< Від Марка 15 >
1 А первосвященики з ста́ршими й книжниками, та ввесь синедріо́н, зараз уранці, нараду вчинивши, зв'язали Ісуса, повели́ та й Пилатові видали.
A KAKAHIAKA ae la, kukakuka koke iho la na kahuna nui, a me na lunakahiko, a me na kakauolelo, a me ka ahalunakanawai a pau, a nakinaki aku la ia Iesu, a kai ae la, a haawi aku la i Pilato.
2 А Пила́т запитався Його: „Чи Ти Цар Юдейський?“А Він йому в відповідь каже: „Сам ти кажеш“.
Ninau mai la o Pilato ia ia, O oe no anei ke alii o ka poe Iudaio? Hai aku la ia, i aku la ia ia, Oia no kau e olelo mai la.
3 А первосвященики мі́цно Його винува́тили.
Hoopii aku la na kahuna nui nona, ma na mea he nui loa; aole ia i olelo mai.
4 Тоді Пилат зно́ву Його запитав і сказав: „Ти нічого не відповідаєш? Дивись, — як багато проти Тебе свідку́ють!“
Ninau hou mai la o Pilato ia ia, i mai la, Aole anei oe e olelo iki mai? E noonoo oe i ka nui loa o na mea a lakou e hoopii mai nei nou.
5 А Ісус більш нічого не відповідав, так що Пилат дивувався.
Aole i olelo iki mai o Iesu; nolaila kahaha aku la ko Pilato naau.
6 На свято ж він їм відпускав був одно́го із в'я́знів, котро́го просили вони.
Ia ahaaina, kuu mai la ia i kekahi paahao no lakou, i ka mea a lakou i noi aku ai.
7 Був же один, що звався Вара́вва, ув'я́знений ра́зом із повста́нцями, які за повста́ння вчинили були душогубство.
Malaila no kekahi i kapaia o Baraba, ua nakinaki pu ia me ka poe i kipikipi, ua pepehi kanaka lakou me ia kipikipi ana.
8 Коли ж на́товп зібрався, він став просити Пила́та зробити, як він за́вжди робив їм.
Hooho nui ae la na kanaka, me ka nonoi aku ia ia e hana mai ia lakou e like me kana mamua.
9 Пилат же сказав їм у відповідь: „Хочете, — відпущу́ вам Царя Юдейського?“
Olelo mai la o Pilato ia lakou, i mai la, Ke makemake nei anei oukou e kuu aku au i ke alii o ka poe Iudaio, no oukou?
10 Бо він знав, що Його через за́здрощі видали первосвященики.
No ka mea, ua ike oia, no ka huahua i hoopea aku ai na kahuna nui ia ia.
11 А первосвященики на́товп підмовили, щоб краще пустив їм Вара́вву.
Hookonokono ae la na kahuna nui i na kanaka, i kuu mai oia ia Baraba no lakou.
12 Пилат же промовив знов їм у відповідь: „А що ж я чинитиму з Тим, що Його ви Юдейським Царем називаєте?“
Ninau hou mai la o Pilato, i mai la ia lakou, Heaha ko oukou makemake e hana aku ai au i ka mea a oukou i kapa aku ai, O ke alii o ka poe Iudaio?
13 Вони ж стали кричати знов: „Розіпни́ Його!“
Hea hou aku la lakou, E kauia oia ma ke kea.
14 Пилат же сказав їм: „Яке ж зло вчинив Він?“А вони ще сильніше кричали: „Розіпни́ Його!“
Alaila, ninau mai la o Pilato ia lakou, Heaha ka hewa ana i hana'i? Uwauwa nui aku la lakou, E kauia oia ma ke kea.
15 Пилат же хотів догодити наро́дові, — і відпустив їм Вара́вву. І видав Ісуса, збичува́вши, щоб ро́зп'ятий був.
Makemake no o Pilato, e hooluolu i kanaka, nolaila ia i kuu mai ai ia Baraba na lakou; alaila, hahau ae la kela ia Iesu, a haawi iho ia ia e kaulia'i ma ke kea.
16 Вояки ж повели́ Його до сере́дини двору, цебто в преторій, і цілий відділ скликають.
Alakai ae la ka poe koa ia ia i ke keena hookolokolo; a houluulu mai la lakou i ka poe koa a pau.
17 І вони зодягли Його в багряни́цю і, сплівши з терни́ни вінка, поклали на Нього.
Hoaahu iho la lakou ia ia i ke kapa ula, a hili iho la i lei alii kakalaioa, a hoolei aku la ia ia.
18 І вітати Його зачали́: „Раді́й, Ца́рю Юдейський!“
Aloha hoomaewaewa aku la lakou ia ia, Aloha oe, e ke alii o ka poe Iudaio!
19 І трости́ною по голові Його били, і плювали на Нього. І навколішки кидалися та вклонялись Йому.
Hahau aku la lakou i kona poo i ka laau, a kuhakuha aku la ia ia, a kukuli iho la e hoomana ia ia.
20 І коли назнущалися з Нього, зняли́ з Нього багряни́цю, і наділи на Нього одежу Його. І Його повели́, щоб розп'я́сти Його.
A pau ko lakou hoomaewaewa ana ia ia, alaila, wehe ae la lakou i ke kapa ula, a hookomo iho la i kona kapa, alakai aku la lakou ia ia e kau ia ia ma ke kea.
21 І одного перехо́жого, що з поля вертався, Си́мона Кіріне́янина, батька Олександра та Ру́фа, змусили, щоб хреста Йому ніс.
A koi aku la lakou i kekahi Simona no Kurenaio, e lawe i kona kea, e hele ana ia, mai ke kuaaina mai, o ka makuakane hoi ia o Alekanedero, a me Rupo.
22 І Його привели́ на місце Голго́фу, що значить „Черепо́вище“.
A lawe ae la lakou ia ia i Golegota, o ke ano keia i ka hoakaka ana, He wahi iwipoo.
23 І давали Йому пити вина, із ми́ррою змішаного, але Він не прийня́в.
Haawi aku la lakou ia ia i ka waina ua wili pu ia me ka mura, aole nae ia i inu.
24 І Його розп'яли́, і „поділили одежу Його, кинувши же́реб про неї“, хто що ві́зьме.
A kau aku la lakou ia ia ma ke kea, alaila, puunaue iho la lakou i kona kapa, me ka puu ana ma ka mea a kela kanaka, keia kanaka e lawe ai.
25 Була́ ж третя година, як Його розп'яли́.
I ke kolu o ka hora, ko lakou kau ana ia ia ma ke kea.
26 І був написаний на́пис провини Його: „Цар Юдейський“.
Eia ka palapala hoakaka i kona hewa i kauia maluna, O KE ALII O KA POE IUDAIO.
27 Тоді ро́зп'ято з Ним двох розбійників, — одно́го право́руч, і одно́го ліво́руч Його.
Kau pu aku la lakou me ia ma ke kea, i na powa elua; o kekahi ma ka aoao akau, a o kekahi, ma ka aoao hema.
28 І збулося Писа́ння, що каже: „До злочи́нців Його зарахо́вано!“
A ko iho la ka ka palapala hemolele i olelo mai ai, Ua helu pu ia oia me ka poe lawehala.
29 А хто побіч прохо́див, то Його лихосло́вили, „голова́ми своїми хитали“й казали: „Отак! Ти, що храма руйнуєш та за три дні будуєш, —
A o ka poe e maalo ana malaila ae, hoino wale aku la lakou ia ia, me ka hookunokunon i ko lakou poo, i aku la, E, o oe ka mea wawahi i ka luakini, a i na la ekolu, hana hou no,
30 зійди із хреста, та спаси Самого Себе!“
E hoola oe ia oe iho, a e iho mai oe mai luna mai o ke kea.
31 Теж і первосвященики з книжниками глузува́ли й один до одного казали: „Він інших спасав, — а Самого Себе не може спасти!
Pela pu aku la no hoi ka poe kahuna nui a me ka poe kakauolelo, i hoomaewaewa aku ai, i ae kekahi, Hoola no oia ia hai, aole nae e hiki ia ia ke hoola ia ia iho.
32 Христос, Цар Ізраїлів, — нехай зі́йде тепер із хреста, щоб побачили ми та й увірували“. Навіть ті, що ра́зом із Ним були ро́зп'яті, насміхалися з Нього.
E iho mai ka Mesia, ke Alii o ka Iseraela, mai luna mai o ke kea, i ike kakou a e manaoio aku. A o na mea i kaulia pu me ia ma ke kea, hoomaewaewa pu ae la laua ia ia.
33 А як шоста година настала, то аж до години дев'ятої те́мрява стала по ці́лій землі.
Mai ka hora aono, a hiki i ka hora aiwa, pouli no ka honua a pau.
34 О годині ж дев'ятій Ісус скрикнув голосом гучни́м та й вимовив: „Елої́, Елої́, — лама́ савахта́ні“, що в перекладі значить: „Боже Мій, Боже Мій, — на́що Мене Ти покинув?“
A i ka iwa o ka hora, kahea ae la Iesu me ka leo nui, i ae la, Eli, eli, lama sabaketani! O ke ano keia, E kuu Akua, e kuu Akua, no ke aha la oe i haalele mai ai ia'u?
35 Дехто ж із тих, що стояли навколо, це почули й казали: „Ось Він кличе Іллю́!“
A lohe ae la kekahi poe o lakou e ku ana malaila, i iho la, Aia, ke kahea aku nei oia ia Elia.
36 А один із них побіг, намочив губку о́цтом, настроми́в на трости́ну, і давав Йому пити й казав: „Чекайте, побачим, — чи при́йде Ілля́ Його зняти!“
Holo aku la kekahi, a hoomau i ka huahuakai i ka vinega, kau iho la ma ka ohe, a haawi aku ia ia e inu, i ae la, Alia; i ike kakou ina paha e hele mai o Elia e wehe ia ia.
37 А Ісус скрикнув голосом гучни́м, — і духа віддав!
Kahea ae la Iesu me ka leo nui, a kaili aku la ke aho.
38 І в храмі завіса розде́рлась надво́є, — від ве́рху аж додолу.
Nahae ae la ka paku o ka luakini i elua, mailuna a ilalo.
39 А сотник, що насу́проти Нього стояв, як побачив, що Він отак духа віддав, то промовив: „Чоловік Цей був справді Син Божий!“
A o ka lunahaneri e ku ana imua o kona alo, i kona ike ana ia ia e kahea ana pela, a me ke kaili ana o kona aho, i ae la ia, Oiaio no, o keia kanaka ke Keiki a ke Akua.
40 Були ж і жінки́, що дивились здалека, між ними Марі́я Магдали́на, і Марія, мати Якова Молодшого та Йосі́ї, і Саломі́я,
He poe wahine no hoi kekahi e nana mai ana, ma kahi mamao aku, O Maria no Magedala, a me Maria ka makuwahine o Iakabo ka liilii, a me Iose, a me Salome.
41 що вони, як Він був у Галілеї, ходили за Ним та Йому прислуго́вували; і інших багато, що до Єрусалиму прийшли з Ним.
Ua hahai no lakou mamuli ona, i kona wa ma Galilaia, a lawelawe aku la nana; a me na wahine e he nui loa, a hele pu no lakou me ia i Ierusalema.
42 А коли настав вечір, — через те, що було́ Пригото́влення, цебто перед суботою, —
A hiki ae la i ke ahiahi, no ka mea, o ka la hoomalolo ia, o ka la mamua aku o ka la Sabati,
43 прийшов Йо́сип із Аримате́ї, радник поважний, що сам сподівавсь Царства Божого, і сміливо ввійшов до Пилата, — і просив тіла Ісусового.
Hele mai la o Iosepa no Arimataia, he lunakanawai koikoi ia, e kakali ana i ke aupuni o ke Akua, hele aku la ia io Pilato la, me ka hopohopo ole, a noi aku la i ke kino o Iesu.
44 А Пила́т здивувався, щоб Він міг уже вмерти. І, покликавши сотника, запитався його, чи давно вже Розп'я́тий помер.
Kahaha iho la ka naau o Pilato, no kona make koke ana; a kahea ae la ia i ka lunahaneri, ninau ae la ia ia i kona make e ana.
45 І, дізнавшись від сотника, він подарував тіло Йо́сипові.
A ike pono ia, na ka lunahaneri mai, alaila, haawi mai la ia i ke kino na Iosepa.
46 А Йо́сип купив полотно, і, знявши Його, обгорнув полотном та й покла́в Його в гро́бі, що в скелі був ви́січений. І каменя привалив до моги́льних дверей.
A kuai iho la ia i kapa olona, a lawe ae la i ke kino, a wahi iho iloko o ua kapa la, a waiho ae la ia maloko o ka halekupapau i kalaiia iloko o ka pohaku, a olokaa iho la i pohaku nui ma ka puka o ua halekupapau la.
47 Марія ж Магдали́на й Марія, мати Йосієва, дивилися, де́ ховали Його.
A nana ae la o Maria no Magedala a mo Maria ka makuwahine o lose, i kahi i waihoia'i.