< Hiob 33 >

1 “Na afei, Hiob, tie me nsɛm; yɛ aso ma biribiara a mɛka.
Assim, na verdade, ó Job, ouve as minhas razões, e dá ouvidos a todas as minhas palavras.
2 Merebebue mʼano; me nsɛm aba me tɛkrɛma so.
Eis que já abri a minha boca: já falou a minha língua debaixo do meu paladar.
3 Me nsɛm fi koma a ɛteɛ mu; na mʼano de ahonim pa ka nea minim.
As minhas razões sairão da sinceridade do meu coração, e a pura ciência dos meus lábios.
4 Onyankopɔn Honhom na abɔ me; Otumfo no home ma me nkwa.
O espírito de Deus me fez: e a inspiração do Todo-poderoso me deu vida.
5 Sɛ wubetumi a, ma me mmuae; siesie wo ho, na ka si mʼanim.
Se podes responde-me, põe por ordem diante de mim a tua causa, e levanta-te.
6 Wo ne me nyinaa yɛ pɛ wɔ Onyankopɔn anim; me nso wɔbɔɔ me fii dɔte mu.
Eis que sou de Deus, como tu: do lodo também eu fui cortado.
7 Ɛnsɛ sɛ wusuro me, na ɛnsɛ sɛ me nsa yɛ den wɔ wo so.
Eis que não te perturbará o meu terror, nem será pesada sobre ti a minha mão.
8 “Nanso woaka ama mate, mete saa nsɛm no, na wokae se,
Na verdade que disseste aos meus ouvidos; e eu ouvi a voz das palavras, dizendo:
9 ‘Meyɛ kronkron na minni bɔne; me ho tew na afɔdi biara nni me ho.
Limpo estou, sem transgressão: puro sou; e não tenho culpa.
10 Nanso Onyankopɔn anya me ho mfomso wafa me sɛ ne tamfo.
Eis que acha contra mim achaques, e me considerou como seu inimigo.
11 Ɔde me nan hyɛ mpokyerɛ mu; na nʼani wɔ mʼakwan nyinaa so.’
Põe no tronco os meus pés, e observa todas as minhas veredas.
12 “Nanso meka mekyerɛ wo se, eyi mu de woayɛ mfomso, efisɛ Onyankopɔn so sen ɔdesani.
Eis que nisto te respondo: Não foste justo; porque maior é Deus do que o homem.
13 Na adɛn nti na wunwiinwii hyɛ no sɛ ommua onipa nsɛm biara ana?
Por que razão contendeste com ele? porque não responde acerca de todos os seus feitos.
14 Nanso Onyankopɔn kasa wɔ akwan ahorow so, na ebia nnipa nte.
Antes Deus fala uma e duas vezes; porém ninguém atenta para isso.
15 Ɔkasa wɔ daeso ne anadwo anisoadehu mu, bere a nna afa nnipa na wɔada hatee wɔ wɔn mpa so no,
Em sonho ou em visão de noite, quando cai sono profundo sobre os homens, e adormecem na cama,
16 otumi kasa gu wɔn asom na ɔde kɔkɔbɔ yi wɔn hu,
Então o revela ao ouvido dos homens, e lhes sela a sua instrução.
17 sɛ ɔbɛdan onipa afi nneyɛe bɔne ho na watwe no afi ahantan ho,
Para apartar o homem daquilo que faz, e esconder do homem a soberba.
18 sɛ ɔmma ne kra nkɔ amoa mu na ɔnhwere ne nkwa wɔ afoa ano.
Para desviar a sua alma da cova, e a sua vida de passar pela espada.
19 Anaasɛ wotumi de mpa so yaw twe onipa aso nnompe mu yaw a ennyae da,
Também na sua cama é com dores castigado; como também a multidão de seus ossos com fortes dores.
20 kosi sɛ ne kɔn nnɔ aduan na ne kra nso po aduan a ɛyɛ akɔnnɔ pa ara;
De modo que a sua vida abomina até o pão, e a sua alma a comida apetecível.
21 ɔfɔn yɛ basaa, na ne nnompe a anka ɛho akata no, ho da hɔ.
Desaparece a sua carne à vista de olhos, e os seus ossos, que se não viam, agora aparecem:
22 Ne kra bɛn ɔda, na ne nkwa bɛn owu abɔfo.
E a sua alma se vai chegando à cova, e a sua vida ao que traz morte.
23 “Nanso sɛ ɔbɔfo bi wɔ nʼafa sɛ odimafo a, ɛyɛ apem mu baako, na ɔbɛkyerɛ no nea eye ma no,
Se com ele pois houver um mensageiro, um intérprete, um entre milhares, para declarar ao homem a sua retidão,
24 obehu no mmɔbɔ na waka se, ‘Munnyaa no na wankɔ ɔda mu; na manya mpatade ama no,’
Então terá misericórdia dele, e lhe dirá: Livra-o, que não desça à cova; já achei resgate.
25 afei ne were yɛ foforo sɛ abofra; na esi ne dedaw mu yɛ sɛ mmerantebere mu de.
Sua carne se reverdecerá mais do que era na mocidade, e tornará aos dias da sua juventude.
26 Ɔbɔ Onyankopɔn mpae na onya adom fi ne hɔ, ohu Onyankopɔn anim na ɔde ahosɛpɛw teɛ mu; na Onyankopɔn gye no bio sɛ ɔtreneeni.
Deveras orará a Deus, o qual se agradará dele, e verá a sua face com júbilo, e restituirá ao homem a sua justiça.
27 Afei ɔba nnipa mu bɛka se, ‘Meyɛɛ bɔne na mekyeaa nea ɛteɛ, nanso mannya nea ɛfata me.
Olhará para os homens, e dirá: Pequei, e perverti o direito, o que de nada me aproveitou.
28 Ogyee me kra na wamma no ankɔ ɔda mu, enti mɛtena ase na madi hann no mu dɛ.’
Porém Deus livrou a minha alma de que não passasse a cova; assim que a minha vida vê a luz.
29 “Onyankopɔn yɛ eyinom nyinaa ma onipa, mprenu ne ne mprɛnsa so,
Eis que tudo isto obra Deus, duas e três vezes para com o homem;
30 sɛnea ne kra renkɔ ɔda mu, na nkwa hann no ahyerɛn ne so.
Para desviar a sua alma da perdição, e o alumiar com a luz dos viventes.
31 “Yɛ aso, Hiob, na tie me; yɛ dinn na menkasa.
Escuta pois, ó Job, ouve-me: cala-te, e eu falarei.
32 Na sɛ wowɔ biribi ka a, bua me; kasa, na mepɛ sɛ wobu wo bem.
Se tens alguma coisa que dizer, responde-me: fala, porque desejo justificar-te.
33 Sɛ ɛnte saa nso a, ɛno de tie me. Yɛ dinn na mɛkyerɛ wo nyansa.”
Se não, escuta-me tu: cala-te, e ensinar-te-ei a sabedoria.

< Hiob 33 >