Зәбур 2
1 Әлләр немишкә чуқан салиду? Немә үчүн хәлиқләр бекардин-бекар сүйқәст ойлайду?
Why do the nations rage, and the peoples plot a vain thing?
2 Дуниядики падишалар сәпкә тизилип, Әмәлдарлар қара нийәт әйлишип, Пәрвәрдигар вә Униң Мәсиһи билән қаршилишип: —
The kings of the earth take a stand, and the rulers take counsel together, against the LORD, and against his Anointed, saying,
3 «Уларниң чәклимилирини чөрүветәйли, Уларниң асарәтлирини бузуп ташлайли!» — дейишиду.
“Let’s break their bonds apart, and cast their cords from us.”
4 Асманда олтарғучи күлиду, Рәб уларни мазақ қилиду;
He who sits in the heavens will laugh. The Lord will have them in derision.
5 Һәм аччиғида уларға сөзләп, Қәһри билән уларни вәһимигә селип: —
Then he will speak to them in his anger, and terrify them in his wrath:
6 «Өзүм болсам Зионда, йәни муқәддәс теғимда, Өзүм мәсиһ қилған падишани тиклидим».
“Yet I have set my King on my holy hill of Zion.”
7 «Мән [әрштики] пәрманни җакалаймәнки, Пәрвәрдигар маңа: — «Сән Мениң оғлум; Өзүм сени бүгүнки күндә туғулдурдум;
I will tell of the decree: The LORD said to me, “You are my son. Today I have become your father.
8 Мәндин сора, Мән саңа мирас болушқа әлләрни, Тәәллуғуң болушқа йәр йүзини чәт-чәтлиригичә беримән;
Ask of me, and I will give the nations for your inheritance, the uttermost parts of the earth for your possession.
9 Сән төмүр таяқ билән уларни битчит қиливетисән; Сапал чинини кукум-талқан қилғандәк, сән уларни парә-парә қиливетисән» — деди».
You shall break them with a rod of iron. You shall dash them in pieces like a potter’s vessel.”
10 Әнди, һәй падишалар, әқилдар болуңлар! Җаһандики сорақчилар савақ елиңлар;
Now therefore be wise, you kings. Be instructed, you judges of the earth.
11 Пәрвәрдигардин қорқуш билән униң хизмитидә болуңлар; Титрәк ичидә хошаллиниңлар!
Serve the LORD with fear, and rejoice with trembling.
12 Оғулниң ғәзивиниң қозғалмаслиғи үчүн, Уни сөйүңлар; Чүнки униң ғәзиви сәлла қайниса, Йолуңлардила һалак болисиләр; Униңға таянғанлар нәқәдәр бәхитликтур!
Give sincere homage to the Son, lest he be angry, and you perish on the way, for his wrath will soon be kindled. Blessed are all those who take refuge in him.
