Аюп 17
1 Мениң роһум сунуқ, Күнлирим түгәй дәйду, Гөрләр мени күтмәктә.
Brudt er min Ånd, mine Dage slukt, og Gravene venter mig;
2 Әтрапимда алдамчи мазақ қилғучилар бар әмәсму? Көзүмниң уларниң ечитқулуғиға тикилип туруштин башқа амали йоқтур.
visselig, Spot er min Del, og bittert er, hvad mit Øje må skue.
3 Аһ, җеним үчүн Өзүң халиған капаләтни елип Өзүңниң алдида маңа борун болғайсән; Сәндин башқа ким мени қоллап борун болсун?
Stil Sikkerhed for mig hos dig! Hvem anden giver mig Håndslag?
4 Чүнки Сән [достлиримниң] көңлини йоруқлуқтин қалдурғансән; Шуңа Сән уларни ғәлибидинму мәһрум қилисән!
Thi du lukked deres Hjerte for Indsigt, derfor vil du ikke ophøje dem;
5 Ғәниймәт алай дәп достлириға пәшва атқан кишиниң болса, Һәтта балилириниң көзлириму кор болиду.
den, der forråder Venner til Plyndring, hans Sønners Øjne hentæres.
6 У мени әл-жутларниң алдида сөз-чөчәккә қойди; Мән кишиләр йүзүмгә түкүридиған адәм болуп қалдим.
Til Mundheld har du gjort mig for Folk, jeg er blevet et Jærtegn for dem;
7 Дәрд-әләмдин көзүм торлишип кәтти, Барлиқ әзалирим көләңгидәк болуп қалди.
mit Øje er sløvet af Kvide, som Skygger er mine Lemmer til Hobe;
8 Бу ишларни көрүп дуруслар һәйрануһәс болиду; Бигуналар ипласларға қарши турушқа қозғилиду.
retsindige stivner af Rædsel ved sligt, over vanhellig harmes den skyldfri,
9 Бирақ һәққаний адәм өз йолида чиң туриду, Қоли пак жүридиған адәмниң күчи тохтавсиз улғийиду.
men den retfærdige holder sin Vej, en renhåndet vokser i Kraft.
10 Әнди қени, һәммиңлар, йәнә келиңлар; Араңлардин бирму дана адәм тапалмаймән.
Men I, mød kun alle frem igen, en Vismand fnder jeg ikke iblandt jer!
11 Күнлирим ахирлишай дәп қапту, Муддиалирим, көңлүмдики интизарлар үзүлди.
Mine Dage stunder mod Døden, brudt er mit Hjertes Ønsker;
12 Бу адәмләр кечини күндүзгә айландурмақчи; Улар қараңғулуққа қарап: «Нур йеқинлишиватиду» дейишиватиду.
Natten gør jeg til Dag, Lyset for mig er Mørke;
vil jeg håbe, får jeg dog Bolig i Døden, jeg reder i Mørket mit Leje, (Sheol h7585)
14 «Чирип кетишни: «Сән мениң атам!», Қурутларни: «Апа! Ача!» дәп чақиримән!
Graven kalder jeg Fader, Forrådnelsen Moder og Søster.
15 Ундақта үмүтүм нәдә? Шундақ, үмүтүмни ким көрәлисун?
Hvor er da vel mit Håb, og hvo kan øjne min Lykke?
