Amos 1
1 Uzziya Yǝⱨudaƣa, Yoaxning oƣli Yǝroboam Israilƣa padixaⱨ bolƣan waⱪitlarda, yǝr tǝwrǝxtin ikki yil ilgiri, Tǝkoadiki qarwiqilar arisidiki Amosning Israil toƣruluⱪ eytⱪan sɵzliri: —
Ord av Amos, ein av hyrdingarne frå Tekoa, som han såg i sine syner um Israel i dei dagarne då Uzzia var konge i Juda og Jeroboam Joasson konge i Israel, tvo år fyre jordskjelven.
2 U: «Pǝrwǝrdigar Zion teƣidin ⱨɵrkirǝydu, Yerusalemdin awazini ⱪoyuwetidu; Padiqilarning otlaⱪliri matǝm tutidu, Karmǝl qoⱪⱪisi ƣazanglixidu» — dedi.
Han sagde: Herren burar frå Sion, frå Jerusalem gjallar hans mål. Då sturer dei hyrding-lider, og Karmels hovud vert svidd.
3 Pǝrwǝrdigar mundaⱪ dǝydu: — «Dǝmǝxⱪning üq gunaⱨi, bǝrⱨǝⱪ tɵt gunaⱨi üqün, uningƣa qüxidiƣan jazani yandurmaymǝn, Qünki ular Gileadtikilǝrni tɵmür tirniliⱪ sɵrǝmlǝr bilǝn soⱪⱪanidi;
So segjer Herren: For trifald misgjerd av Damask og for firfald eg ikkje meg attrar. For di dei Gilead treskte med sledar av jarn,
4 Xundaⱪla Ⱨazaǝlning ɵyigǝ bir ot ǝwǝtimǝn, U Bǝn-Ⱨadadning ordilirini yutuwalidu.
so sender eg eld mot Hazaels hus, han skal øyda Benhadads borger.
5 Dǝmǝxⱪ dǝrwazisidiki tɵmür baldaⱪni sunduriwetimǝn, Awǝn jilƣisida turƣuqini, Bǝyt-Edǝndǝ xaⱨanǝ ⱨasisini tutⱪuqini üzüp taxlaymǝn; Suriyǝning hǝlⱪi ǝsirgǝ qüxüp kirƣa elip ketilidu, — dǝydu Pǝrwǝrdigar.
So bryt eg bommen til Damask og tyner Bikat-Avens folk og kongsstavmannen i Bet-Eden, og Aram skal drivast burt til Kir, segjer Herren.
6 Pǝrwǝrdigar mundaⱪ dǝydu: — «Gaza xǝⱨirining üq gunaⱨi, bǝrⱨǝⱪ tɵt gunaⱨi üqün, uningƣa qüxidiƣan jazani yandurmaymǝn, Qünki ular Edomƣa tapxurup berixkǝ, barliⱪ tutⱪunlarni ǝsir ⱪilip elip kǝtti.
So segjer Herren: For trifald misgjerning av Gaza og for firfald eg ikkje meg attrar. For di dei heile grender dreiv ut og gav deim i Edoms vald,
7 Ⱨǝm Mǝn Gazaning sepiliƣa ot ǝwǝtimǝn, U uning ordilirini yutuwalidu;
So sender eg eld mot Gazas mur, han skal øyda deira borger,
8 Mǝn Axdodta turƣuqini, Axkelonda xaⱨanǝ ⱨasini tutⱪuqini üzüp taxlaymǝn, Əkron xǝⱨirigǝ ⱪarxi ⱪol kɵtürimǝn; Filistiylǝrning ⱪalduⱪi yoⱪilidu, — dǝydu Rǝb Pǝrwǝrdigar.
so tyner eg Asdods folk og Askalons kongsstavs-mann. Mot Ekron eg retter mi hand, slær filistarn’ til siste mann, segjer Herren, Herren.
9 Pǝrwǝrdigar mundaⱪ dǝydu: — «Turning üq gunaⱨi, bǝrⱨǝⱪ tɵt gunaⱨi üqün, uningƣa qüxidiƣan jazani yandurmaymǝn, Qünki ular barliⱪ tutⱪunlarni Edomƣa tapxuruwǝtti, Xundaⱪla ⱪerindaxliⱪ ǝⱨdisini esigǝ almidi.
So segjer Herren: For trifald misgjerd av Tyrus, for firfald eg ikkje meg attrar. For di heile grender til Edom dei dreiv og ikkje på brødrabandet gav gaum,
10 Ⱨǝm Mǝn Turning sepiliƣa ot ǝwǝtimǝn, Ot uning ordilirini yutuwalidu.
so sender eg eld mot Tyrus-muren, han skal øyda deira borgar.
11 Pǝrwǝrdigar mundaⱪ dǝydu: — «Edomning üq gunaⱨi, bǝrⱨǝⱪ tɵt gunaⱨi üqün, uningƣa qüxidiƣan jazani yandurmaymǝn, Qünki u barliⱪ rǝⱨim-xǝpⱪǝtni taxliwetip, Ⱪiliq bilǝn ɵz ⱪerindixini ⱪoƣliƣan; U yirilƣudǝk ƣǝzǝptǝ bolup, Dǝrƣǝziptǝ bolƣan ⱨalitini ⱨǝmixǝ saⱪlaydu;
So segjer Herren: For trifald misgjerd av Edom, for firfald eg ikkje meg attrar. For di han elte bror sin med sverd og kjøvde sin samhug, men vreiden jamt i han øydde, og han æveleg gøymde sin harm,
12 Ⱨǝm Mǝn Teman xǝⱨirigǝ ot ǝwǝtimǝn, Ot Bozraⱨning ordilirini yutuwalidu».
so sender eg eld imot Teman, han skal øyda Bosras borger.
13 Pǝrwǝrdigar mundaⱪ dǝydu: — «Ammonning üq gunaⱨi, bǝrⱨǝⱪ tɵt gunaⱨi üqün, uningƣa qüxidiƣan jazani yandurmaymǝn, Qünki ular qegrimizni kengǝytimiz dǝp, Gileadtiki ⱨamilidar ayallarning ⱪorsaⱪlirini yeriwǝtti.
So segjer Herren: For trifald misgjerd av Ammons-borni og for firfald eg ikkje meg attrar. For di dei i Gilead konor med barn skar upp, då dei vilde auka sitt land,
14 Ⱨǝm Mǝn Rabbaⱨning sepiliƣa ot yaⱪimǝn, Jǝng künidǝ ⱪiya-qiyalar iqidǝ, Ⱪara ⱪuyunning künidǝ ⱪattiⱪ boran iqidǝ, Ot uning ordilirini yutuwalidu;
So kveikjer eg eld i Rabbas mur, han skal øyda deira borger, medan herropet dunar i striden, og eit hardver på stormdagen blæs,
15 Ⱨǝm ularning padixaⱨi ǝsirgǝ qüxidu, — U ǝmirliri bilǝn billǝ ǝsirgǝ qüxidu, — dǝydu Pǝrwǝrdigar.
og i landlysing kongen skal gå, han sjølv med hovdingarn’ saman, segjer Herren.
