Зәбур 37

1 Давут язған күй: — Яманлиқ қилғучилар түпәйлидин өзүңни көйдүрмә, Накәсләргә һәсәт қилма.

(Af David.) Græm dig ikke over Ugerningsmænd, misund ikke dem, der gør Uret!

2 Чүнки улар от-чөпләрдәк тезла үзүп ташлиниду, Юмран өсүмлүкләргә охшаш тозуп кетиду.

Thi hastigt svides de af som Græsset, visner som det friske Grønne.

3 Пәрвәрдигарға таян, тиришип яхшилиқ қил, Зиминда маканлишип яшап, Униң вапа-һәқиқитини озуқ билип һозурлан.

Stol på HERREN og gør det gode, bo i Landet og læg Vind på Troskab,

4 «Пәрвәрдигарни хурсәнлигим» дәп билгин, У арзу-тиләклириңгә йәткүзиду.

da skal du have din Fryd i HERREN, og han skal give dig, hvad dit Hjerte attrår.

5 Йолуңни Пәрвәрдигарға аманәт қил; Униңға таян, У чоқум [тилигиңни] иҗабәт қилиду.

Vælt din Vej på HERREN, stol på ham, så griber han ind

6 У һәққанийлиғиңни нурдәк, Адалитиңни чүштики қуяштәк чақнитиду.

og fører din Retfærdighed frem som Lyset, din Ret som den klare Dag.

7 Пәрвәрдигарниң алдида тинич болуп, Уни сәвирчанлиқ билән күт; Һарамдин ронақ тапқан адәм түпәйлидин, Яман нийәтлири ишқа ашидиған киши түпәйлидин өзүңни көйдүрмә.

Vær stille for HERREN og bi på ham, græm dig ej over den, der har Held, over den, der farer med Rænker.

8 Аччиғиңдин ян, ғәзәптин қайт, Өзүңни көйдүрмә; У пәқәт сени яманлиққа елип бариду.

Tæm din Harme, lad Vreden fare, græm dig ikke, det volder kun Harm.

9 Чүнки яманлиқ қилғучилар зиминдин үзүп ташлиниду; Пәрвәрдигарға тәлмүрүп күткәнләр болса, Зиминға егидарчилиқ қилиду.

Thi Ugerningsmænd skal ryddes ud, men de, der bier på HERREN, skal arve Landet.

10 : Көзни жумуп ачқучила, рәзил адәм һалак болиду; Униң маканиға сәпселип қарисаң, у йоқ болиду.

En liden Stund, og den gudløse er ikke mere; ser du hen til hans Sted, så er han der ikke.

11 Бирақ мулайим-мөминләр зиминға мираслиқ қилиду, Вә чәксиз арамбәхшликтин һозурлиниду.

Men de sagtmodige skal arve Landet, de fryder sig ved megen Fred.

12 Рәзил адәм һәққанийға қәст қилиду; Униңға чишлирини ғучурлитип хирис қилиду;

Den gudløse vil den retfærdige ilde og skærer Tænder imod ham;

13 Лекин Рәб униңға қарап күлиду; Чүнки [Рәб] униң бешиға келидиған күнни көриду.

men Herren, han ler ad ham, thi han ser hans Time komme.

14 Югашлар вә йоқсулларни жиқитиш үчүн, Йоли дурусларни қирип ташлаш үчүн, Рәзилләр қиличини ғилипидин суғуруп елип, Оқясиниң киричини тартип тәйярлиди.

De gudløse drager Sværdet og spænder Buen for at fælde arm og fattig, for at nedslagte dem, der vandrer ret;

15 Лекин қиличи болса өз жүригигә санҗилиду, Оқялири сундуруветилиду.

men Sværdet rammer dem selv i Hjertet, og Buerne brydes sønder og sammen.

16 Һәққанийлардики «аз», Көплигән яманларниң байлиқлиридин әвзәлдур.

Det lidt, en retfærdig har, er bedre end mange gudløses Rigdom;

17 Чүнки рәзилләрниң биләклири сундурулиду; Лекин Пәрвәрдигар һәққанийларни йөләйду;

thi de gudløses Arme skal brydes, men HERREN støtter de retfærdige;

18 Пәрвәрдигар көңли дурусларниң күнлирини билиду; Уларниң мираси мәңгүгә болиду.

HERREN kender de uskyldiges Dage, deres Arvelod bliver evindelig;

19 Улар еғир күнләрдә йәргә қарап қалмайду; Қәһәтчиликтиму улар тоқ жүриду.

de beskæmmes ikke i onde Tider, de mættes i Hungerens Dage.

20 Бирақ рәзилләр һалак болиду; Пәрвәрдигар билән қаршилашқучилар чимәнзардики гүл-гиядәк тозуп кетиду; Улар түгәйду; Ис-түтүндәк тарқилип түгәйду.

Thi de gudløse går til Grunde, som Engenes Pragt er HERRENs Fjender, de svinder, de svinder som Røg.

21 Рәзил адәм өтнә елип қайтурмайду; Амма һәққаний адәм меһриванлиқ билән өтнә бериду;

Den gudløse låner og bliver i Gælden, den retfærdige ynkes og giver;

22 Чүнки [Пәрвәрдигар] рәхмәт қилғанлар зиминға егә болиду, Бирақ униң ләнитигә учриғанлар үзүп ташлиниду;

de, han velsigner, skal arve Landet, de, han forbander, udryddes.

23 Мәртанә адәмниң қәдәмлири Пәрвәрдигар тәрипидиндур; [Рәб] униң йолидин хурсән болиду.

Af HERREN stadfæstes Mandens Skridt, når han har Behag i hans Vej;

24 У тейилип кәтсиму, жиқилип чүшмәйду; Чүнки Пәрвәрдигар униң қолини тутуп йөләп туриду.

om end han snubler, falder han ikke, thi HERREN støtter hans Hånd.

25 Мән яш едим, һазир қерип қалдим; Лекин һәққанийларниң ташливетилгәнлигини, Яки пәрзәнтлириниң нан тилигәнлигини әсла көргән әмәсмән;

Ung har jeg været, og nu er jeg gammel, men aldrig så jeg en retfærdig forladt eller hans Afkom tigge sit Brød;

26 У күн бойи мәрт-меһриван болуп өтнә бериду; Униң әвлатлириму хәлиққә бәрикәт йәткүзиду.

han ynkes altid og låner ud, og hans Afkom er til Velsignelse.

27 Яманлиқни ташлаңлар, яхшилиқ қилиңлар, Мәңгү яшайсиләр!

Vig fra ondt og øv godt, så bliver du boende evindelig;

28 Чүнки Пәрвәрдигар адаләтни сөйиду, У Өз мөмин бәндилирини ташлимайду; Улар мәңгүгә сақлиниду; Лекин рәзилләрниң әвлатлири үзүп ташлиниду.

thi HERREN elsker Ret og svigter ej sine fromme. De onde udslettes for evigt, de gudløses Afkom udryddes;

29 Һәққанийлар йәр-җаһанға егә болиду, Әбәдил-әбәткичә униңда макан тутуп яшайду.

de retfærdige arver Landet og skal bo der til evig Tid.

30 Һәққаний адәмниң ағзи даналиқ җакалайду; Униң тили адил һөкүмләрни сөзләйду;

Den retfærdiges Mund taler Visdom; hans Tunge siger, hvad ret er;

31 Қәлбидә Худаниң [муқәддәс] қануни туриду; Униң қәдәмлири тейилип кәтмәс.

sin Guds Lov har han i Hjertet, ikke vakler hans Skridt.

32 Рәзилләр һәққаний адәмни пайлап жүриду; Улар уни өлтүргидәк пәйтни издәп жүриду.

Den gudløse lurer på den retfærdige og står ham efter Livet,

33 Лекин Пәрвәрдигар уни дүшмәнниң чаңгилиға чүшүрмәйду; Яки һөкүмдә уни гунаға пүтмәйду.

men, HERREN giver ham ej i hans Hånd og lader ham ikke dømmes for Retten.

34 Пәрвәрдигарни тәлмүрүп күт, Униң йолини чиң тутқин; У сениң мәртивәңни көтирип, зиминға егә қилиду, Рәзилләр һалак қилинғанда, Сән буни көрисән.

Bi på HERREN og bliv på hans Vej, så skal han ophøje dig til at arve Landet; du skal skue de gudløses Undergang.

35 Мән рәзил адәмниң зомигәрлик қиливатқинини көрдүм, У худди айниған барақсан япйешил дәрәқтәк ронақ тапқан.

Jeg har set en gudløs trodse, bryste sig som en Libanons Ceder

36 Бирақ у өтүп кәтти, Мана, у йоқ болди; Мән уни издисәмму, у тепилмайду.

men se, da jeg gik der forbi, var han borte; da jeg søgte ham, fandtes han ikke.

37 Мукәммәл адәмгә нәзәр сал, Дурус инсанға қара! Чүнки бундақ адәмниң ахир көридиғини арамбәхш хатирҗәмлик болиду.

Vogt på Uskyld, læg Vind på Oprigtighed, thi Fredens Mand har en Fremtid;

38 Итаәтсизләр болса бирликтә һалак болишиду; Уларниң келәчики үзүлиду;

men Overtræderne udryddes til Hobe, de gudløses Fremtid går tabt.

39 Бирақ һәққанийларниң ниҗатлиғи Пәрвәрдигардиндур; У еғир күнләрдә уларниң күчлүк панаһидур.

De retfærdiges Frelse kommer fra HERREN, deres Tilflugt i Nødens Stund;

40 Пәрвәрдигар ярдәм қилип уларни сақлайду; У уларни рәзилләрдин сақлап қутқузиду; Чүнки улар Уни башпанаһи қилиду.

HERREN hjælper og frier dem, fra de gudløse frier og frelser han dem; thi hos ham har de søgt deres Tilflugt.