< Zebur 67 >
1 Neghmichilerning béshigha tapshurulup, tarliq sazlar bilen chélinsun, dep yézilghan küy-naxsha: — Xuda bizge méhir-shepqet körsitip, bizni beriketlep, Öz jamalining nurini üstimizge chachqay! (Sélah)
Думнезеу сэ айбэ милэ де ной ши сэ не бинекувынтезе, сэ факэ сэ луминезе песте ной Фаца Луй,
2 Shundaq qilghanda yolung pütkül jahanda, Qutuldurush-nijatliqing barliq eller arisida ayan bolidu.
ка сэ се куноаскэ пе пэмынт каля Та ши принтре тоате нямуриле мынтуиря Та!
3 Barliq qowmlar Séni medhiyiligey, i Xuda; Barliq qowmlar Séni medhiyiligey!
Те лаудэ попоареле, Думнезеуле, тоате попоареле Те лаудэ.
4 Jimi qowmlar xushalliq bilen tentene qilip küyligey, Chünki Sen xelq-milletlerge adilliq bilen höküm chiqirisen, Yer yüzidiki taipilerni, Sen yétekleysen; (Sélah)
Се букурэ нямуриле ши се веселеск, кэч Ту жудечь попоареле ку непэртинире ши повэцуешть нямуриле пе пэмынт.
5 Barliq qowmlar Séni medhiyiligey, i Xuda; Barliq qowmlar Séni medhiyiligey!
Те лаудэ попоареле, Думнезеуле, тоате попоареле Те лаудэ.
6 We yer-zémin köklirini ündüridu; Xuda, bizning Xudayimiz, bizni beriketleydu;
Пэмынтул ышь дэ роаделе. Думнезеу, Думнезеул ностру, не бинекувынтязэ,
7 Xuda bizni beriketleydu; Shuning bilen yer yüzndikiler chet-yaqilarghiche uningdin eyminishidu!
Думнезеу не бинекувынтязэ ши тоате марӂиниле пэмынтулуй се тем де Ел.