< Mezmurlar 107 >
1 RAB'be şükredin, çünkü O iyidir, Sevgisi sonsuzdur.
Хвалите Господа, јер је добар; јер је довека милост Његова.
2 Böyle desin RAB'bin kurtardıkları, Düşman pençesinden özgür kıldıkları,
Тако нека кажу које је избавио Господ, које је избавио из руке непријатељеве,
3 Doğudan, batıdan, kuzeyden, güneyden, Bütün ülkelerden topladıkları.
Скупио их из земаља, од истока и запада, од севера и мора.
4 Issız çöllerde dolaştılar, Yerleşecekleri kente giden bir yol bulamadılar.
Луташе по пустињи где се не живи, пута граду насељеном не находише;
5 Aç, susuz, Sefil oldular.
Беху гладни и жедни, и душа њихова изнемагаше у њима;
6 O zaman sıkıntı içinde RAB'be yakardılar, RAB kurtardı onları dertlerinden.
Али завикаше ка Господу у тузи својој; и избави их из невоље њихове.
7 Yerleşecekleri bir kente varıncaya dek, Onlara doğru yolda öncülük etti.
И изведе их на прав пут, који иде у град насељени.
8 Şükretsinler RAB'be sevgisi için, İnsanlar yararına yaptığı harikalar için.
Нека хвале Господа за милост Његову, и за чудеса Његова ради синова људских!
9 Çünkü O susamış canın susuzluğunu giderir, Aç canı iyiliklerle doyurur.
Јер сити душу ташту, и душу гладну пуни добра.
10 Zincire vurulmuş, acıyla kıvranan tutsaklar, Karanlıkta, zifiri karanlıkta oturmuştu.
Седеше у тами и у сену смртном, оковани у тугу и у гвожђе;
11 Çünkü Tanrı'nın buyruklarına karşı çıkmışlardı, Küçümsemişlerdi Yüceler Yücesi'nin öğüdünü.
Јер не слушаше речи Божијих, и не марише за вољу Вишњег.
12 Ağır işlerle hayatı onlara zehir etti, Çöktüler, yardım eden olmadı.
Он поништи срце њихово страдањем; спотакоше се, и не беше кога да помогне.
13 O zaman sıkıntı içinde RAB'be yakardılar, RAB kurtardı onları dertlerinden;
Али завикаше ка Господу у тузи својој, и избави их из невоље њихове;
14 Çıkardı karanlıktan, zifiri karanlıktan, Kopardı zincirlerini.
Изведе их из таме и сена смртног, и раскиде окове њихове.
15 Şükretsinler RAB'be sevgisi için, İnsanlar yararına yaptığı harikalar için!
Нека хвале Господа за милост Његову, и за чудеса Његова ради синова људских!
16 Çünkü tunç kapıları kırdı, Demir kapı kollarını parçaladı O.
Јер разби врата бронзана, и преворнице гвоздене сломи.
17 Cezalarını buldu aptallar, Suçları, isyanları yüzünden.
Безумници страдаше за неваљале путеве своје, и за неправде своје.
18 İğrenir olmuşlardı bütün yemeklerden, Ölümün kapılarına yaklaşmışlardı.
Свако се јело гадило души њиховој, и дођоше до врата смртних.
19 O zaman sıkıntı içinde RAB'be yakardılar, RAB kurtardı onları dertlerinden.
Али завикаше ка Господу у тузи својој, и избави их из невоље њихове.
20 Sözünü gönderip iyileştirdi onları, Kurtardı ölüm çukurundan.
Посла реч своју и исцели их, и избави их из гроба њиховог.
21 Şükretsinler RAB'be sevgisi için, İnsanlar yararına yaptığı harikalar için!
Нека хвале Господа за милост Његову, и за чудеса Његова ради синова људских!
22 Şükran kurbanları sunsunlar Ve sevinç çığlıklarıyla duyursunlar O'nun yaptıklarını!
И нека принесу жртву за хвалу, и казују дела Његова у песмама!
23 Gemilerle denize açılanlar, Okyanuslarda iş yapanlar,
Који плове по мору на корабљима, и раде на великим водама,
24 RAB'bin işlerini, Derinliklerde yaptığı harikaları gördüler.
Они су видели дела Господња, и чудеса Његова у дубини.
25 Çünkü O buyurunca şiddetli bir fırtına koptu, Dalgalar şaha kalktı.
Каже, и диже се силан ветар, и устају вали на њему,
26 Göklere yükselip diplere indi gemiler, Sıkıntıdan canları burunlarına geldi gemicilerin,
Дижу се до небеса и спуштају до бездана: душа се њихова у невољи разлива;
27 Sarhoş gibi sallanıp sendelediler, Ustalıkları işe yaramadı.
Посрћу и љуљају се као пијани; све мудрости њихове нестаје.
28 O zaman sıkıntı içinde RAB'be yakardılar, RAB kurtardı onları dertlerinden.
Али завикаше ка Господу у тузи својој, и изведе их из невоље њихове.
29 Fırtınayı limanlığa çevirdi, Yatıştı dalgalar;
Он обраћа ветар у тишину, и вали њихови умукну.
30 Rahatlayınca sevindiler, Diledikleri limana götürdü RAB onları.
Веселе се кад се стишају, и води их у пристаниште које желе.
31 Şükretsinler RAB'be sevgisi için, İnsanlar yararına yaptığı harikalar için!
Нека хвале Господа за милост Његову, и за чудеса Његова ради синова људских!
32 Yüceltsinler O'nu halk topluluğunda, Övgüler sunsunlar ileri gelenlerin toplantısında.
Нека Га узвишују на сабору народном, на скупштини старешинској славе Га!
33 Irmakları çöle çevirir, Pınarları kurak toprağa,
Он претвара реке у пустињу, и изворе водене у сухоту,
34 Verimli toprağı çorak alana, Orada yaşayanların kötülüğü yüzünden.
Родну земљу у слану пустару за неваљалство оних који живе на њој.
35 Çölü su birikintisine çevirir, Kuru toprağı pınara.
Он претвара пустињу у језера, и суву земљу у изворе водене,
36 Açları yerleştirir oraya; Oturacak bir kent kursunlar,
И насељава онамо гладне. Они зидају градове за живљење;
37 Tarlalar ekip bağlar diksinler, Bol ürün alsınlar diye.
Сеју поља, саде винограде и сабирају летину.
38 RAB'bin kutsamasıyla, Çoğaldılar alabildiğine, Eksiltmedi hayvanlarını.
Благосиља их и множе се јако, и стоке им не умањује.
39 Sonra azaldılar, alçaldılar, Baskı, sıkıntı ve acı yüzünden.
Пре их беше мало, падаху од зла и невоље, што их стизаше.
40 RAB rezalet saçtı soylular üzerine, Yolu izi belirsiz bir çölde dolaştırdı onları.
Он сипа срамоту на кнезове, и оставља их да лутају по пустињи где нема путева.
41 Ama yoksulu sefaletten kurtardı, Davar sürüsü gibi çoğalttı ailelerini.
Он извлачи убогога из невоље, и племена множи као стадо.
42 Doğru insanlar görüp sevinecek, Kötülerse ağzını kapayacak.
Добри виде и радују се, а свако неваљалство затискује уста своја.
43 Aklı olan bunları göz önünde tutsun, RAB'bin sevgisini dikkate alsın.
Ко је мудар, нека запамти ово, и нека познају милости Господње.