Від Матвія 22
1 А Ісус, відповідаючи, знов почав говорити їм при́тчами, кажучи:
అనన్తరం యీశుః పునరపి దృష్టాన్తేన తాన్ అవాదీత్,
2 „Царство Небесне подібне одно́му царе́ві, що весі́лля справляв був для сина свого́.
స్వర్గీయరాజ్యమ్ ఏతాదృశస్య నృపతేః సమం, యో నిజ పుత్రం వివాహయన్ సర్వ్వాన్ నిమన్త్రితాన్ ఆనేతుం దాసేయాన్ ప్రహితవాన్,
3 І послав він своїх рабів покликати тих, хто був на весі́лля запрошений, — та ті не хотіли прийти.
కిన్తు తే సమాగన్తుం నేష్టవన్తః|
4 Зно́ву послав він інших рабів, наказуючи: „Скажіть запрошеним: Ось я приготува́в обід свій, закололи бики й відгодо́ване, — і все готове. Ідіть на весі́лля!“
తతో రాజా పునరపి దాసానన్యాన్ ఇత్యుక్త్వా ప్రేషయామాస, నిమన్త్రితాన్ వదత, పశ్యత, మమ భేజ్యమాసాదితమాస్తే, నిజవ్టషాదిపుష్టజన్తూన్ మారయిత్వా సర్వ్వం ఖాద్యద్రవ్యమాసాదితవాన్, యూయం వివాహమాగచ్ఛత|
5 Та вони злегковажили та порозхо́дились, — той на поле своє, а той на свій торг.
తథపి తే తుచ్ఛీకృత్య కేచిత్ నిజక్షేత్రం కేచిద్ వాణిజ్యం ప్రతి స్వస్వమార్గేణ చలితవన్తః|
6 А останні, похапавши рабів його́, знущалися, та й повбивали їх.
అన్యే లోకాస్తస్య దాసేయాన్ ధృత్వా దౌరాత్మ్యం వ్యవహృత్య తానవధిషుః|
7 І розгнівався цар, і послав своє ві́йсько, — і вигубив тих убійників, а їхнє місто спалив.
అనన్తరం స నృపతిస్తాం వార్త్తాం శ్రుత్వా క్రుధ్యన్ సైన్యాని ప్రహిత్య తాన్ ఘాతకాన్ హత్వా తేషాం నగరం దాహయామాస|
8 Тоді каже рабам своїм: „Весі́лля готове, але́ недостойні були́ ті покликані.
తతః స నిజదాసేయాన్ బభాషే, వివాహీయం భోజ్యమాసాదితమాస్తే, కిన్తు నిమన్త్రితా జనా అయోగ్యాః|
9 Тож підіть на роздорі́жжя, і кого тільки спіткаєте, — кличте їх на весі́лля“.
తస్మాద్ యూయం రాజమార్గం గత్వా యావతో మనుజాన్ పశ్యత, తావతఏవ వివాహీయభోజ్యాయ నిమన్త్రయత|
10 І вийшовши раби ті на роздоріжжя, зібрали всіх, кого тільки спіткали, — злих і добрих. І весільна кімна́та гістьми́ перепо́внилась.
తదా తే దాసేయా రాజమార్గం గత్వా భద్రాన్ అభద్రాన్ వా యావతో జనాన్ దదృశుః, తావతఏవ సంగృహ్యానయన్; తతోఽభ్యాగతమనుజై ర్వివాహగృహమ్ అపూర్య్యత|
11 Як прийшов же той цар на гостей подивитись, побачив там чоловіка, в одежу весі́льну не вбра́ного,
తదానీం స రాజా సర్వ్వానభ్యాగతాన్ ద్రష్టుమ్ అభ్యన్తరమాగతవాన్; తదా తత్ర వివాహీయవసనహీనమేకం జనం వీక్ష్య తం జగాద్,
12 та й каже йому: „Як ти, друже, ввійшов сюди, не мавши одежі весільної?“Той же мовчав.
హే మిత్ర, త్వం వివాహీయవసనం వినా కథమత్ర ప్రవిష్టవాన్? తేన స నిరుత్తరో బభూవ|
13 Тоді́ цар сказав своїм слу́гам: „Зв'яжіть йому ноги та руки, та й киньте до зо́внішньої те́мряви, — буде плач там і скрегіт зубів“.
తదా రాజా నిజానుచరాన్ అవదత్, ఏతస్య కరచరణాన్ బద్ధా యత్ర రోదనం దన్తైర్దన్తఘర్షణఞ్చ భవతి, తత్ర వహిర్భూతతమిస్రే తం నిక్షిపత|
14 Бо багато покли́каних, — та ви́браних мало“.
ఇత్థం బహవ ఆహూతా అల్పే మనోభిమతాః|
15 Тоді фарисеї пішли й умовлялись, я́к зловити на слові Його.
అనన్తరం ఫిరూశినః ప్రగత్య యథా సంలాపేన తమ్ ఉన్మాథే పాతయేయుస్తథా మన్త్రయిత్వా
16 І посилають до Нього своїх учнів із іродія́нами, і кажуть: „Учителю, знаємо ми, що Ти справедливий, і наставляєш на Божу дорогу правдиво, і не зважаєш ні на кого, бо на лю́дське обличчя не дивишся Ти.
హేరోదీయమనుజైః సాకం నిజశిష్యగణేన తం ప్రతి కథయామాసుః, హే గురో, భవాన్ సత్యః సత్యమీశ్వరీయమార్గముపదిశతి, కమపి మానుషం నానురుధ్యతే, కమపి నాపేక్షతే చ, తద్ వయం జానీమః|
17 Скажи ж нам, як здається Тобі: чи годиться давати податок для ке́саря, чи ні?“
అతః కైసరభూపాయ కరోఽస్మాకం దాతవ్యో న వా? అత్ర భవతా కిం బుధ్యతే? తద్ అస్మాన్ వదతు|
18 А Ісус, знавши їхнє лукавство, сказав: „Чого ви, лицеміри, Мене випробо́вуєте?
తతో యీశుస్తేషాం ఖలతాం విజ్ఞాయ కథితవాన్, రే కపటినః యుయం కుతో మాం పరిక్షధ్వే?
19 Покажіть Мені гріш податко́вий“. І прине́сли динарія Йому.
తత్కరదానస్య ముద్రాం మాం దర్శయత| తదానీం తైస్తస్య సమీపం ముద్రాచతుర్థభాగ ఆనీతే
20 А Він каже до них: „Чий це образ і напис?“
స తాన్ పప్రచ్ఛ, అత్ర కస్యేయం మూర్త్తి ర్నామ చాస్తే? తే జగదుః, కైసరభూపస్య|
21 Ті відказують: „Ке́сарів“. Тоді каже Він їм: „Тож віддайте кесареве — кесареві, а Богові — Боже“.
తతః స ఉక్తవాన, కైసరస్య యత్ తత్ కైసరాయ దత్త, ఈశ్వరస్య యత్ తద్ ఈశ్వరాయ దత్త|
22 А почувши таке, вони диву далися. І, лишивши Його, відійшли.
ఇతి వాక్యం నిశమ్య తే విస్మయం విజ్ఞాయ తం విహాయ చలితవన్తః|
23 Того дня приступили до Нього саддуке́ї, що твердять, ніби нема воскресіння, і запитали Його,
తస్మిన్నహని సిదూకినోఽర్థాత్ శ్మశానాత్ నోత్థాస్యన్తీతి వాక్యం యే వదన్తి, తే యీశేరన్తికమ్ ఆగత్య పప్రచ్ఛుః,
24 та й сказали: „Учителю, Мойсей наказав: „Коли хто помре, не мавши дітей, то нехай його брат візьме вдову́ його, — і відно́вить насіння для брата свого“.
హే గురో, కశ్చిన్మనుజశ్చేత్ నిఃసన్తానః సన్ ప్రాణాన్ త్యజతి, తర్హి తస్య భ్రాతా తస్య జాయాం వ్యుహ్య భ్రాతుః సన్తానమ్ ఉత్పాదయిష్యతీతి మూసా ఆదిష్టవాన్|
25 Було ж у нас сім братів. І перший, одружи́вшись, умер, і, не мавши насіння, зоставив дружи́ну свою братові своєму.
కిన్త్వస్మాకమత్ర కేఽపి జనాః సప్తసహోదరా ఆసన్, తేషాం జ్యేష్ఠ ఏకాం కన్యాం వ్యవహాత్, అపరం ప్రాణత్యాగకాలే స్వయం నిఃసన్తానః సన్ తాం స్త్రియం స్వభ్రాతరి సమర్పితవాన్,
26 Так само і другий, і третій, — аж до сьомого.
తతో ద్వితీయాదిసప్తమాన్తాశ్చ తథైవ చక్రుః|
27 А по всіх вмерла й жінка.
శేషే సాపీ నారీ మమార|
28 Отож, у воскре́сенні котро́му з сімох вона дружи́ною буде? Бо всі мали її“.
మృతానామ్ ఉత్థానసమయే తేషాం సప్తానాం మధ్యే సా నారీ కస్య భార్య్యా భవిష్యతి? యస్మాత్ సర్వ్వఏవ తాం వ్యవహన్|
29 Ісус же промовив у відповідь їм: „Помиляєтесь ви, не знавши Писа́ння, ні Божої сили.
తతో యీశుః ప్రత్యవాదీత్, యూయం ధర్మ్మపుస్తకమ్ ఈశ్వరీయాం శక్తిఞ్చ న విజ్ఞాయ భ్రాన్తిమన్తః|
30 Бо в воскресінні ні женяться, ані заміж виходять, але як Анголи́ ті на небі.
ఉత్థానప్రాప్తా లోకా న వివహన్తి, న చ వాచా దీయన్తే, కిన్త్వీశ్వరస్య స్వర్గస్థదూతానాం సదృశా భవన్తి|
31 А про воскресіння померлих хіба не читали проре́ченого вам від Бога, що каже:
అపరం మృతానాముత్థానమధి యుష్మాన్ ప్రతీయమీశ్వరోక్తిః,
32 „Я Бог Авраамів, і Бог Ісаків, і Бог Яковів; Бог не є Богом мертвих, а живих“.
"అహమిబ్రాహీమ ఈశ్వర ఇస్హాక ఈశ్వరో యాకూబ ఈశ్వర" ఇతి కిం యుష్మాభి ర్నాపాఠి? కిన్త్వీశ్వరో జీవతామ్ ఈశ్వర: , స మృతానామీశ్వరో నహి|
33 А наро́д, чувши це, дивувався науці Його.
ఇతి శ్రుత్వా సర్వ్వే లోకాస్తస్యోపదేశాద్ విస్మయం గతాః|
34 Фарисеї ж, почувши, що Він у́ста замкнув саддуке́ям, зібралися ра́зом.
అనన్తరం సిదూకినామ్ నిరుత్తరత్వవార్తాం నిశమ్య ఫిరూశిన ఏకత్ర మిలితవన్తః,
35 І спитався один із них, учитель Зако́ну, Його випробо́вуючи й кажучи:
తేషామేకో వ్యవస్థాపకో యీశుం పరీక్షితుం పపచ్ఛ,
36 „Учителю, котра́ заповідь найбільша в Зако́ні?“
హే గురో వ్యవస్థాశాస్త్రమధ్యే కాజ్ఞా శ్రేష్ఠా?
37 Він же промовив йому́: „Люби Господа Бога свого всім серцем своїм, і всією душею своєю, і всією своєю думкою“.
తతో యీశురువాచ, త్వం సర్వ్వాన్తఃకరణైః సర్వ్వప్రాణైః సర్వ్వచిత్తైశ్చ సాకం ప్రభౌ పరమేశ్వరే ప్రీయస్వ,
38 Це найбільша й найперша заповідь.
ఏషా ప్రథమమహాజ్ఞా| తస్యాః సదృశీ ద్వితీయాజ్ఞైషా,
39 А друга одна́кова з нею: „Люби свого ближнього, як само́го себе́“.
తవ సమీపవాసిని స్వాత్మనీవ ప్రేమ కురు|
40 На двох оцих заповідях увесь Зако́н і Пророки стоять“.
అనయో ర్ద్వయోరాజ్ఞయోః కృత్స్నవ్యవస్థాయా భవిష్యద్వక్తృగ్రన్థస్య చ భారస్తిష్ఠతి|
41 Коли ж фарисеї зібрались, Ісус їх запитав,
అనన్తరం ఫిరూశినామ్ ఏకత్ర స్థితికాలే యీశుస్తాన్ పప్రచ్ఛ,
42 і сказав: „Що́ ви думаєте про Христа? Чий Він син?“Вони Йому кажуть: „Давидів“.
ఖ్రీష్టమధి యుష్మాకం కీదృగ్బోధో జాయతే? స కస్య సన్తానః? తతస్తే ప్రత్యవదన్, దాయూదః సన్తానః|
43 Він до них промовляє: „Як же то силою Духа Давид Його Господом зве, коли каже:
తదా స ఉక్తవాన్, తర్హి దాయూద్ కథమ్ ఆత్మాధిష్ఠానేన తం ప్రభుం వదతి?
44 „Промовив Господь Господе́ві моєму: сядь право́руч Мене, доки не покладу Я Твоїх ворогів підніжком ногам Твоїм“.
యథా మమ ప్రభుమిదం వాక్యమవదత్ పరమేశ్వరః| తవారీన్ పాదపీఠం తే యావన్నహి కరోమ్యహం| తావత్ కాలం మదీయే త్వం దక్షపార్శ్వ ఉపావిశ| అతో యది దాయూద్ తం ప్రభుం వదతి, ర్తిహ స కథం తస్య సన్తానో భవతి?
45 Тож, коли Давид зве Його Господом, — як же Він йому син?“
తదానీం తేషాం కోపి తద్వాక్యస్య కిమప్యుత్తరం దాతుం నాశక్నోత్;
46 І ніхто не спромігся відпові́сти Йому ані сло́ва... І ніхто з того дня не наважувався більш питати Його.
తద్దినమారభ్య తం కిమపి వాక్యం ప్రష్టుం కస్యాపి సాహసో నాభవత్|
