Mezmurlar 90
1 Tanrı adamı Musa'nın duası Ya Rab, barınak oldun bize Kuşaklar boyunca.
Lord, you have been our dwelling place in all generations.
2 Dağlar var olmadan, Daha evreni ve dünyayı yaratmadan, Öncesizlikten sonsuzluğa dek Tanrı sensin.
Before the mountains were brought forth, before even you had formed the earth and the world, even from everlasting to everlasting, you are God.
3 İnsanı toprağa döndürürsün, “Ey insanoğulları, toprağa dönün!” diyerek.
You turn man to destruction; and say, Return, all of you children of men.
4 Çünkü senin gözünde bin yıl Geçmiş bir gün, dün gibi, Bir gece nöbeti gibidir.
For a thousand years in your sight are but as yesterday when it is past, and as a watch in the night.
5 İnsanları bir düş gibi siler, süpürürsün, Sabah biten ot misali:
You carry them away as with a flood; they are as a sleep: in the morning they are like grass which grows up.
6 Sabah filizlenir, büyür, Akşam solar, kurur.
In the morning it flourishes, and grows up; in the evening it is cut down, and withers.
7 Eriyip bitiyoruz senin öfkenden, Kızgınlığından dehşete düşüyoruz.
For we are consumed by your anger, and by your wrath are we troubled.
8 Suçlarımızı önüne, Gizli günahlarımızı yüzünün ışığına çıkardın.
You have set our iniquities before you, our secret sins in the light of your countenance.
9 Gazabından kısalıyor günlerimiz, Bir soluk gibi tükeniyor yıllarımız.
For all our days are passed away in your wrath: we spend our years as a tale that is told.
10 Ömrümüz yetmiş yıl sürüyor, Bilemedin seksen, o da sağlıklıysak; En güzel yıllar da zahmetle, kederle geçiyor, Çabucak bitiyor, uçup gidiyoruz.
The days of our years are threescore years and ten; and if by reason of strength they be fourscore years, yet is their strength labour and sorrow; for it is soon cut off, and we fly away.
11 Kim bilir gazabının gücünü? Çünkü öfken sana duyulan korku kadar güçlüdür.
Who knows the power of your anger? even according to your fear, so is your wrath.
12 Bu yüzden günlerimizi saymayı bize öğret ki, Bilgelik kazanalım.
So teach us to number our days, that we may apply our hearts unto wisdom.
13 Vazgeç, ya RAB! Öfken ne zamana dek sürecek? Acı kullarına!
Return, O LORD, how long? and let it repent you concerning your servants.
14 Sabah bizi sevginle doyur, Ömrümüz boyunca sevinçle haykıralım.
O satisfy us early with your mercy; that we may rejoice and be glad all our days.
15 Kaç gün bizi sıkıntıya soktunsa, Kaç yıl çile çektirdinse, O kadar sevindir bizi.
Make us glad according to the days wherein you have afflicted us, and the years wherein we have seen evil.
16 Yaptıkların kullarına, Görkemin onların çocuklarına görünsün.
Let your work appear unto your servants, and your glory unto their children.
17 Tanrımız Rab bizden hoşnut kalsın. Ellerimizin emeğini boşa çıkarma. Evet, ellerimizin emeğini boşa çıkarma.
And let the beauty of the LORD our God be upon us: and establish you the work of our hands upon us; yea, the work of our hands establish you it.
