Аюп 21
1 Аюп җававән мундақ деди: —
Så tog Job til Orde og svarede:
2 «Гәплиримгә қулақ селиңлар, Бу силәрниң маңа бәргән «тәсәллилириңлар»ниң орнида болсун!
"Hør dog, hør mine Ord, lad det være Trøsten, I giver!
3 Сөз қилишимға йол қойсаңлар; Сөз қилғинимдин кейин, йәнә мазақ қиливериңлар!
Find jer nu i, at jeg taler, siden kan I jo håne!
4 Мениң шикайитим болса, инсанға қаритиливатамду? Роһум қандақму бетақәт болмисун?
Gælder min Klage Mennesker? Hvi skulde jeg ej være utålmodig?
5 Маңа убдан қараңларчу? Силәр чоқум һәйран қалисиләр, Қолуңлар билән ағзиңларни етивалисиләр.
Vend jer til mig og stivn af Rædsel, læg Hånd på Mund!
6 Мән бу ишлар үстидә ойлансамла, вәһимигә чөмимән, Пүтүн әтлиримни титрәк басиду.
Jeg gruer, når jeg tænker derpå, mit Legeme gribes af Skælven:
7 Немишкә яманлар яшивериду, Узун өмүр көриду, Һәтта зор күч-һоқуқлуқ болиду?
De gudløse, hvorfor lever de, bliver gamle, ja vokser i Kraft?
8 Уларниң нәсли өз алдида, Пәрзәнтлири көз алдида мәзмут өсиду,
Deres Æt har de blivende hos sig, deres Afkom for deres Øjne;
9 Уларниң өйлири вәһимидин аман туриду, Тәңриниң тайиғи уларниң үстигә тәгмәйду.
deres Huse er sikre mod Rædsler, Guds Svøbe rammer dem ikke;
10 Уларниң калилири җүпләнсә уруқлимай қалмайду, Иники мозайлайду, Мозийиниму ташлимайду.
ej springer deres Tyr forgæves, Koen kælver, den kaster ikke;
11 [Рәзилләр] кичик балилирини қой падисидәк талаға чиқиривериду, Уларниң пәрзәнтлири тақлап-сәкрәп уссул ойнап жүриду.
de slipper deres Drenge ud som Får, deres Børneflok boltrer sig ret;
12 Улар дап һәм чилтарға тәңкәш қилиду, Улар нәйниң авазидин шатлиниду.
de synger til Pauke og Citer, er glade til Fløjtens Toner;
13 Улар күнлирини аватчилиқ ичидә өткүзиду, Андин көзни жумуп ачқучила тәһтисараға чүшүп кетиду. (Sheol h7585)
de lever deres Dage i Lykke og synker med Fred i Dødsriget, (Sheol h7585)
14 Һәм улар Тәңригә: «Биздин нери бол, Бизниң йоллириң билән тонушқимиз йоқтур!» — дәйду,
skønt de siger til Gud: "Gå fra os, at kende dine Veje er ikke vor Lyst!
15 — «Һәммигә Қадирниң хизмитидә болушниң әрзигидәк нәри барду? Униңға дуа қилсақ бизгә немә пайда болсун?!».
Den Almægtige? Hvad han? Skal vi tjene ham? Hvad Gavn at banke på hos ham?"
16 Қараңлар, уларниң бәхити өз қолида әмәсму? Бирақ яманларниң нәсиһити мәндин нери болсун!
Er ej deres Lykke i deres Hånd og gudløses Råd ham fjernt?
17 Яманларниң чириғи қанчә қетим өчиду? Уларни өзлиригә лайиқ күлпәт басамду? [Худа] ғәзивидин уларға дәрдләрни бөлүп берәмду?
Når går de gudløses Lampe ud og når kommer Ulykken over dem? Når deler han Loddet ud i sin Vrede,
18 Улар шамал алдидики еңизға охшаш, Қара қуюн учуруп кетидиған пахалға охшашла йоқамду?
så de bliver som Strå for Vinden, som Avner, Storm fører bort?
19 Тәңри униң қәбиһлигини балилириға чүшүрүшкә қалдурамду? [Худа] бу җазани униң өзигә бәрсун, униң өзи буни тетисун!
Gemmer Gud hans Ulykkeslod til hans Børn? Ham selv gengælde han, så han mærker det,
20 Өзиниң һалакитини өз көзи билән көрсун; Өзи Һәммигә Қадирниң қәһрини тетисун!
lad ham selv få sit Vanheld at se, den Almægtiges Vrede at drikke!
21 Чүнки униң бекитилгән жил-айлири түгигәндин кейин, У қандақму йәнә өз өйдикилиридин һозур-һалавәт алалисун?
Thi hvad bryder han sig siden om sit Hus, når hans Måneders Tal er udrundet?
22 Тәңри каттиларниң үстидинму һөкүм қилғандин кейин, Униңға билим үгитәләйдиған адәм бармидур?!
Kan man vel tage Gud i Skole, ham, som dømmer de højeste Væsner?
23 Бириси сақ-саламәт, пүтүнләй ғәм-әндишсиз, азатиликтә жиллири тошқанда өлиду;
En dør jo på Lykkens Tinde, helt tryg og så helt uden Sorger:
24 Беқинлири сүт билән семиз болиду, Устиханлириниң илиги хелә нәм туриду.
hans Spande er fulde af Mælk, hans Knogler af saftig Marv;
25 Йәнә бириси болса аччиқ арманда түгәп кетиду; У һеч қандақ раһәт-парағәт көрмигән.
med bitter Sjæl dør en anden og har aldrig nydt nogen Lykke;
26 Улар билән биллә топа-чаңда тәң ятиду, Қурутлар уларға чаплишиду.
de lægger sig begge i Jorden, og begge dækkes af Orme!
27 — Мана, силәрниң немини ойлаватқанлиғиңларни, Мени қарилаш нийәтлириңларни билимән.
Se, jeg kender så vel eders Tanker og de Rænker, I spinder imod mig,
28 Чүнки силәр мәндин: «Есилзадиниң өйи нәгә кәткән? Рәзилләрниң турған чедирлири нәдидур?» дәп сораватисиләр.
når I siger: "Hvor er Stormandens Hus og det Telt, hvor de gudløse bor?"
29 Силәр йолучилардин шуни соримидиңларму? Уларниң шу баянлириға көңүл қоймидиңларму?
Har I aldrig spurgt de berejste og godkendt deres Beviser:
30 [Демәк], «Яман адәм палакәт күнидин сақлинип қалиду, Улар ғәзәп күнидин қутулуп қалиду!» — [дәйду].
Den onde skånes på Ulykkens Dag og frelses på Vredens Dag.
31 Ким [рәзилниң] тутқан йолини йүз туранә әйипләйду? Ким униңға өз қилмиши үчүн тегишлик җазасини йегүзиду?
Hvem foreholder ham vel hans Færd, gengælder ham, hvad han gør?
32 Әксичә, у һәйвәт билән йәрлигигә көтирип меңилиду, Униң қәбри күзәт астида туриду.
Til Graven bæres han hen, ved hans Gravhøj holdes der Vagt;
33 Җилғиниң чалмилири униңға татлиқ билиниду; Униң алдидиму сансиз адәмләр кәткәндәк, Униң кәйнидинму барлиқ адәмләр әгишип бариду.
i Dalbunden hviler han sødt, Alverden følger så efter, en Flok uden Tal gik forud for ham.
34 Силәр немишкә маңа қуруқ гәп билән тәсәлли бәрмәкчи? Силәрниң җаваплириңларда пәқәт сахтилиқла тепилиду!
Hvor tom er den Trøst, som I giver! Eders Svar - kun Svig er tilbage!
