Samu'il 1 16
1 Pǝrwǝrdigar Samuilƣa: — Sǝn ⱪaqanƣiqǝ Saul üqün ⱪayƣurup yürisǝn? Mǝn uni Israilƣa sǝltǝnǝt ⱪilixtin mǝⱨrum ⱪilip taxliƣan ǝmǝsmu? Münggüzüngni zǝytun meyi bilǝn toldurup barƣin. Mǝn seni Bǝyt-Lǝⱨǝmlik Yǝssǝning ⱪexiƣa ǝwǝtimǝn. Uning oƣulliridin padixaⱨ boluxⱪa ɵzümgǝ birni bekittim, dedi.
Dixitque Dominus ad Samuelem: Usquequo tu luges Saul, cum ego proiecerim eum ne regnet super Israel? imple cornu tuum oleo, et veni, ut mittam te ad Isai Bethlehemitem: providi enim in filiis eius mihi regem.
2 Samuil bolsa: — Mǝn ⱪandaⱪ barimǝn? Saul bu ixni anglisa meni ɵltürüwetidu! — dedi. Pǝrwǝrdigar: — Ɵzüng bilǝn bir inǝkni alƣaq berip Pǝrwǝrdigarƣa ⱪurbanliⱪ ⱪilix üqün kǝldim, degin.
Et ait Samuel: Quo modo vadam? audiet enim Saul, et interficiet me. Et ait Dominus: Vitulum de armento tolles in manu tua, et dices: Ad immolandum Domino veni.
3 Yǝssǝni ⱪurbanliⱪⱪa qaⱪirƣin, andin Mǝn sanga ⱪilidiƣiningni ayan ⱪilimǝn; wǝ Mǝn sanga degǝn birsini Ɵzüm üqün mǝsiⱨ ⱪilƣin, dedi.
Et vocabis Isai ad victimam, et ego ostendam tibi quid facias, et unges quemcumque monstravero tibi.
4 Samuil Pǝrwǝrdigarning deginini ada ⱪilip Bǝyt-Lǝⱨǝmgǝ bardi. Yetip kǝlgǝndǝ xǝⱨǝrning aⱪsaⱪalliri titrigǝn ⱨalda qiⱪip: — Bizgǝ tinq-amanliⱪ elip kǝldingmu? — dǝp soridi.
Fecit ergo Samuel, sicut locutus est ei Dominus. Venitque in Bethlehem, et admirati sunt seniores civitatis, occurrentes ei, dixeruntque: Pacificusne est ingressus tuus?
5 U: — Tinq-amanliⱪ elip kǝldim; Pǝrwǝrdigarƣa ⱪurbanliⱪ sunuxⱪa kǝldim. Silǝr ɵzünglarni ⱨaramdin paklap mǝn bilǝn billǝ ⱪurbanliⱪⱪa kelinglar, dedi. Xuning bilǝn u Yǝssǝ bilǝn oƣullirini ⱨalal ⱪilip ⱪurbanliⱪⱪa qaⱪirdi.
Et ait: Pacificus: ad immolandum Domino veni, sanctificamini, et venite mecum ut immolem. Sanctificavit ergo Isai et filios eius, et vocavit eos ad sacrificium.
6 Ular kǝlgǝndǝ Samuil Eliabni kɵrüp iqidǝ: — Pǝrwǝrdigarning mǝsiⱨ ⱪilidiƣini xübⱨisizki Ɵzining aldida turidu, dedi.
Cumque ingressi essent, vidit Eliab, et ait: Num coram Domino est Christus eius?
7 Lekin Pǝrwǝrdigar Samuilƣa: — Uning tǝⱪi-turⱪiƣa yaki boyiƣa ⱪarimiƣin. Mǝn uni xalliwǝttim, qünki Huda insan kɵrgǝndǝk kɵrmǝydu; insan bolsa sirtⱪi ⱪiyapitigǝ ⱪaraydu, lekin Pǝrwǝrdigar ⱪǝlbgǝ ⱪaraydu, dedi.
Et dixit Dominus ad Samuelem: Ne respicias vultum eius, neque altitudinem staturae eius: quoniam abieci eum, nec iuxta intuitum hominis ego iudico: homo enim videt ea quae apparent, Dominus autem intuetur cor.
8 Andin Yǝssǝ Abinadabni qaⱪirip Samuilning aldidin ɵtküzdi. Əmma Samuil: — Pǝrwǝrdigar buni ⱨǝm tallimidi, dedi.
Et vocavit Isai Abinadab, et adduxit eum coram Samuele. Qui dixit: Nec hunc elegit Dominus.
9 Andin Yǝssǝ Xammaⱨni uning aldidin ɵtküzdi. Əmma Samuil: — Pǝrwǝrdigar buni ⱨǝm tallimidi, dedi.
Adduxit autem Isai Samma, de quo ait: Etiam hunc non elegit Dominus.
10 Xuningƣa ohxax Yǝssǝ oƣullirining yǝttisini Samuilning aldidin ɵtküzdi. Lekin Samuil Yǝssǝgǝ: — Pǝrwǝrdigar bularni ⱨǝm tallimidi, dedi.
Adduxit itaque Isai septem filios suos coram Samuele: et ait Samuel ad Isai: Non elegit Dominus ex istis.
11 Samuil Yǝssǝdin: — Barliⱪ yigitlǝr muxularmu? dǝp soridi. U: — Ⱨǝmmidin kiqiki ⱪaldi. Lekin mana, u ⱪoy beⱪiwatidu, dedi. Samuil Yǝssǝgǝ: — Uni qaⱪirtip elip kǝlgin, qünki u kǝlmigüqǝ dastihanda olturmaymiz, dedi.
Dixitque Samuel ad Isai: Numquid iam completi sunt filii? Qui respondit: Adhuc reliquus est parvulus, et pascit oves. Et ait Samuel ad Isai: Mitte, et adduc eum: nec enim discumbemus prius quam huc ille veniat.
12 [Yǝssǝ] adǝm mangdurup uni kǝltürdi. U qirayida ⱪan yügürüp turidiƣan, kɵzliri qirayliⱪ wǝ kelixkǝn yigit idi. Pǝrwǝrdigar: — Ⱪopup uni mǝsiⱨ ⱪilƣin, qünki [Mening talliƣinim] xudur! dedi.
Misit ergo, et adduxit eum. Erat autem rufus, et pulcher aspectu, decoraque facie. et ait Dominus: Surge, et unge eum, ipse est enim.
13 Samuil may münggüzini elip uni ⱪerindaxlirining arisida mǝsiⱨ ⱪildi. U kündin tartip Pǝrwǝrdigarning Roⱨi Dawutning wujudiƣa qüxti. Samuil bolsa ⱪopup Ramaⱨƣa kǝtti.
Tulit ergo Samuel cornu olei, et unxit eum in medio fratrum eius: et directus est Spiritus Domini a die illa in David, et deinceps: surgensque Samuel abiit in Ramatha.
14 Əmdi Pǝrwǝrdigarning Roⱨi Sauldin kǝtkǝnidi, wǝ Pǝrwǝrdigar tǝripidin bir yaman roⱨ uni pǝrixan ⱪildi.
Spiritus autem Domini recessit a Saul et exagitabat eum spiritus nequam, a Domino.
15 Saulning hizmǝtkarliri uningƣa: — Mana Huda tǝripidin bir yaman roⱨ seni pǝrixan ⱪilidu.
Dixeruntque servi Saul ad eum: Ecce spiritus Dei malus exagitat te.
16 Əmdi ƣojimiz ɵzliri aldiliridiki hizmǝtkarlirini dǝrⱨal buyruƣayliki, ular qiltar qelixⱪa usta adǝmni tapsun; wǝ xundaⱪ boliduki, Huda tǝripidin yaman roⱨ üstlirigǝ kǝlsǝ u qiltar qalsun, uning bilǝn ⱨalliri obdan bolidu, dedi.
Iubeat dominus noster, et servi tui, qui coram te sunt, quaerent hominem scientem psallere cithara, ut quando arripuerit te spiritus Domini malus, psallat manu sua, et levius feras.
17 Saul hizmǝtkarliriƣa: — Mening üqün qiltar qelixⱪa usta bir adǝmni tepip ⱪeximƣa elip kelinglar, dedi.
Et ait Saul ad servos suos: Providete ergo mihi aliquem bene psallentem, et adducite eum ad me.
18 Ƣulamlardin biri uningƣa: — Mana Bǝyt-Lǝⱨǝmlik Yǝssǝning qiltarƣa usta bir oƣlini kɵrdüm. U ɵzi batur bir jǝngqi, gǝptǝ ⱨoxyar wǝ kelixkǝn adǝm ikǝn, xundaⱪla Pǝrwǝrdigar uning bilǝn billǝ ikǝn, dedi.
Et respondens unus de pueris, ait: Ecce vidi filium Isai Bethlehemitem scientem psallere, et fortissimum robore, et virum bellicosum, et prudentem in verbis, et virum pulchrum: et Dominus est cum eo.
19 Xuning bilǝn Saul Yǝssǝgǝ ǝlqilǝrni mangdurup: — Ⱪoy baⱪidiƣan oƣlung Dawutni manga ǝwǝtkin, dǝp eytti.
Misit ergo Saul nuncios ad Isai, dicens: Mitte ad me David filium tuum, qui est in pascuis.
20 Yǝssǝ bir exǝkni tǝyyarlap uningƣa nan bilǝn bir tulum xarab wǝ bir oƣlaⱪni artip, bularni oƣli Dawutning ⱪoli bilǝn Saulƣa ǝwǝtti.
Tulit itaque Isai asinum plenum panibus, et lagenam vini, et hoedum de capris unum, et misit per manum David filii sui Sauli.
21 Xuning bilǝn Dawut Saulning ⱪexiƣa kelip uning aldida turdi. Saul uningƣa tolimu amraⱪ idi; u Saulning yaraƣ kɵtürgüqisi boldi.
Et venit David ad Saul, et stetit coram eo: at ille dilexit eum nimis, et factus est eius armiger.
22 Andin Saul Yǝssǝgǝ hǝwǝr ǝwǝtip: — Dawut mening aldimda tursun; qünki u nǝzirimgǝ yaⱪti, dǝp eytti.
Misitque Saul ad Isai, dicens: Stet David in conspectu meo: invenit enim gratiam in oculis meis.
23 Əmdi xundaⱪ boliduki, u [yaman] roⱨ Huda tǝripidin Saulning üstigǝ kǝlgǝndǝ Dawut qiltarni elip ⱪoli bilǝn qaldi. Buning bilǝn Saul aram tepip ⱨali obdan bolup yaman roⱨ uningdin qiⱪip kǝtti.
Igitur quandocumque spiritus Domini malus arripiebat Saul, David tollebat citharam, et percutiebat manu sua, et refocillabatur Saul, et levius habebat. recedebat enim ab eo spiritus malus.
