Від Марка 4
1 І почав знов навчати над морем; і назбиралось багато народу, так що Він увійшов у човен, щоб сидїти на і морі; а ввесь народ був на землї при морю.
អនន្តរំ ស សមុទ្រតដេ បុនរុបទេឞ្ដុំ ប្រារេភេ, តតស្តត្រ ពហុជនានាំ សមាគមាត៑ ស សាគរោបរិ នៅកាមារុហ្យ សមុបវិឞ្ដះ; សវ៌្វេ លោកាះ សមុទ្រកូលេ តស្ថុះ។
2 І навчав їх багато приповістями, й глаголав до них у науцї своїй:
តទា ស ទ្ឫឞ្ដាន្តកថាភិ រ្ពហូបទិឞ្ដវាន៑ ឧបទិឝំឝ្ច កថិតវាន៑,
3 Слухайте: Ось вийшов сїяч сіяти:
អវធានំ កុរុត, ឯកោ ពីជវប្តា ពីជានិ វប្តុំ គតះ;
4 і сталось, як сїяв, одно впало над шляхом, і налетїло птаство небесне, й пожерло його.
វបនកាលេ កិយន្តិ ពីជានិ មាគ៌បាឝ្វេ បតិតានិ, តត អាកាឝីយបក្ឞិណ ឯត្យ តានិ ចខាទុះ។
5 Инше ж упало на каменистому, де не мало доволї землї, і зараз посходило, бо не мало глибокої землї.
កិយន្តិ ពីជានិ ស្វល្បម្ឫត្តិកាវត្បាឞាណភូមៅ បតិតានិ តានិ ម្ឫទោល្បត្វាត៑ ឝីឃ្រមង្កុរិតានិ;
6 Як же зійшло сонце, повяло, й, не маючи кореня, посохло.
កិន្តូទិតេ សូយ៌្យេ ទគ្ធានិ តថា មូលានោ នាធោគតត្វាត៑ ឝុឞ្កាណិ ច។
7 А инше попадало між тернину, й тернина, розвившись, поглушила його, і овощу не дало.
កិយន្តិ ពីជានិ កណ្ដកិវនមធ្យេ បតិតានិ តតះ កណ្ដកានិ សំវ្ឫទ្វ្យ តានិ ជគ្រសុស្តានិ ន ច ផលិតានិ។
8 А инше впало на землю добру, й дало плід, що сходив і ріс, і вродило одно в трийцятеро, а одно в шістьдесятеро а одно в сотеро.
តថា កិយន្តិ ពីជាន្យុត្តមភូមៅ បតិតានិ តានិ សំវ្ឫទ្វ្យ ផលាន្យុត្បាទិតានិ កិយន្តិ ពីជានិ ត្រិំឝទ្គុណានិ កិយន្តិ ឞឞ្ដិគុណានិ កិយន្តិ ឝតគុណានិ ផលានិ ផលិតវន្តិ។
9 І рече до них: Хто має уші слухати, нехай слухає.
អថ ស តានវទត៑ យស្យ ឝ្រោតុំ កណ៌ៅ ស្តះ ស ឝ្ឫណោតុ។
10 Як же був на самоті, питались у Него ті, що з Ним, разом з дванайцятьма, про приповість.
តទនន្តរំ និជ៌នសមយេ តត្សង្គិនោ ទ្វាទឝឝិឞ្យាឝ្ច តំ តទ្ទ្ឫឞ្ដាន្តវាក្យស្យាត៌្ហំ បប្រច្ឆុះ។
11 І рече до них: Вам дано знати тайну царства Божого; тим же, що осторонь, у приповістях усе стаєть ся,
តទា ស តានុទិតវាន៑ ឦឝ្វររាជ្យស្យ និគូឍវាក្យំ ពោទ្ធុំ យុឞ្មាកមធិការោៜស្តិ;
12 щоб дивлячись дивились, та й не бачили, й слухаючи слухали, та й не розуміли, щоб инколй не навернулись, і не простились їм гріхи.
កិន្តុ យេ វហិព៌្ហូតាះ "តេ បឝ្យន្តះ បឝ្យន្តិ កិន្តុ ន ជានន្តិ, ឝ្ឫណ្វន្តះ ឝ្ឫណ្វន្តិ កិន្តុ ន ពុធ្យន្តេ, ចេត្តៃ រ្មនះសុ កទាបិ បរិវត៌្តិតេឞុ តេឞាំ បាបាន្យមោចយិឞ្យន្ត," អតោហេតោស្តាន៑ ប្រតិ ទ្ឫឞ្ដាន្តៃរេវ តានិ មយា កថិតានិ។
13 І рече до них: Хиба не знаєте приповістї сієї? як же всі приповістї зрозумієте?
អថ ស កថិតវាន៑ យូយំ កិមេតទ៑ ទ្ឫឞ្ដាន្តវាក្យំ ន ពុធ្យធ្វេ? តហ៌ិ កថំ សវ៌្វាន៑ ទ្ឫឞ្ដាន្តាន ភោត្ស្យធ្វេ?
14 Сїяч слово сіє.
ពីជវប្តា វាក្យរូបាណិ ពីជានិ វបតិ;
15 Що ж над шляхом, се ті, де сіється слово, й, як почують, зараз приходить сатана, й забирає слово, посіяне в серцях їх.
តត្រ យេ យេ លោកា វាក្យំ ឝ្ឫណ្វន្តិ, កិន្តុ ឝ្រុតមាត្រាត៑ ឝៃតាន៑ ឝីឃ្រមាគត្យ តេឞាំ មនះសូប្តានិ តានិ វាក្យរូបាណិ ពីជាន្យបនយតិ តឯវ ឧប្តពីជមាគ៌បាឝ៌្វេស្វរូបាះ។
16 Подібно ж і ті, що на каменистому посіяні, котрі, як почують слово, зараз із радостю приймають його,
យេ ជនា វាក្យំ ឝ្រុត្វា សហសា បរមានន្ទេន គ្ឫហ្លន្តិ, កិន្តុ ហ្ឫទិ ស្ថៃយ៌្យាភាវាត៑ កិញ្ចិត៑ កាលមាត្រំ តិឞ្ឋន្តិ តត្បឝ្ចាត៑ តទ្វាក្យហេតោះ
17 та не мають кореня в собі, а тільки до часу вони; опісля ж, як настане горе або гоненнє за слово, зараз блазнять ся.
កុត្រចិត៑ ក្លេឝេ ឧបទ្រវេ វា សមុបស្ថិតេ តទៃវ វិឃ្នំ ប្រាប្នុវន្តិ តឯវ ឧប្តពីជបាឞាណភូមិស្វរូបាះ។
18 А ті, що посіяні між терниною, се ті, що слухали слово,
យេ ជនាះ កថាំ ឝ្ឫណ្វន្តិ កិន្តុ សាំសារិកី ចិន្តា ធនភ្រាន្តិ រ្វិឞយលោភឝ្ច ឯតេ សវ៌្វេ ឧបស្ថាយ តាំ កថាំ គ្រសន្តិ តតះ មា វិផលា ភវតិ (aiōn g165)
19 та журба сьвіта сього, й омана багацтва, і инші жадоби входять, і глушять слово, й безовочним робить ся воно. (aiōn g165)
តឯវ ឧប្តពីជសកណ្ដកភូមិស្វរូបាះ។
20 А на землю добру посіяні, се ті, що чують слово й приймають, і приносять овощ, одно в трийцятеро, друге в шістьдесятеро, а инше в сотеро.
យេ ជនា វាក្យំ ឝ្រុត្វា គ្ឫហ្លន្តិ តេឞាំ កស្យ វា ត្រិំឝទ្គុណានិ កស្យ វា ឞឞ្ដិគុណានិ កស្យ វា ឝតគុណានិ ផលានិ ភវន្តិ តឯវ ឧប្តពីជោវ៌្វរភូមិស្វរូបាះ។
21 І рече до них: Чи нате приносять сьвітло, щоб ставити його під посудину, або під ліжко, а не щоб на сьвічнику ставити?
តទា សោៜបរមបិ កថិតវាន៑ កោបិ ជនោ ទីបាធារំ បរិត្យជ្យ ទ្រោណស្យាធះ ខដ្វាយា អធេ វា ស្ថាបយិតុំ ទីបមានយតិ កិំ?
22 Нема бо нічого схованого, щоб не обявилось; і не втаєно, а щоб на яв вийшло.
អតោហេតោ រ្យន្ន ប្រកាឝយិឞ្យតេ តាទ្ឫគ៑ លុក្កាយិតំ កិមបិ វស្តុ នាស្តិ; យទ៑ វ្យក្តំ ន ភវិឞ្យតិ តាទ្ឫឝំ គុប្តំ កិមបិ វស្តុ នាស្តិ។
23 Коли хто має уші слухати, нехай слухає.
យស្យ ឝ្រោតុំ កណ៌ៅ ស្តះ ស ឝ្ឫណោតុ។
24 І рече їм: Вважайте, що чуете: Якою мірою міряєте, відміряється вам, і прибавить ся вам, що слухаєте.
អបរមបិ កថិតវាន៑ យូយំ យទ៑ យទ៑ វាក្យំ ឝ្ឫណុថ តត្រ សាវធានា ភវត, យតោ យូយំ យេន បរិមាណេន បរិមាថ តេនៃវ បរិមាណេន យុឞ្មទត៌្ហមបិ បរិមាស្យតេ; ឝ្រោតារោ យូយំ យុឞ្មភ្យមធិកំ ទាស្យតេ។
25 Хто бо має, дасть ся йому; а хто не має, і що має, візьметь ся від него.
យស្យាឝ្រយេ វទ៌្ធតេ តស្មៃ អបរមបិ ទាស្យតេ, កិន្តុ យស្យាឝ្រយេ ន វទ៌្ធតេ តស្យ យត៑ កិញ្ចិទស្តិ តទបិ តស្មាន៑ នេឞ្យតេ។
26 І рече: Так єсть царство Боже, як коли чоловік, що вкине зерно у землю,
អនន្តរំ ស កថិតវាន៑ ឯកោ លោកះ ក្ឞេត្រេ ពីជាន្យុប្ត្វា
27 та й спить, і встає в ночі і в день, а зерно сходить і росте, як він не знає.
ជាគរណនិទ្រាភ្យាំ ទិវានិឝំ គមយតិ, បរន្តុ តទ្វីជំ តស្យាជ្ញាតរូបេណាង្កុរយតិ វទ៌្ធតេ ច;
28 Від себе бо земля родить: спершу траву, потім колос, а далїй повну пшеницю в колосї.
យតោហេតោះ ប្រថមតះ បត្រាណិ តតះ បរំ កណិឝានិ តត្បឝ្ចាត៑ កណិឝបូណ៌ានិ ឝស្យានិ ភូមិះ ស្វយមុត្បាទយតិ;
29 Як же доспіє овощ, зараз посилає серпа, бо настали жнива.
កិន្តុ ផលេឞុ បក្កេឞុ ឝស្យច្ឆេទនកាលំ ជ្ញាត្វា ស តត្ក្ឞណំ ឝស្យានិ ឆិនត្តិ, អនេន តុល្យមីឝ្វររាជ្យំ។
30 І рече: Кому уподобимо царство Боже? або до якої приповісти приложимо його?
បុនះ សោៜកថយទ៑ ឦឝ្វររាជ្យំ កេន សមំ? កេន វស្តុនា សហ វា តទុបមាស្យាមិ?
31 Воно мов зерно горчицї, що, як сієш його в землю, то воно дрібніше від усїх зерен, які є на землї;
តត៑ សឞ៌បៃកេន តុល្យំ យតោ ម្ឫទិ វបនកាលេ សឞ៌បពីជំ សវ៌្វប្ឫថិវីស្ថពីជាត៑ ក្ឞុទ្រំ
32 а як посієть ся, сходить, і робить ся більшим над усї зілля, і ширить велике віттє, так що під тінню його кублитись може птаство небесне.
កិន្តុ វបនាត៑ បរម៑ អង្កុរយិត្វា សវ៌្វឝាកាទ៑ ព្ឫហទ៑ ភវតិ, តស្យ ព្ឫហត្យះ ឝាខាឝ្ច ជាយន្តេ តតស្តច្ឆាយាំ បក្ឞិណ អាឝ្រយន្តេ។
33 І многими такими приповістями глаголав їм слово, скільки могли слухати.
ឥត្ថំ តេឞាំ ពោធានុរូបំ សោៜនេកទ្ឫឞ្ដាន្តៃស្តានុបទិឞ្ដវាន៑,
34 Без приповістї ж не говорив їм; на самоті ж ученикам своїм вияснював усе.
ទ្ឫឞ្ដាន្តំ វិនា កាមបិ កថាំ តេភ្យោ ន កថិតវាន៑ បឝ្ចាន៑ និជ៌នេ ស ឝិឞ្យាន៑ សវ៌្វទ្ឫឞ្ដាន្តាត៌្ហំ ពោធិតវាន៑។
35 І рече їм того дня, як настав вечір: Перевезімось на той бік.
តទ្ទិនស្យ សន្ធ្យាយាំ ស តេភ្យោៜកថយទ៑ អាគច្ឆត វយំ បារំ យាម។
36 І, відпустивши народ, узяли Його, яв був в човні. І инші ж човни були з Ним.
តទា តេ លោកាន៑ វិស្ឫជ្យ តមវិលម្ពំ គ្ឫហីត្វា នៅកយា ប្រតស្ថិរេ; អបរា អបិ នាវស្តយា សហ ស្ថិតាះ។
37 І схопилась велика вітряна буря, а филї заливали човен, так що вже тонув.
តតះ បរំ មហាឈញ្ភ្ឝគមាត៑ នៅ រ្ទោលាយមានា តរង្គេណ ជលៃះ បូណ៌ាភវច្ច។
38 А був Він на кермі, сплючи на подусцї. І розбудили Його, й кажуть Йому: Учителю, чи Тобі байдуже, що погибаємо?
តទា ស នៅកាចឝ្ចាទ្ភាគេ ឧបធានេ ឝិរោ និធាយ និទ្រិត អាសីត៑ តតស្តេ តំ ជាគរយិត្វា ជគទុះ, ហេ ប្រភោ, អស្មាកំ ប្រាណា យាន្តិ កិមត្រ ភវតឝ្ចិន្តា នាស្តិ?
39 І вставши, погрозив вітрові, і рече до моря: Мовчи, перестань! І втих вітер, і настала тишина велика.
តទា ស ឧត្ថាយ វាយុំ តជ៌ិតវាន៑ សមុទ្រញ្ចោក្តវាន៑ ឝាន្តះ សុស្ថិរឝ្ច ភវ; តតោ វាយៅ និវ្ឫត្តេៜព្ធិន៌ិស្តរង្គោភូត៑។
40 І рече їм: Чого ви такі полохливі? Як се? нема в вас віри?
តទា ស តានុវាច យូយំ កុត ឯតាទ្ឫក្ឝង្កាកុលា ភវត? កិំ វោ វិឝ្វាសោ នាស្តិ?
41 І полякались страхом великим, і казали один до одного: Хто оце Сей, що й вітер і море слухає Його?
តស្មាត្តេៜតីវភីតាះ បរស្បរំ វក្តុមារេភិរេ, អហោ វាយុះ សិន្ធុឝ្ចាស្យ និទេឝគ្រាហិណៅ កីទ្ឫគយំ មនុជះ។
