Зәбур 26

1 Давут язған күй: — Мән үчүн һөкүм чиқарғайсән, и Пәрвәрдигар; Чүнки мән өз дуруслуғумда туруп маңдим; Мән Пәрвәрдигарға тайинип кәлгәнмән; Мән тейилип кәтмәймән.

Davudun məzmuru. Məni haqlı çıxar, ya Rəbb, Çünki mən kamalla gəzmişəm, Sarsılmadan Rəbbimə güvənmişəm.

2 Мени синап баққайсән, и Пәрвәрдигар, мени тәкшүрүп баққин; Виҗданимни, қәлбимни тавлиғайсән;

Ya Rəbb, məni sınaqdan keçir, Sən məni imtahan et, Qəlbimi, fikirlərimi saf et.

3 Чүнки өзгәрмәс муһәббитиңни көз алдимда тутқанмән; Мән һәқиқитиңни өзүмгә йетәкчи қилип маңдиммән.

Məhəbbətin gözümün önündə durur, Sənin sədaqətinlə gəzirəm.

4 Мән ялғанчилар билән һәмдәстихан олтармидим; Сахтипәзләргә һәмраһ болушқа кирмәймән.

Yalançı insanlarla oturmuram, İkiüzlülərlə yoldaşlıq etmirəm,

5 Яманлиқ қилғучилар җамаитидин жиркинимән; Рәзилләр биләнму олтармаймән.

Yaramazların məclisinə nifrət edirəm, Pislərlə oturmuram.

6 Қоллиримни гунасизлиқта жуйимән; Шунда, қурбангаһиңни айлинип жүрәләймән.

Ya Rəbb, günahsızlıq içində əllərimi yuyuram, Qurbangahının başına dolanıram,

7 Вә һәм тәшәккүрләрни аңлитимән; Барлиқ карамәтлириңни җакалаймән.

Şükür səsimi ucaldıram, Bütün xariqələrini bəyan edirəm.

8 И Пәрвәрдигар, маканиң болған өйни, Шан-шәривиң турған җайни сөйүп кәлдим;

Ya Rəbb, məskənin olan evi, Calalının sakin olduğu yeri sevirəm.

9 Җенимни гунакарлар билән, Һаятимни қанхорлар билән биллә елип кәтмигәйсән;

Məni günahkarlara qatıb aparma, Qatillərlə birgə canımı alma.

10 Уларниң қолида сүйқәстләр бардур, Оң қоли париләргә толди.

Onlar pis niyyəti əllərində tutublar, Sağ əllərini rüşvətlə doldurublar.

11 Мән болсам, дуруслуғумда меңип жүриверимән; Мени һөрлүккә чиқирип қутқузғайсән, Маңа меһри-шәпқәт көрсәткәйсән.

Mənsə kamalla gəzirəm, Məni qurtar, mənə lütf et!

12 Путум болса түптүз җайда туриду; Җамаәтләр арисида туруп Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийиләр қайтуримән.

Ayağım düzlük üstündə durur, Cəmiyyətin içində Rəbbə alqış edəcəyəm.