< Zǝbur 76 >
1 Nǝƣmiqilǝrning bexiƣa, tarliⱪ sazlarda qelinsun dǝp tapxurulƣan, Asafning küy-nahxisi: — Yǝⱨudada Huda tonulƣandur; Uning nami Israilda uluƣdur.
Til songmeisteren, med strengleik; ein salme av Asaf, ein song. Gud er kjend i Juda, i Israel er hans namn stort.
2 Uning panaⱨiy jayi Salemda, Zion teƣida Uning makani bar.
Han bygde si hytta i Salem og sin bustad på Sion.
3 U yǝrdǝ U otluⱪ oⱪlarni, Ⱪalⱪan, ⱪiliq ⱨǝm jǝng ⱪorallirini qeⱪip taxlidi. (Selaⱨ)
Der braut han sund ljoni frå bogen, skjold og sverd og ufred. (Sela)
4 Ɵzüng ow-olja taƣliridin nǝⱪǝdǝr xǝrǝplik, nǝⱪǝdǝr ǝlasǝn!
Strålande er du, herleg framfor rans-bergi.
5 Baturlar bulandi; Ular uzun uyⱪuƣa kǝtti; Palwanlarning ⱨeqⱪaysisi ɵz ⱪolini kɵtürǝlmidi.
Dei hjarte-sterke menner hev vorte plundra, dei søv sin svevn, og ingen av kjemporne fann sine hender.
6 Sening ǝyiblixing bilǝn, i Yaⱪupning Hudasi, Jǝng ⱨarwisi ⱨǝm atlar ɵlüktǝk uhlitildi.
Ved ditt trugsmål, Jakobs Gud, vart både vogn og hest djupt svævde.
7 Sǝndin, Sǝndin ⱪorⱪux kerǝktur; Ƣǝzǝplǝnginingdǝ kim aldingda turalisun?
Du - skræmeleg er du, og kven kann standa for di åsyn når du vert vreid?
8 Yǝr yüzidiki barliⱪ yawax mɵminlǝrni ⱪutⱪuzux üqün, Sǝn Huda soraⱪ ⱪilixⱪa ornungdin turƣan waⱪtingda, Asmandin ⱨɵkümni qiⱪirip anglatⱪuzdung; Yǝr bolsa wǝⱨimigǝ qüxüp, süküt ⱪildi. (Selaⱨ)
Frå himmelen let du høyrast dom; jordi ræddast og vart still
då Gud stod upp til dom, til å frelsa alle spaklyndte på jordi. (Sela)
10 Qünki insanlarning ⱪǝⱨri Sanga xɵⱨrǝt kǝltüridu; Ularning ⱪalƣan ⱪǝⱨri Sanga bǝlwaƣ bolidu.
For manne-harm må prisa deg, med endå større harm gyrder du deg.
11 Pǝrwǝrdigar Hudayinglarƣa ⱪǝsǝm ⱪilip, ǝmǝl ⱪilinglar; Uning ǝtrapidiki yurttikilǝr ⱪorⱪuxi kerǝk bolƣuqiƣa ⱨǝdiyǝlǝr sunsun;
Gjer lovnad og haldt det de lova til Herren, dykkar Gud! Alle kring honom skal føra gåvor til den skræmelege.
12 U ǝmirlǝrningmu roⱨini sunduridu; U yǝr yüzidiki padixaⱨlarƣa dǝⱨxǝtliktur.
Han staggar stormodet hjå hovdingar, han er skræmeleg for kongarne på jordi.