Mezmurlar 137

1 Babil ırmakları kıyısında oturup Siyon'u andıkça ağladık;

By the riuers of Babel we sate, and there wee wept, when we remembred Zion.

2 Çevredeki kavaklara Lirlerimizi astık.

Wee hanged our harpes vpon the willowes in the middes thereof.

3 Çünkü orada bizi tutsak edenler bizden ezgiler, Bize zulmedenler bizden şenlik istiyor, “Siyon ezgilerinden birini okuyun bize!” diyorlardı.

Then they that ledde vs captiues, required of vs songs and mirth, when wee had hanged vp our harpes, saying, Sing vs one of the songs of Zion.

4 Nasıl okuyabiliriz RAB'bin ezgisini El toprağında?

Howe shall we sing, said we, a song of the Lord in a strange land?

5 Ey Yeruşalim, seni unutursam, Sağ elim kurusun.

If I forget thee, O Ierusalem, let my right hand forget to play.

6 Seni anmaz, Yeruşalim'i en büyük sevincimden üstün tutmazsam, Dilim damağıma yapışsın!

If I do not remember thee, let my tongue cleaue to the roofe of my mouth: yea, if I preferre not Ierusalem to my chiefe ioy.

7 Yeruşalim'in düştüğü gün, “Yıkın onu, yıkın temellerine kadar!” Diyen Edomlular'ın tavrını anımsa, ya RAB.

Remember the children of Edom, O Lord, in the day of Ierusalem, which saide, Rase it, rase it to the foundation thereof.

8 Ey sen, yıkılası Babil kızı, Bize yaptıklarını Sana ödetecek olana ne mutlu!

O daughter of Babel, worthy to be destroyed, blessed shall he be that rewardeth thee, as thou hast serued vs.

9 Ne mutlu senin yavrularını tutup Kayalarda parçalayacak insana!

Blessed shall he be that taketh and dasheth thy children against the stones.