Аюп 15
1 Теманлиқ Елифаз буниңға җававән мундақ деди: —
Então Elifaz, o temanita, respondeu, dizendo:
2 Данишмән кишиниң қуруқ шамалдәк сәпсәтә билән җавап бериши тоғриму? [Данишмән] қосиғини иссиқ мәшриқ шамили билән тойғузса боламду?
Por acaso o sábio dará como resposta vão conhecimento, e encherá seu ventre de vento oriental?
3 Пайдисиз сөзләр билән, Тайини йоқ гәпләр билән муназирилишиши мувапиқму?
Repreenderá com palavras que nada servem, e com argumentos que de nada aproveitam?
4 Бәрһәқ, сән иман-ихласни йоқ қиливәтмәкчисән, Худаниң алдида дуа-истиқамәткә тосалғу болисән.
Porém tu destróis o temor, e menosprezas a oração diante de Deus.
5 Чүнки қәбиһлигиң ағзиңға сөз салиду, Сән мәккарларниң тилини таллап қоллинисән.
Pois tua perversidade conduz tua boca, e tu escolheste a língua dos astutos.
6 Мән әмәс, бәлки өз ағзиң өзүңниң гунайиңни бекитиду, Өз ләвлириң саңа қарши гувалиқ бериду.
Tua boca te condena, e não eu; e teus lábios dão testemunho contra ti.
7 Сән инсанлар ичидә тунҗа болуп туғулғанму? Сән тағ-даванлардин авал апиридә болғанму?
Por acaso foste tu o primeiro ser humano a nascer? Ou foste gerado antes dos morros?
8 Тәңриниң мәхпий кеңишини аңлап кәлгәнмусән? Даналиқ сән биләнла чәклинәмду?
Ouviste tu o segredo de Deus? Reténs tu [apenas] contigo a sabedoria?
9 Сән билгәнләрни бизниң билмәйдиғанлиримиз барму? Сән чүшәнгәнни бизниң чүшәнмәйдиғинимиз барму?
O que tu sabes que nós não saibamos? [O que] tu entendes que não tenhamos [entendido]?
10 Ақсақаллар һәм қерилар бизниң тәрипимиздә туриду, Улар сениң атаңдинму яшта чоңдур.
Entre nós também há os que tenham cabelos grisalhos, também há os que são muito mais idosos que teu pai.
11 Тәңриниң тәсәллилири, Йәни саңа мулайимлиқ билән ейтқан мошу сөз сән үчүн азлиқ қиламду?
Por acaso as consolações de Deus te são poucas? As mansas palavras voltadas a ti?
12 Немишкә көңүлниң кәйнигә кирип кетисән? Көзүңни немигә пақиритисән?
Por que o teu coração te arrebata, e por que centelham teus olhos,
13 Шундақ қилип сән роһуңни Тәңригә қарши турғуздуң, Еғизиңдин шундақ сөзләрниң чиқишиға йол қоюватисән!
Para que vires teu espírito contra Deus, e deixes sair [tais] tais palavras de tua boca?
14 Инсан немә еди? Өз-өзини паклалиғидәк? Анидин туғулған адәм балиси немә еди? Һәққаний болалиғидәк?
O que é o homem, para que seja puro? E o nascido de mulher, para que seja justo?
15 Қара, [Худа] Өз муқәддәслиригиму ишәнмигән йәрдә, Асманларму униң нәзиридә пак болмиған йәрдә,
Eis que [Deus] não confia em seus santos, nem os céus são puros diante de seus olhos;
16 Жиркинчлик болған, сесип кәткән, Қәбиһликни су ичкәндәк ичидиған инсан балиси зади қандақ болар?
Quanto menos o homem, abominável e corrupto, que bebe a maldade como água?
17 Мән саңа көрситәй, маңа қулақ сал; Көзүм көргәнни баян қилмақчимән.
Escuta-me; eu te mostrarei; eu te contarei o que vi.
18 Данишмәнләр ата-бовилиридин буларни аңлиған, Йошурмай буларни баян қилған: —
(O que os sábios contaram, o que não foi encoberto por seus pais,
19 (Пәқәт шуларғила, [йәни ата-бовилириғила] йәр-зимин тапшурулған еди, Уларниң арисидин ят адәм өтүшкә петиналмайтти)
A somente os quais a terra foi dada, e estranho nenhum passou por meio deles):
20 — Рәзил адәм барлиқ күнлиридә азаплиниду, Залим кишигә жиллар санақлиқла бекитилгәндур.
Todos os dias do perverso são sofrimento para si, o número de anos reservados ao opressor.
21 Униң қулиқиға вәһимиләрниң авази кириду, Баяшатлиғида булаңчи униң устигә бесип чүшиду.
Ruídos de horrores estão em seus ouvidos; até na paz lhe sobrevém o assolador.
22 Қараңғулуқтин қутулушқа униң көзи йәтмәйду, У қилич билән чепилишқа сақланғандур.
Ele não crê que voltará da escuridão; ao contrário, a espada o espera.
23 У аш издәп: «Зади нәдин тепилар?» дәп йолда тенәп жүриду, У зулмәт күниниң униңға йеқинлашқанлиғини билиду.
Anda vagueando por comida, onde quer que ela esteja. Ele sabe que o dia das trevas está prestes a acontecer.
24 Дәрд-әләм һәм азап униңға вәһимә қилиду, Һуҗумға тәйяр болған падишадәк униң үстидин ғәлибә қилиду.
Angústia e aflição o assombram, [e] prevalecem contra ele como um rei preparado para a batalha;
25 Чүнки у Тәңригә қарши қолини көтәргән, Һәммигә қадирға күч көрсәтмәкчи болған,
Porque ele estendeu sua mão contra Deus, e se embraveceu contra o Todo-Poderoso,
26 Шуңа у бойнини қаттиқ қилип, Көп қәвәтлик қалқанни көтирип униңға қарап етилиду.
Corre contra ele com [dureza] de pescoço, e como seus escudos grossos e levantados.
27 Йүзини яғ басқан болсиму, Беқинлири сәмрәп кәткән болсиму,
Porque cobriu seu rosto com sua gordura, e engordou as laterais de seu corpo.
28 У харабә шәһәрләрдә, Адәм қонғуси кәлмәйдиған, Кесәк дүвилири болушқа бекитилгән өйләрдә яшайду;
E habitou em cidades desoladas cidades, em casas desabitadas; que estavam prestes a desmoronar.
29 У һеч бейимайду, Униң мал-мүлки болса үзүлүп қалиду, Униң тәәллуқатлири зимин үстидә кеңәймәйду.
Ele não enriquecerá, nem seu patrimônio subsistirá, nem suas riquezas se estenderão pela terra.
30 У қараңғулуқтин қечип қутулалмайду, Ялқун униң шахлирини көйдүрүп қурутиду, [Худаниң] бир нәпәси билән у [дуниядин] кетиду.
Não escapará das trevas; a chama secará seus ramos, e ao sopro de sua boca desparecerá.
31 У сахтилиққа таянмисун! У алдинип кәткән, шуңа сахтилиқниң өзи униң инъами болиду;
Não confie ele na ilusão para ser enganado; pois a sua recompensa será nada.
32 Униң күни техи тошмай турупла, Униң шехи техи көкирип болмайла, бу ишлар әмәлгә ашурулиду.
Não sendo ainda seu tempo, ela se cumprirá; e seu ramo não florescerá.
33 Үзүм тели силкинип, тоң үзүмләр чүшүрүветилгәндәк, Зәйтун дәриғиниң чечиги ечилипла төкүлүп кәткәндәк болиду.
Sacudirá suas uvas antes de amadurecerem como a vide, e derramará sua flor como a oliveira.
34 Чүнки ипласларниң җәмәти туғмас болиду, От пара йегәнләрниң чедирлирини көйдүриветиду.
Pois a ajuntamento dos hipócritas será estéril, e fogo consumirá as tendas do suborno.
35 [Бирақ] улар [һәрдайим] яманлиқни ойлап, қәбиһлик туғдуриду, Көңлидә һаман һейлә-микир тәйярлайду.
Eles concebem a maldade, e dão à luz a perversidade; e o ventre deles prepara enganos.
