Mezmurlar 3
1 Davut'un oğlu Avşalom'dan kaçtığı zaman yazdığı mezmur Ya RAB, düşmanlarım ne kadar çoğaldı, Hele bana karşı ayaklananlar!
Een psalm van David, bij zijn vlucht voor zijn zoon Absalom. Jahweh, hoe talrijk zijn mijn belagers, Hoe talrijk, die tegen mij opstaan;
2 Birçoğu benim için: “Tanrı katında ona kurtuluş yok!” diyor. (Sela)
Hoe velen, die van mij zeggen: Voor hem geen heil bij zijn God!
3 Ama sen, ya RAB, çevremde kalkansın, Onurum, başımı yukarı kaldıran sensin.
Toch zijt Gij, Jahweh, het schild dat mij dekt, Mijn glorie en trots!
4 RAB'be seslenirim, Yanıtlar beni kutsal dağından. (Sela)
Ik behoef maar tot Jahweh te roepen, Dan verhoort Hij mij van zijn heilige berg.
5 Yatar uyurum, Uyanır kalkarım, RAB destektir bana.
Ik leg mij neer, slaap rustig in, Ontwaak, want Jahweh beschut mij.
6 Korkum yok Çevremi saran binlerce düşmandan.
Zo vrees ik de duizenden niet, Die van alle kant mij omringen.
7 Ya RAB, kalk, ey Tanrım, kurtar beni! Vur bütün düşmanlarımın çenesine, Kır kötülerin dişlerini.
Sta op dan, Jahweh; Red mij, mijn God! Want Gij slaat al mijn vijanden in het gezicht, Stoot de bozen hun tanden stuk.
8 Kurtuluş RAB'dedir, Halkının üzerinde olsun bereketin! (Sela)
Bij U, Jahweh, is redding; Op uw volk rust uw zegen.
