥିରା ନିଶ୍ଚଲାଶ୍ଚ ଭୱତ ପ୍ରଭୋଃ ସେୱାଯାଂ ଯୁଷ୍ମାକଂ ପରିଶ୍ରମୋ ନିଷ୍ଫଲୋ ନ ଭୱିଷ୍ୟତୀତି ଜ୍ଞାତ୍ୱା ପ୍ରଭୋଃ କାର୍ୟ୍ୟେ ସଦା ତତ୍ପରା ଭୱତ|