< Mmɛbusɛm 16 >

1 Akoma mu nhyehyɛeɛ yɛ onipa dea, na tɛkrɛma mmuaeɛ firi Awurade.
Hominis est animam præparare: et Domini gubernare linguam.
2 Ɛyɛ onipa sɛ nʼakwan nyinaa yɛ kronn nanso Awurade na ɔpɛɛpɛɛ adwene mu.
Omnes viæ hominis patent oculis eius: spirituum ponderator est Dominus.
3 Fa deɛ woyɛ nyinaa hyɛ Awurade nsam, na wo nhyehyɛeɛ bɛsi yie.
Revela Domino opera tua, et dirigentur cogitationes tuæ.
4 Awurade yɛ biribiara ma nʼankasa botaeɛ, mpo, ɔhwɛ omumuyɛfoɔ kɔsi amanehunu da.
Universa propter semetipsum operatus est Dominus: impium quoque ad diem malum.
5 Awurade kyiri akoma mu ahantanfoɔ nyinaa. Nya saa nteaseɛ yi sɛ, wɔremfa wɔn ho nni.
Abominatio Domini est omnis arrogans: etiamsi manus ad manum fuerit, non est innocens. Initium viæ bonæ, facere iustitiam: accepta est autem apud Deum magis, quam immolare hostias.
6 Wɔnam ɔdɔ ne nokorɛ so pata bɔne; onipa nam Awurade suro so yi bɔne akwa.
Misericordia et veritate redimitur iniquitas: et in timore Domini declinatur a malo.
7 Sɛ onipa akwan sɔ Awurade ani a, ɔma nʼatamfoɔ mpo ne no tena asomdwoeɛ mu.
Cum placuerint Domino viæ hominis, inimicos quoque eius convertet ad pacem.
8 Kakraa bi a wɔnam tenenee kwan so nya no yɛ sene mfasoɔ pii a wɔnam ntɛnkyea so nya.
Melius est parum cum iustitia, quam multi fructus cum iniquitate.
9 Onipa yɛ ne nhyehyɛeɛ wɔ nʼakoma mu, nanso Awurade na ɔhwɛ nʼanammɔntuo.
Cor hominis disponit viam suam: sed Domini est dirigere gressus eius.
10 Ɔhene anomu kasa te sɛ nkɔmhyɛ, enti ɛnsɛ sɛ nʼano ka deɛ ɛnyɛ atɛntenenee.
Divinatio in labiis regis, in iudicio non errabit os eius.
11 Nsania ne abrammoɔ a nsisie nni mu firi Awurade; nkariboɔ a ɛwɔ kotokuo mu no, ɔno na ɔyɛeɛ.
Pondus et statera iudicia Domini sunt: et opera eius omnes lapides sacculi.
12 Ahemfo kyiri bɔneyɛ, ɛfiri sɛ ahennwa si tenenee so.
Abominabiles regi qui agunt impie: quoniam iustitia firmatur solium.
13 Ahemfo ani sɔ ano a ɛka nokorɛ; na wɔbu onipa a ɔka nokorɛ.
Voluntas regum labia iusta: qui recta loquitur, diligetur:
14 Ɔhene abufuhyeɛ yɛ owuo somafoɔ, nanso onyansafoɔ bɛdwodwo ano.
Indignatio regis, nuncii mortis: et vir sapiens placabit eam.
15 Sɛ ɔhene anim te a, ɛyɛ nkwa, nʼadom te sɛ osutɔberɛ mu osumuna.
In hilaritate vultus regis, vita: et clementia eius quasi imber serotinus.
16 Ɛyɛ sɛ wobɛnya nyansa sene sɛ wobɛnya sikakɔkɔɔ, sɛ wobɛnya nhunumu sene sɛ wobɛnya dwetɛ!
Posside sapientiam, quia auro melior est: et acquire prudentiam, quia pretiosior est argento.
17 Ɔteneneeni kwantempɔn kwati bɔne; deɛ ɔhwɛ nʼakwan yie no bɔ ne nkwa ho ban.
Semita iustorum declinat mala: custos animæ suæ servat viam suam.
18 Ahantan di ɔsɛeɛ anim, na ahomasoɔ honhom nso di ahweaseɛ anim.
Contritionem præcedit superbia: et ante ruinam exaltatur spiritus.
19 Ɛyɛ sɛ wobɛyɛ honhom mu hiani wɔ wɔn a wɔhyɛ wɔn so mu sene sɛ wo ne ahantanfoɔ bɛkyɛ afodeɛ.
Melius est humiliari cum mitibus, quam dividere spolia cum superbis.
20 Deɛ ɔyɛ ɔsetie ma nkyerɛkyerɛ no nya nkɔsoɔ; nhyira nka deɛ ɔde ne ho to Awurade so.
Eruditus in verbo reperiet bona: et qui sperat in Domino, beatus est.
21 Wɔfrɛ akoma mu anyansafoɔ sɛ nhunumufoɔ, na kasa pa ma nkyerɛkyerɛ kɔ so.
Qui sapiens est corde, appellabitur prudens: et qui dulcis eloquio, maiora percipiet.
22 Nteaseɛ yɛ nkwa nsutire ma wɔn a wɔwɔ bi, nanso agyimisɛm de asotweɛ brɛ nkwaseafoɔ.
Fons vitæ eruditio possidentis: doctrina stultorum fatuitas.
23 Onyansafoɔ akoma kyerɛ nʼano kwan, na nʼanofafa ma nkyerɛkyerɛ kɔ so.
Cor sapientis erudiet os eius: et labiis eius addet gratiam.
24 Abodwosɛm te sɛ ɛwokyɛm ɛyɛ ɔkra dɛ, na ɛsa nnompe yadeɛ.
Favus mellis, composita verba: dulcedo animæ, sanitas ossium.
25 Ɛkwan bi wɔ hɔ a ɛyɛ wɔ onipa ani so, nanso ɛkɔwie owuo mu.
Est via quæ videtur homini recta: et novissima eius ducunt ad mortem.
26 Odwumayɛfoɔ akɔnnɔ ma no yɛ adwuma den; ɛfiri sɛ ɔpɛ sɛ ɔkum ne kɔm.
Anima laborantis laborat sibi, quia compulit eum os suum:
27 Ohuhuni bɔ pɔ bɔne, ne kasa te sɛ egyadɛreɛ a ɛhye adeɛ.
Vir impius fodit malum, et in labiis eius ignis ardescit.
28 Onipa kɔntɔnkye de mpaapaemu ba, na osekuni tete nnamfonom ntam.
Homo perversus suscitat lites: et verbosus separat principes.
29 Basabasayɛni daadaa ne yɔnko na ɔde no fa ɛkwammɔne so.
Vir iniquus lactat amicum suum: et ducit eum per viam non bonam.
30 Deɛ ɔbu nʼani no redwene bɔneyɛ ho; na deɛ ɔmua nʼano no ani wɔ bɔne so.
Qui attonitis oculis cogitat prava, mordens labia sua perficit malum.
31 Ɛdwono yɛ animuonyam abotire; tenenee mu asetena na ɛde ba.
Corona dignitatis senectus, quæ in viis iustitiæ reperietur.
32 Deɛ ɔwɔ abodwokyerɛ no yɛ sene ɔkofoɔ, na deɛ ɔmfa abufuo yɛ sene deɛ ɔko fa kuropɔn.
Melior est patiens viro forti: et qui dominatur animo suo, expugnatore urbium.
33 Wɔtwe ntonto de hwehwɛ deɛ Awurade pɛ, nanso ne gyinasie biara firi Awurade.
Sortes mittuntur in sinum, sed a Domino temperantur.

< Mmɛbusɛm 16 >