< Mezmurlar 106 >

1 Övgüler sunun, RAB'be! RAB'be şükredin, çünkü O iyidir, Sevgisi sonsuzdur.
הללויה הודו ליהוה כי טוב כי לעולם חסדו׃
2 RAB'bin büyük işlerini kim anlatabilir, Kim O'na yeterince övgü sunabilir?
מי ימלל גבורות יהוה ישמיע כל תהלתו׃
3 Ne mutlu adalete uyanlara, Sürekli doğru olanı yapanlara!
אשרי שמרי משפט עשה צדקה בכל עת׃
4 Ya RAB, halkına lütfettiğinde anımsa beni, Onları kurtardığında ilgilen benimle.
זכרני יהוה ברצון עמך פקדני בישועתך׃
5 Öyle ki, seçtiklerinin gönencini göreyim, Ulusunun sevincini, Kendi halkının kıvancını paylaşayım.
לראות בטובת בחיריך לשמח בשמחת גויך להתהלל עם נחלתך׃
6 Atalarımız gibi biz de günah işledik, Suç işledik, kötülük ettik.
חטאנו עם אבותינו העוינו הרשענו׃
7 Atalarımız Mısır'dayken Yaptığın harikaları anlamadı, Çok kez gösterdiğin sevgiyi anımsamadı, Denizde, Kamış Denizi'nde başkaldırdılar.
אבותינו במצרים לא השכילו נפלאותיך לא זכרו את רב חסדיך וימרו על ים בים סוף׃
8 Buna karşın RAB gücünü göstermek için, Adı uğruna kurtardı onları.
ויושיעם למען שמו להודיע את גבורתו׃
9 Kamış Denizi'ni azarladı, kurudu deniz, Yürüdüler enginde O'nun öncülüğünde, Çölde yürür gibi.
ויגער בים סוף ויחרב ויוליכם בתהמות כמדבר׃
10 Kendilerinden nefret edenlerin elinden aldı onları, Düşmanlarının pençesinden kurtardı.
ויושיעם מיד שונא ויגאלם מיד אויב׃
11 Sular yuttu hasımlarını, Hiçbiri kurtulmadı.
ויכסו מים צריהם אחד מהם לא נותר׃
12 O zaman atalarımız O'nun sözlerine inandılar, Ezgiler söyleyerek O'nu övdüler.
ויאמינו בדבריו ישירו תהלתו׃
13 Ne var ki, RAB'bin yaptıklarını çabucak unuttular, Öğüt vermesini beklemediler.
מהרו שכחו מעשיו לא חכו לעצתו׃
14 Özlemle kıvrandılar çölde, Tanrı'yı denediler ıssız yerlerde.
ויתאוו תאוה במדבר וינסו אל בישימון׃
15 Tanrı onlara istediklerini verdi, Ama üzerlerine yıpratıcı bir hastalık gönderdi.
ויתן להם שאלתם וישלח רזון בנפשם׃
16 Onlar ordugahlarında Musa'yı, RAB'bin kutsal kulu Harun'u kıskanınca,
ויקנאו למשה במחנה לאהרן קדוש יהוה׃
17 Yer yarıldı ve Datan'ı yuttu, Aviram'la yandaşlarının üzerine kapandı.
תפתח ארץ ותבלע דתן ותכס על עדת אבירם׃
18 Ateş kavurdu onları izleyenleri, Alev yaktı kötüleri.
ותבער אש בעדתם להבה תלהט רשעים׃
19 Bir buzağı heykeli yaptılar Horev'de, Dökme bir puta tapındılar.
יעשו עגל בחרב וישתחוו למסכה׃
20 Tanrı'nın yüceliğini, Ot yiyen öküz putuna değiştirdiler.
וימירו את כבודם בתבנית שור אכל עשב׃
21 Unuttular kendilerini kurtaran Tanrı'yı, Mısır'da yaptığı büyük işleri,
שכחו אל מושיעם עשה גדלות במצרים׃
22 Ham ülkesinde yarattığı harikaları, Kamış Denizi kıyısında yaptığı müthiş işleri.
נפלאות בארץ חם נוראות על ים סוף׃
23 Bu yüzden onları yok edeceğini söyledi Tanrı, Ama seçkin kulu Musa O'nun önündeki gedikte durarak, Yok edici öfkesinden vazgeçirdi O'nu.
ויאמר להשמידם לולי משה בחירו עמד בפרץ לפניו להשיב חמתו מהשחית׃
24 Ardından hor gördüler güzelim ülkeyi, Tanrı'nın verdiği söze inanmadılar.
וימאסו בארץ חמדה לא האמינו לדברו׃
25 Çadırlarında söylendiler, Dinlemediler RAB'bin sesini.
וירגנו באהליהם לא שמעו בקול יהוה׃
26 Bu yüzden RAB elini kaldırdı Ve çölde onları yere sereceğine, Soylarını ulusların arasına saçacağına, Onları öteki ülkelere dağıtacağına ant içti.
וישא ידו להם להפיל אותם במדבר׃
ולהפיל זרעם בגוים ולזרותם בארצות׃
28 Sonra Baal-Peor'a bel bağladılar, Ölülere sunulan kurbanları yediler.
ויצמדו לבעל פעור ויאכלו זבחי מתים׃
29 Öfkelendirdiler RAB'bi yaptıklarıyla, Salgın hastalık çıktı aralarında.
ויכעיסו במעלליהם ותפרץ בם מגפה׃
30 Ama Pinehas kalkıp araya girdi, Felaketi önledi.
ויעמד פינחס ויפלל ותעצר המגפה׃
31 Bu doğruluk sayıldı ona, Kuşaklar boyu, sonsuza dek sürecek bu.
ותחשב לו לצדקה לדר ודר עד עולם׃
32 Yine RAB'bi öfkelendirdiler Meriva suları yanında, Musa'nın başına dert açıldı onlar yüzünden;
ויקציפו על מי מריבה וירע למשה בעבורם׃
33 Çünkü onu sinirlendirdiler, O da düşünmeden konuştu.
כי המרו את רוחו ויבטא בשפתיו׃
34 RAB'bin onlara buyurduğu gibi Yok etmediler halkları,
לא השמידו את העמים אשר אמר יהוה להם׃
35 Tersine öteki uluslara karıştılar, Onların törelerini öğrendiler.
ויתערבו בגוים וילמדו מעשיהם׃
36 Putlarına taptılar, Bu da onlara tuzak oldu.
ויעבדו את עצביהם ויהיו להם למוקש׃
37 Oğullarını, kızlarını Cinlere kurban ettiler.
ויזבחו את בניהם ואת בנותיהם לשדים׃
38 Kenan putlarına kurban olsun diye Oğullarının, kızlarının kanını, Suçsuzların kanını döktüler; Ülke onların kanıyla kirlendi.
וישפכו דם נקי דם בניהם ובנותיהם אשר זבחו לעצבי כנען ותחנף הארץ בדמים׃
39 Böylece yaptıklarıyla kirli sayıldılar, Vefasız duruma düştüler töreleriyle.
ויטמאו במעשיהם ויזנו במעלליהם׃
40 RAB'bin öfkesi parladı halkına karşı, Tiksindi kendi halkından.
ויחר אף יהוה בעמו ויתעב את נחלתו׃
41 Onları ulusların eline teslim etti. Onlardan nefret edenler onlara egemen oldu.
ויתנם ביד גוים וימשלו בהם שנאיהם׃
42 Düşmanları onları ezdi, Boyun eğdirdi hepsine.
וילחצום אויביהם ויכנעו תחת ידם׃
43 RAB onları birçok kez kurtardı, Ama akılları fikirleri başkaldırmaktaydı Ve alçaltıldılar suçları yüzünden.
פעמים רבות יצילם והמה ימרו בעצתם וימכו בעונם׃
44 RAB yine de ilgilendi sıkıntılarıyla Yakarışlarını duyunca.
וירא בצר להם בשמעו את רנתם׃
45 Antlaşmasını anımsadı onlar uğruna, Eşsiz sevgisinden ötürü vazgeçti yapacaklarından.
ויזכר להם בריתו וינחם כרב חסדו׃
46 Merhamet koydu onları tutsak alanların yüreğine.
ויתן אותם לרחמים לפני כל שוביהם׃
47 Kurtar bizi, ey Tanrımız RAB, Topla bizi ulusların arasından. Kutsal adına şükredelim, Yüceliğinle övünelim.
הושיענו יהוה אלהינו וקבצנו מן הגוים להדות לשם קדשך להשתבח בתהלתך׃
48 Öncesizlikten sonsuza dek, İsrail'in Tanrısı RAB'be övgüler olsun! Bütün halk, “Amin!” desin. RAB'be övgüler olsun!
ברוך יהוה אלהי ישראל מן העולם ועד העולם ואמר כל העם אמן הללו יה׃

< Mezmurlar 106 >