Зәбур 106
1 Һәмдусана! Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтиңлар! Чүнки У меһривандур, әбәдийдур Униң меһир-муһәббити.
Hallelujah. Oh give thanks unto the Lord; for he is good: for to eternity endureth his kindness.
2 Пәрвәрдигарниң қудрәтлик қилғанлирини ким сөзләп берәләйду? Униң бар шан-шөһритини ким җакалап берәләйду?
Who can utter the mighty acts of the Lord? who can publish all his praise?
3 Бәхитликтур адаләтни тутқан, Дайим һәққанийлиқни жүргүзгән киши!
Happy are those that observe justice, that execute righteousness at all times.
4 Хәлқиңгә болған һиммитиң билән мени әслигәйсән, и Пәрвәрдигар; Ниҗатлиғиң билән йенимға келип хәвәр алғин!
Remember me, O Lord, when thou favorest thy people: oh visit me with thy salvation;
5 Шуниң билән, Сән таллиғанлириңниң бәрикитини көрәй, Өз елиңниң шатлиғи билән шат болай, Өз мирасиң [болған хәлқиң] билән пәхирлинип, яйрап жүрәй!
That I may look on the happiness of thy elect, that I may rejoice in the joy of thy nation, that I may glorify myself with thy inheritance.
6 Биз ата-бовилиримиз қатарида гуна өткүздуқ, Қәбиһлик қилдуқ, яманлиқ әйлидуқ.
We have sinned together with our fathers, we have committed iniquity, we have done wickedly.
7 Мисирда турған ата-бовилиримиз мөҗизилириңни нәзиригә алмай, Көп меһриванлиқлириңни есигә алмиди; Бәлки деңизда, Қизил Деңиз бойида исян көтәрди.
Our fathers did not reflect on thy wonders in Egypt: they remembered not the multitude of thy kindnesses; but rebelled at the sea, even at the Red Sea.
8 Бирақ У қудритимни намайән қилай дәп, Өз нами үчүн уларни қутқузди.
Nevertheless he saved them for the sake of his name, to make known his might.
9 Униң Қизил Деңизға тәнбиһ бериши билән, У қупқуруқ болди; Худди қағҗирақ чөллүктин йетәкләп маңғандәк, У уларни деңиз тәглиридин [қуруқ] өткүзди.
He rebuked the Red Sea also, and it was dried up; and he led them through the depths, as through the wilderness.
10 Уларни өч көргәнләрниң қолидин һөрлүккә чиқарди, Уларға һәмҗәмәт болуп дүшмән чаңгилидин қутқузди.
And he saved them from the hand of him that hated them, and redeemed them from the hand of the enemy.
11 Явларни сулар басти, Уларниң һеч бирси сақ қалмиди.
And the waters covered their adversaries: not one of them was left.
12 Шундила улар Униң сөзлиригә ишәш қилди; Улар Уни күйлиди.
Then believed they in his words, they sang his praise.
13 Улар Униң қилғанлирини шунчә тез унтуди, Несиһәтини күтмиди;
Speedily they forgot his works, they waited not for his counsel;
14 Бәлки далада ач көзлүккә баладәк берилди, Чөл-баяванда Тәңрини синиди.
And they felt a lustful longing in the wilderness, and tempted God in the desert.
15 Шуңа У сориғинини уларға бәрди, Бирақ җүдәткүчи бир кесәлни җанлириға тәккүзди.
And he gave them what they had asked; but sent dryness into their soul.
16 Улар баргаһда Мусаға һәсәт қилди, Худаниң муқәддәс бәндиси Һарунниму көрәлмиди.
Moreover they envied Moses in the camp, and Aaron the holy one of the Lord.
17 Йәр ечилип Датанни жутувәтти, Абирамни адәмлири билән қапсивалди.
The earth opened and swallowed up Dathan, and covered over the company of Abiram.
18 Әгәшкүчилири арисида от йеқилди; Ялқун рәзилләрни көйдүривәтти.
And a fire was kindled in their company: the flame burnt up the wicked.
19 Улар Һорәб теғида мозай бутни ясиди, Қуйма һәйкәлгә сәҗдә қилип,
They made a calf in Horeb, and bowed themselves down to a molten image.
20 Өзлириниң пәхир-шөһрити болғучиниң орниға, От-чөп йәйдиған өкүзниң сүритини алмаштурди.
And they exchanged their glory for the similitude of an ox that eateth herbs.
21 Мисирда улуқ ишларни көрсәткән Ниҗаткари Тәңрини улар унтуди.
They forgot God their saviour, who had done great things in Egypt,
22 Дәрвәқә, Һам диярида мөҗизиләр яратқан, Қизил Деңиз бойида қорқунучлуқ ишларни көрсәткән Худани [унтуди].
Wonders in the land of Ham, terrible things by the Red Sea.
23 У уларни һалак қилимән дегән еди — Өз таллиғини Муса қәһрини яндуруш үчүн Униң алдида аричи болуп тик турмиған болса, — Дәрвәқә шундақ қилған болар еди.
He therefore spoke of destroying them: had not Moses his elect stood in the breach before him, to turn away his fury, that he might not destroy.
24 Улар йәнә гөзәл зиминни кәмситип рәт қилди, Униң вәдисигә ишәнмиди;
And they despised the pleasant land, they believed not in his word;
25 Бәлки чедирлирида қақшап жүрүп, Пәрвәрдигарниң авазиға қулақ салмиди.
But they murmured in their tents, they hearkened not unto the voice of the Lord.
26 Шуңа У уларға қәсәм қилип қол көтирип: — Силәрни чөлдә жиқитип түгәштүримән —
He therefore lifted up his hand against them, to cause them to fall in the wilderness;
27 Әвлатлириңларниму әлләр арисида жиқитип түгәштүрүп, Яқа жутлар ара тарқитиветимән» — деди.
And to let their seed fall among the nations, and to scatter them in the lands.
28 Улар Баал-Пеор бутқа өзини етип чоқунуп, Өлүкләргә атиған қурбанлиқларни йеди.
And they joined themselves unto Ba'al-pe'or, and ate the sacrifices of the dead.
29 Улар қилмишлири билән Униң аччиғини кәлтүрди, Улар арисида ваба қозғалди;
And they provoked him to anger with their deeds: and there broke in among them the plague.
30 Финиһас турди-дә, һөкүм жүргүзди, Шуниң билән ваба тосулди;
Then stood up Phinehas, and executed judgment: and the plague was stayed.
31 Бу иш [Финиһасқа] һәққанийәт дәп һесапланди, Униң нәслигиму әвладидин әвладиғичә, әбәдий шундақ һесапланди.
And it was accounted unto him for righteousness, unto all generations for evermore.
32 Улар йәнә [Пәрвәрдигарни] мерибаһ сулири бойида ғәзәпкә кәлтүрди, Уларниң сәвәвидин Мусағиму зәрәр йәтти;
They angered him also at the waters of Meribah, and evil happened to Moses for their sake;
33 Чүнки улар униң роһини териктүрди, Униң ләвлири бехәстиликтә гәп қилип салди.
Because they had embittered his spirit, and so he spoke thoughtlessly with his lips.
34 Улар Пәрвәрдигарниң әмригә хилаплиқ қилип, [Шу] йәрдики қовмларни йоқатмиди;
They did not exterminate the nations, that the Lord had indicated to them;
35 Бәлки ят әлләр билән арилишип, Уларниң қилиқлирини үгәнди;
But they mingled themselves among the nations, and learned their doings.
36 Уларниң бутлириға чоқунди, Булар өзлиригә бир қапқан болуп чиқти;
And they served their idols, and these became unto them a snare.
37 Чүнки улар өз оғул-қизлирини союп, җинларға қурбанлиққа беғишлиди.
Yea, they sacrificed their sons and their daughters unto the evil spirits;
38 Шундақ қилип улар бегуна қанни, Йәни Қанаандики бутларға атап қурбанлиқ қилип, өз оғул-қизлириниң қенини төкти; Зимини қанға булғинип кәтти.
And they shed innocent blood, the blood of their sons and of their daughters, whom they sacrificed unto the idols of Canaan: and the land was polluted with blood-guiltiness.
39 Улар өз қилмишлири билән булғанди; Қилиқлири билән паһишә аялдәк бузулди.
Thus were they made unclean through their own doings, and went astray with their own deeds.
40 Шуңа Пәрвәрдигар Өз хәлқидин қаттиқ ғәзәпләнди, У Өз мирасидин йиргәнди;
therefore was the wrath of the Lord kindled against his people, and be felt disgust for his own inheritance.
41 Уларни ят әлләрниң қолиға бәрди, Уларға өчмәнләр улар үстидин һөкүмранлиқ қилди.
And he gave them up into the hand of the nations: and there ruled over them those that hated them.
42 Дүшмәнлири уларни әзди, Улар яв қоли астида егилип пүкүлди.
And their enemies also oppressed them: and they were subdued under their hand.
43 Көп қетим [Пәрвәрдигар] уларни қутқузди; Бирақ улар болса, өз хаһишлири билән Униңға асийлиқ қилди, Улар өз қәбиһлиги билән пәс һалға чүшти.
Many times did he deliver them; but they rebelled with their counsel, and they were brought low through their iniquity.
44 Шундақтиму У уларниң налә-пәрядини аңлиғанда, Уларниң җәбир-җапалириға етивар бәрди;
Nevertheless he looked on when they were in distress, when he heard their entreaty.
45 Һәм улар билән түзгән әһдисини әслиди, Зор меһри-шәпқити билән, ғәзивидин янди,
And he remembered unto them his covenant, and he bethought himself according to the abundance of his kindnesses;
46 У уларни сүргүн қилғанларниң қәлбидә рәһим ойғатти.
And be caused them to find mercy before all those that had carried them away captive.
47 Бизни қутқузғайсән, и Пәрвәрдигар Худайимиз! Муқәддәс намиңға тәшәккүр ейтишқа, Тәнтәнә қилип Сени мәдһийиләшкә, Бизни әлләр арисидин йениңға жиғивалғайсән!
Save us, O Lord our God, and gather us from among the nations, to give thanks unto thy holy name, to triumph in thy praise.
48 Исраилниң Худаси болған Пәрвәрдигарға, Әзәлдин та әбәткичә тәшәккүр-мәдһийә қайтурулсун! Пүткүл хәлиқ «Амин» десун! Һәмдусана!
Blessed be the Lord the God of Israel from everlasting even to everlasting: and let all the people say, Amen, Hallelujah.
