Mezmurlar 3
1 Davut'un oğlu Avşalom'dan kaçtığı zaman yazdığı mezmur Ya RAB, düşmanlarım ne kadar çoğaldı, Hele bana karşı ayaklananlar!
“A psalm of David, when he fled from before Abshalom his son.” Lord, how numerous are my assailants! how many, that rise up against me!
2 Birçoğu benim için: “Tanrı katında ona kurtuluş yok!” diyor. (Sela)
Many say of my soul, There is no help for him with God. (Selah)
3 Ama sen, ya RAB, çevremde kalkansın, Onurum, başımı yukarı kaldıran sensin.
But thou, O Lord, art a shield around me, my glory, and he that lifteth up my head.
4 RAB'be seslenirim, Yanıtlar beni kutsal dağından. (Sela)
With my voice I call unto the Lord, and he answereth me out of his holy mountain. (Selah)
5 Yatar uyurum, Uyanır kalkarım, RAB destektir bana.
I laid myself down and slept: I awoke; for the Lord sustaineth me.
6 Korkum yok Çevremi saran binlerce düşmandan.
I will not be afraid of ten thousands of people, that have placed themselves round about against me.
7 Ya RAB, kalk, ey Tanrım, kurtar beni! Vur bütün düşmanlarımın çenesine, Kır kötülerin dişlerini.
Arise, O Lord, help me, O my God; for thou smitest all my enemies upon the cheek bone: the teeth of the wicked dost thou break.
8 Kurtuluş RAB'dedir, Halkının üzerinde olsun bereketin! (Sela)
Salvation belongeth unto the Lord: thy blessing be upon thy people. (Selah)
