< Зәбур 145 >

1 Мәдһийә: Давут язған күй: — Мән Сени мәдһийиләп улуқлаймән, Худайим, и Падишаһ; Намиңға әбәдил-әбәткичә тәшәккүр-мәдһийә қайтуримән.
(En Lovsang af David.) Jeg vil ophøje dig, min Gud, min konge, evigt og alt love dit Navn.
2 һәр күни Саңа тәшәккүр-мәдһийә қайтуримән, Намиңға әбәдил-әбәткичә тәшәккүр-мәдһийә қайтуримән!
Jeg vil love dig Dag efter Dag, evigt og altid prise dit Navn.
3 Улуқдур Пәрвәрдигар, зор мәдһийиләргә лайиқтур! Униң улуқлуғини сүрүштүрүп болғили болмас;
Stor og højlovet er HERREN, hans Storhed kan ikke ransages.
4 Бир дәвир йеңи бир дәвиргә Сениң қилғанлириңни махтайду; Улар қудрәтлик қилғанлириңни җакалайду;
Slægt efter Slægt lovpriser dine Værker, forkynder dine vældige Gerninger.
5 Мән һәйвитиңниң шәрәплик җулалиқини, Вә карамәт мөҗизилириңни сеғинип сөзләймән;
De taler om din Højheds herlige Glans, jeg vil synge om dine Undere;
6 : Шуниң билән улар қорқунучлуқ ишлириңниң қудритини баян қилиду; Мәнму улуқ әмәллириңни җакалаймән!
de taler om dine ræddelige Gerningers Vælde, om din Storhed vil jeg vidne;
7 Улар зор меһриванлиғиңни әсләп, уни мубарәкләп тарқитиду, Һәққанлийлиғиң тоғрилиқ жуқури авазда күйләйду.
de udbreder din rige Miskundheds Ry og synger med Fryd om din Retfærd.
8 Пәрвәрдигар меһри-шәпқәтлик һәм рәһимдилдур; Асан ғәзәпләнмәйду, У зор меһир-муһәббәтликтур;
Nådig og barmhjertig er HERREN, langmodig og rig på Miskundhed.
9 Пәрвәрдигар һәммигә меһривандур; Униң рәһимдиллиқлири барчә яратқанлириниң үстидидур;
God er HERREN mod alle, hans Barmhjertighed er over alle hans Værker.
10 Сениң барлиқ ясиғанлириң Сени мәдһийиләйду, и Пәрвәрдигар, Сениң мөмин бәндилириң Саңа тәшәккүр-мәдһийә қайтуриду.
Dine Værker takker dig alle, HERRE, og dine fromme lover dig.
11 Улар падишалиғиңниң шәривидин хәвәр йәткүзиду, Күч-қудритиңни сөзләйду;
De forkynder dit Riges Ære og taler om din Vælde
12 Шундақ қилип инсан балилириға қудрәтлик ишлириң, Падишаһлиғиңниң шәрәплик һәйвиси аян қилиниду.
for at kundgøre Menneskenes Børn din Vælde, dit Riges strålende Herlighed.
13 Сениң падишалиғиң әбәдий падишалиқтур, Сәлтәнитиң әвлаттин-әвлатқичидур.
Dit Rige står i al Evighed, dit Herredømme varer fra Slægt til Slægt. (Trofast er HERREN i alle sine Ord og miskundelig i alle sine Gerninger).
14 Пәрвәрдигар жиқилай дегәнләрниң һәммисини йөләйду, Егилип қалғанларниң һәммисини турғузиду.
HERREN støtter alle, der falder, og rejser alle bøjede.
15 Һәммәйләнниң көзлири Саңа тикилип күтиду; Уларға өз вақтида рисқини тәқсим қилип берисән;
Alles Øjne bier på dig, du giver dem Føden i rette Tid;
16 Қолуңни ечишиң биләнла, Барлиқ җан егилириниң арзусини қандурисән.
du åbner din Hånd og mætter alt, hvad der lever, med hvad det ønsker.
17 Пәрвәрдигар барлиқ йоллирида һәққанийдур, Ясиғанлириниң һәммисигә муһәббәтликтур.
Retfærdig er HERREN på alle sine Veje, miskundelig i alle sine Gerninger.
18 Пәрвәрдигар Өзигә нида қилғанларниң һәммисигә йеқиндур, Өзигә һәқиқәттә нида қилғанларниң һәммисигә йеқиндур;
Nær er HERREN hos alle, som kalder, hos alle, som kalder på ham i Sandhed.
19 У Өзидин әйминидиғанларниң арзусини әмәлгә ашуриду; Уларниң пәрядини аңлап уларни қутқузиду.
Han gør, hvad de, der frygter ham, ønsker, hører deres Råb og frelser dem,
20 Пәрвәрдигар Өзини сөйгәнләрниң һәммисидин хәвәр алиду; Рәзилләрниң һәммисини йоқитиду.
HERREN vogter alle, der elsker ham, men alle de gudløse sletter han ud.
21 Ағзим Пәрвәрдигарниң мәдһийисини ейтиду; Барлиқ әт егилири әбәдил-әбәт униң муқәддәс намиға тәшәккүр-мәдһийә қайтурғай!
Min Mund skal udsige HERRENs Pris, alt Kød skal love hans hellige Navn evigt og altid.

< Зәбур 145 >