< Mezmurlar 109 >

1 Müzik şefi için - Davut'un mezmuru Ey övgüler sunduğum Tanrı, Sessiz kalma!
TO THE OVERSEER. A PSALM OF DAVID. O God of my praise, do not be silent,
2 Çünkü kötüler, yalancılar Bana karşı ağzını açtı, Karalıyorlar beni.
For the mouth of wickedness, and the mouth of deceit, They have opened against me, They have spoken with me—A tongue of falsehood, and words of hatred!
3 Nefret dolu sözlerle beni kuşatıp Yok yere bana savaş açtılar.
They have surrounded me about, And they fight me without cause.
4 Sevgime karşılık bana düşman oldular, Bense dua etmekteyim.
For my love they oppose me, and I—prayer!
5 İyiliğime kötülük, Sevgime nefretle karşılık verdiler.
And they set against me evil for good, And hatred for my love.
6 Kötü bir adam koy düşmanın başına, Sağında onu suçlayan biri dursun!
Appoint the wicked over him, And an adversary stands at his right hand.
7 Yargılanınca suçlu çıksın, Duası bile günah sayılsın!
In his being judged, he goes forth wicked, And his prayer is for sin.
8 Ömrü kısa olsun, Görevini bir başkası üstlensin!
His days are few, another takes his oversight,
9 Çocukları öksüz, Karısı dul kalsın!
His sons are fatherless, and his wife a widow.
10 Çocukları avare gezip dilensin, Yıkık evlerinden uzakta yiyecek arasın!
And his sons wander continually, Indeed, they have begged, And have sought out of their dry places.
11 Bütün malları tefecinin ağına düşsün, Emeğini yabancılar yağmalasın!
An exactor lays a snare for all that he has, And strangers spoil his labor.
12 Kimse ona sevgi göstermesin, Öksüzlerine acıyan olmasın!
He has none to extend kindness, Nor is there one showing favor to his orphans.
13 Soyu kurusun, Bir kuşak sonra adı silinsin!
His posterity is for cutting off, Their name is blotted out in another generation.
14 Atalarının suçları RAB'bin önünde anılsın, Annesinin günahı silinmesin!
The iniquity of his fathers Is remembered to YHWH, And the sin of his mother is not blotted out.
15 Günahları hep RAB'bin önünde dursun, RAB anılarını yok etsin yeryüzünden!
They are continually before YHWH, And He cuts off their memorial from earth.
16 Çünkü düşmanım sevgi göstermeyi düşünmedi, Ölesiye baskı yaptı mazluma, yoksula, Yüreği kırık insana.
Because that he has not remembered to do kindness, And pursues the poor man and needy, And the struck of heart—to slay,
17 Sevdiği lanet başına gelsin! Madem kutsamaktan hoşlanmıyor, Uzak olsun ondan kutsamak!
And he loves reviling, and it meets him, And he has not delighted in blessing, And it is far from him.
18 Laneti bir giysi gibi giydi, Su gibi içine, yağ gibi kemiklerine işlesin lanet!
And he puts on reviling as his robe, And it comes in as water into his midst, And as oil into his bones.
19 Bir giysi gibi onu örtünsün, Bir kuşak gibi hep onu sarsın!
It is to him as apparel—he covers himself, And he girds it on for a continual girdle.
20 Düşmanlarıma, beni kötüleyenlere, RAB böyle karşılık versin!
This [is] the wage of my accusers from YHWH, And of those speaking evil against my soul.
21 Ama sen, ey Egemen RAB, Adın uğruna bana ilgi göster; Kurtar beni, iyiliğin, sevgin uğruna!
And You, O Lord YHWH, Deal with me for Your Name’s sake, Because Your kindness [is] good, deliver me.
22 Çünkü düşkün ve yoksulum, Yüreğim yaralı içimde.
For I [am] poor and needy, And my heart has been pierced in my midst.
23 Batan güneş gibi geçip gidiyorum, Çekirge gibi silkilip atılıyorum.
I have gone as a shadow when it is stretched out, I have been driven away as a locust.
24 Dizlerim titriyor oruç tutmaktan; Bir deri bir kemiğe döndüm.
My knees have been feeble from fasting, And my flesh has failed of fatness.
25 Düşmanlarıma yüzkarası oldum; Beni görünce kafalarını sallıyorlar!
And I have been a reproach to them, They see me, they shake their head.
26 Yardım et bana, ya RAB Tanrım; Kurtar beni sevgin uğruna!
Help me, O YHWH my God, Save me, according to Your kindness.
27 Bilsinler bu işte senin elin olduğunu, Bunu senin yaptığını, ya RAB!
And they know that this [is] Your hand, You, O YHWH, You have done it.
28 Varsın lanet etsin onlar, sen kutsa beni, Bana saldıranlar utanacak, Ben kulunsa sevineceğim.
They revile, and You bless, They have risen, and are ashamed, And Your servant rejoices.
29 Rezilliğe bürünsün beni suçlayanlar, Kaftan giyer gibi utançlarıyla örtünsünler!
My accusers put on blushing, and are covered, Their shame [is] as an upper robe.
30 RAB'be çok şükredeceğim, Kalabalığın arasında O'na övgüler dizeceğim;
I thank YHWH greatly with my mouth, And I praise Him in the midst of many,
31 Çünkü O yoksulun sağında durur, Onu yargılayanlardan kurtarmak için.
For He stands at the right hand of the needy, To save from those judging his soul.

< Mezmurlar 109 >