Nnwom 104
1 Me kra, kamfo Awurade! Awurade me Nyankopɔn, woyɛ ɔkɛse! Wɔafura wo tumi ne anuonyam.
Ipsi David. [Benedic, anima mea, Domino: Domine Deus meus, magnificatus es vehementer. Confessionem et decorem induisti,
2 Ɔde hann akata ne ho sɛ atade; ɔtrɛw ɔsoro mu te sɛ ntamadan,
amictus lumine sicut vestimento. Extendens cælum sicut pellem,
3 na ɔde ne mpia mu mpuran sisi nsu so. Ɔde omununkum yɛ ne teaseɛnam na ɔde nantew mframa ntaban so.
qui tegis aquis superiora ejus: qui ponis nubem ascensum tuum; qui ambulas super pennas ventorum:
4 Ɔsoma nʼabɔfo sɛ mframa, na ɔsoma nʼasomfo sɛ ogyaframa.
qui facis angelos tuos spiritus, et ministros tuos ignem urentem.
5 Ɔde asase asi ne fapem so na ɛrenhinhim da.
Qui fundasti terram super stabilitatem suam: non inclinabitur in sæculum sæculi.
6 Wode bun kataa so sɛ atade na nsu gyinaa mmepɔw no so.
Abyssus sicut vestimentum amictus ejus; super montes stabunt aquæ.
7 Nanso wʼanimka maa nsu no guanee, wʼaprannaa nnyigyei maa woguanee;
Ab increpatione tua fugient; a voce tonitrui tui formidabunt.
8 Wɔsen faa mmepɔw so, kɔɔ aku mu tɔnn, koguu faako a wode ama wɔn no.
Ascendunt montes, et descendunt campi, in locum quem fundasti eis.
9 Wotoo ɔhye a wɔrentumi ntra; na wɔammɛkata asase so bio.
Terminum posuisti quem non transgredientur, neque convertentur operire terram.
10 Ɔma nsuwa sen fa abon mu, ɛsen fa mmepɔw ntam.
Qui emittis fontes in convallibus; inter medium montium pertransibunt aquæ.
11 Wɔma wuram mmoa nyinaa nsu nom; atorɔm de kum wɔn sukɔm.
Potabunt omnes bestiæ agri; expectabunt onagri in siti sua.
12 Wim nnomaa nwen wɔn berebuw wɔ nsu no ho; na wɔto nnwom wɔ nnua no mman so.
Super ea volucres cæli habitabunt; de medio petrarum dabunt voces.
13 Ofi ne soro mpia mu tɔ nsu gugu mmepɔw so; ne nnwuma so aba mee asase.
Rigans montes de superioribus suis; de fructu operum tuorum satiabitur terra:
14 Ɔma sare fifi ma anantwi, na ɔbɔɔ nnua maa onipa sɛ onnua na ɛmma aduan mfi asase mu:
producens fœnum jumentis, et herbam servituti hominum, ut educas panem de terra,
15 nsa a ɛma onipa koma tɔ ne yam, ngo a ɛma onipa anim tɔ so, ne aduan a ekura onipa koma.
et vinum lætificet cor hominis: ut exhilaret faciem in oleo, et panis cor hominis confirmet.
16 Wogugu Awurade nnua no so yiye, Lebanon sida a oduae no.
Saturabuntur ligna campi, et cedri Libani quas plantavit:
17 Ɛsow na nnomaa yɛ wɔn mmerebuw, na asukɔnkɔn nso yɛ nʼatenae wɔ ɔpepaw nnua no mu.
illic passeres nidificabunt: herodii domus dux est eorum.
18 Mmepɔw atenten no yɛ wuram mmirekyi de; na abotan yɛ guankɔbea ma ewi.
Montes excelsi cervis; petra refugium herinaciis.
19 Ɔsram kyerɛ bere nkyekyɛmu, na owia nim bere a ɔkɔtɔ.
Fecit lunam in tempora; sol cognovit occasum suum.
20 Wode sum ba ma ɛyɛ adesae na kwae mu mmoa nyinaa kɔ ahayɛ.
Posuisti tenebras, et facta est nox; in ipsa pertransibunt omnes bestiæ silvæ:
21 Gyata bobɔ mu pɛ wɔn hanam, wɔhwehwɛ wɔn aduan fi Onyankopɔn hɔ.
catuli leonum rugientes ut rapiant, et quærant a Deo escam sibi.
22 Owia pue ma wɔsan wɔn akyi; wɔsan kɔdeda wɔn atu mu.
Ortus est sol, et congregati sunt, et in cubilibus suis collocabuntur.
23 Afei, onipa kɔ nʼadwuma so kɔyɛ adwuma ara kosi anwummere.
Exibit homo ad opus suum, et ad operationem suam usque ad vesperum.
24 Awurade, wo nnwuma dɔɔso! Nyansa mu na woyɛɛ ne nyinaa; wʼabɔde ahyɛ asase so ma.
Quam magnificata sunt opera tua, Domine! omnia in sapientia fecisti; impleta est terra possessione tua.
25 Po na ɛda hɔ tɛtrɛɛ tamaa yi, a abɔde bebree a enni ano; akɛse ne nketewa ahyɛ no ma.
Hoc mare magnum et spatiosum manibus; illic reptilia quorum non est numerus: animalia pusilla cum magnis.
26 So na ahyɛn di akɔneaba, na ɔdɛnkyɛmmirampɔn a woyɛɛ no di agoru.
Illic naves pertransibunt; draco iste quem formasti ad illudendum ei.
27 Wɔn nyinaa hwɛ wo kwan sɛ wobɛma wɔn wɔn aduan wɔ bere a ɛsɛ mu.
Omnia a te expectant ut des illis escam in tempore.
28 Wode ma wɔn a, wɔtase; wubue wo nsam a nnepa mee wɔn.
Dante te illis, colligent; aperiente te manum tuam, omnia implebuntur bonitate.
29 Wode wʼanim hintaw wɔn a, wɔbɔ hu; sɛ wugye wɔn home a, wowuwu na wɔsan kɔ mfutuma mu.
Avertente autem te faciem, turbabuntur; auferes spiritum eorum, et deficient, et in pulverem suum revertentur.
30 Sɛ wode wo Honhom no ma wɔn a na wɔabɔ wɔn, na woyɛ asase ani foforo.
Emittes spiritum tuum, et creabuntur, et renovabis faciem terræ.
31 Ma Awurade anuonyam ntena hɔ daa; ma Awurade ani nnye ne nnwuma ho,
Sit gloria Domini in sæculum; lætabitur Dominus in operibus suis.
32 nea ɔhwɛ asase na ɛwosow, na ɔde ne nsa ka mmepɔw a wusiw fi mu ba.
Qui respicit terram, et facit eam tremere; qui tangit montes, et fumigant.
33 Mɛto dwom ama Awurade me nkwa nna nyinaa; sɛ mete ase yi, mɛto ayeyi dwom ama me Nyankopɔn.
Cantabo Domino in vita mea; psallam Deo meo quamdiu sum.
34 Ɔmma me mpaebɔ nsɔ nʼani bere a meregye mʼani wɔ Awurade mu yi.
Jucundum sit ei eloquium meum; ego vero delectabor in Domino.
35 Ma nnebɔneyɛfo nyera wɔ asase so; na amumɔyɛfo ase nhyew. Me kra, kamfo Awurade. Kamfo Awurade.
Deficiant peccatores a terra, et iniqui, ita ut non sint. Benedic, anima mea, Domino.]
