١ كورنثوس 13

١ 1 إِنْ كُنْتُ أَتَكَلَّمُ بِأَلْسِنَةِ ٱلنَّاسِ وَٱلْمَلَائِكَةِ وَلَكِنْ لَيْسَ لِي مَحَبَّةٌ، فَقَدْ صِرْتُ نُحَاسًا يَطِنُّ أَوْ صَنْجًا يَرِنُّ.

अगर मैं माणुआं, कने स्वर्गदूतां दी भाषा बोलें, कने मैं लोकां सोगी प्यार ना करें, तां मेरा बोलणा ठण-ठण करदी पितल कने छण-छण करदी झांझ सांई है।

٢ 2 وَإِنْ كَانَتْ لِي نُبُوَّةٌ، وَأَعْلَمُ جَمِيعَ ٱلْأَسْرَارِ وَكُلَّ عِلْمٍ، وَإِنْ كَانَ لِي كُلُّ ٱلْإِيمَانِ حَتَّى أَنْقُلَ ٱلْجِبَالَ، وَلَكِنْ لَيْسَ لِي مَحَبَّةٌ، فَلَسْتُ شَيْئًا.

कने अगर मैं परमेश्वरे दा संदेश देई सकें, कने सारे भेदां कने हर तरा दे ज्ञाने जो समझी सकें, कने ऐथू दीकर की मेरा परमेश्वरे पर पूरा भरोसा हो की, मैं पहाड़े जो हटाई दें, पर दुज्जे सोगी प्यार नी करें, तां मेरी कोई कीमत नी।

٣ 3 وَإِنْ أَطْعَمْتُ كُلَّ أَمْوَالِي، وَإِنْ سَلَّمْتُ جَسَدِي حَتَّى أَحْتَرِقَ، وَلَكِنْ لَيْسَ لِي مَحَبَّةٌ، فَلَا أَنْتَفِعُ شَيْئًا.

कने अगर मैं अपणी सारी जमीन जायदाद गरीबां जो बंडी दें, या उना जो अपणा शरीर फुकणे तांई देई दें, कने दुज्जे सोगी प्यार नी करें, तां इदे ला मिंजो कोई फायदा नी।

٤ 4 ٱلْمَحَبَّةُ تَتَأَنَّى وَتَرْفُقُ. ٱلْمَحَبَّةُ لَا تَحْسِدُ. ٱلْمَحَبَّةُ لَا تَتَفَاخَرُ، وَلَا تَنْتَفِخُ،

जड़े लोक दुज्जयां सोगी प्यार करदे न, सै सबर रखणेबाले कने दयालु होंदे न, सै लोक जलन नी करदे; कने ना सै अपणी बड़ाई करदे न कने न अपणे बारे च घमंड करदे।

٥ 5 وَلَا تُقَبِّحُ، وَلَا تَطْلُبُ مَا لِنَفْسِهَا، وَلَا تَحْتَدُّ، وَلَا تَظُنُّ ٱلسُّؤَ،

सै लोक कुसी सोगी भी बुरा व्यवहार नी करदे, सै अपणी ही खुशी दे बारे च ही नी सोचदे, सै झट गुस्सा नी करदे, कने सै उना बुरियां गल्लां जो याद नी रखदे, जड़ियां उना दे खिलाफ कितियां होन।

٦ 6 وَلَا تَفْرَحُ بِٱلْإِثْمِ بَلْ تَفْرَحُ بِٱلْحَقِّ،

जालू लोक बुरे कम्म करदे न तां सै खुश नी होंदे, पर सै तालू खुश होंदे जालू लोक सही कम्म करदे न।

٧ 7 وَتَحْتَمِلُ كُلَّ شَيْءٍ، وَتُصَدِّقُ كُلَّ شَيْءٍ، وَتَرْجُو كُلَّ شَيْءٍ، وَتَصْبِرُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ.

सै कदी हार नी मंदे, प्यार सांझो हर तरा दे हालातां च परमेश्वरे पर भरोसा करणा कने आस रखणे दे काबिल बणादां है, ऐ दुख कने परेशानियां च सबर रखणा सिखांदा है।

٨ 8 اَلْمَحَبَّةُ لَا تَسْقُطُ أَبَدًا. وَأَمَّا ٱلنُّبُوَّاتُ فَسَتُبْطَلُ، وَٱلْأَلْسِنَةُ فَسَتَنْتَهِي، وَٱلْعِلْمُ فَسَيُبْطَلُ.

सै बकत ओंणा जालू लोकां परमेश्वरे दे संदेश दा प्रचार होर-होर भाषा च नी करणा, कने परमेश्वरे दे बारे च खास ज्ञाने दी जरूरत नी होणी, पर प्यार हमेशा तांई बणी रेणा।

٩ 9 لِأَنَّنَا نَعْلَمُ بَعْضَ ٱلْعِلْمِ وَنَتَنَبَّأُ بَعْضَ ٱلتَّنَبُّؤِ.

क्योंकि साड़ा खास ज्ञान कने परमेश्वरे दे संदेश दे बारे च प्रचार करणे दी शक्ति, दोनों अधूरियां न। पर जालू उनी ओणा है जड़ा पूरा कने सिद्ध है, तालू जड़ा अधुरा है उदी जरूरत नी रेणी।

١٠ 10 وَلَكِنْ مَتَى جَاءَ ٱلْكَامِلُ فَحِينَئِذٍ يُبْطَلُ مَا هُوَ بَعْضٌ.

١١ 11 لَمَّا كُنْتُ طِفْلًا كَطِفْلٍ كُنْتُ أَتَكَلَّمُ، وَكَطِفْلٍ كُنْتُ أَفْطَنُ، وَكَطِفْلٍ كُنْتُ أَفْتَكِرُ. وَلَكِنْ لَمَّا صِرْتُ رَجُلًا أَبْطَلْتُ مَا لِلطِّفْلِ.

ऐ इक माणुऐ दे बड्डे होणे सांई। जालू मैं इक बच्चा था, तां मैं बच्चे सांई बोलदा कने सोचदा समझदा था, पर जालू मैं बडा होई गिया, तां मैं बचपने दे तरीके छडी दिते।

١٢ 12 فَإِنَّنَا نَنْظُرُ ٱلْآنَ فِي مِرْآةٍ، فِي لُغْزٍ، لَكِنْ حِينَئِذٍ وَجْهًا لِوَجْهٍ. ٱلْآنَ أَعْرِفُ بَعْضَ ٱلْمَعْرِفَةِ، لَكِنْ حِينَئِذٍ سَأَعْرِفُ كَمَا عُرِفْتُ.

इसा जिन्दगी च असां सब कुछ पूरी तरा नी समझदे न। ऐ तियां है जियां कोई माणु अपणी शकल धुन्दले सीसे च दिखदा है। पर जालू असां स्वर्गे च जांदे न, तालू असां सब कुछ साफ-साफ समझणा। ऐ कुसी सोगी आमणे सामणे गल्ल करणे सांई होणा। हुण असां सब कुछ जाणदे न जड़ा परमेश्वर सांझो सिखाणा चांदा है। तालू असां सब कुछ जाणी जाणा, जियां परमेश्वर सांझो जाणदा है।

١٣ 13 أَمَّا ٱلْآنَ فَيَثْبُتُ: ٱلْإِيمَانُ وَٱلرَّجَاءُ وَٱلْمَحَبَّةُ، هَذِهِ ٱلثَّلَاثَةُ وَلَكِنَّ أَعْظَمَهُنَّ ٱلْمَحَبَّةُ.

इस तांई हुण असां तिन गल्लां जो करदे न: परमेश्वरे पर भरोसा रखा, परमेश्वरे दे बायदे पर आस रखा। पर इना गल्लां च सारयां ला बडी गल्ल इक दुज्जे ला कने परमेश्वरे ला प्यार करणा।