Mezmurlar 105
1 RAB'be şükredin, O'nu adıyla çağırın, Halklara duyurun yaptıklarını!
Хвалите Господа; гласите име Његово; јављајте по народима дела Његова.
2 O'nu ezgilerle, ilahilerle övün, Bütün harikalarını anlatın!
Певајте Му и славите Га; казујте сва чудеса Његова.
3 Kutsal adıyla övünün, Sevinsin RAB'be yönelenler!
Хвалите се светим именом Његовим; нек се весели срце оних који траже Господа.
4 RAB'be ve O'nun gücüne bakın, Durmadan O'nun yüzünü arayın!
Тражите Господа и силу Његову, тражите лице Његово без престанка.
5 Ey sizler, kulu İbrahim'in soyu, Seçtiği Yakupoğulları, O'nun yaptığı harikaları, Olağanüstü işlerini Ve ağzından çıkan yargıları anımsayın!
Памтите чудеса Његова која је учинио, знаке Његове и судове уста Његових.
Семе Аврамово слуге су Његове, синови Јаковљеви изабрани Његови.
7 Tanrımız RAB O'dur, Yargıları bütün yeryüzünü kapsar.
Он је Господ Бог наш, по свој су земљи судови Његови.
8 O antlaşmasını, Bin kuşak için verdiği sözü, İbrahim'le yaptığı antlaşmayı, İshak için içtiği andı sonsuza dek anımsar.
Памти увек завет свој, реч, коју је дао на хиљаду колена.
Шта је заветовао Авраму, и за шта се клео Исаку.
10 “Hakkınıza düşen mülk olarak Kenan ülkesini size vereceğim” diyerek, Bunu Yakup için bir kural, İsrail'le sonsuza dek geçerli bir antlaşma yaptı.
То је поставио Јакову за закон, и Израиљу за завет вечни,
Говорећи: Теби ћу дати земљу хананску у наследни део.
12 O zaman bir avuç insandılar, Sayıca az ve ülkeye yabancıydılar.
Тада их још беше мало на број, беше их мало, и беху дошљаци.
13 Bir ulustan öbürüne, Bir ülkeden ötekine dolaşıp durdular.
Иђаху од народа до народа, из једног царства к другом племену.
14 RAB kimsenin onları ezmesine izin vermedi, Onlar için kralları bile payladı:
Не даде никоме да им науди, и караше за њих цареве:
15 “Meshettiklerime dokunmayın, Peygamberlerime kötülük etmeyin!” dedi.
"Не дирајте у помазанике моје, и пророцима мојим не чините зла."
16 Ülkeye kıtlık gönderdi, Bütün yiyeceklerini yok etti.
И пусти глад на ону земљу; и потре сав хлеб што је за храну.
17 Önlerinden bir adam göndermişti, Köle olarak satılan Yusuf'tu bu.
Посла пред њима човека; у робље продан би Јосиф.
18 Zincir vurup incittiler ayaklarını, Demir halka geçirdiler boynuna,
Оковима стегоше ноге његове, гвожђе тишташе душу његову,
19 Söyledikleri gerçekleşinceye dek, RAB'bin sözü onu sınadı.
Док се стече реч његова, и реч Господња прослави га.
20 Kral adam gönderip Yusuf'u salıverdi, Halklara egemen olan onu özgür kıldı.
Посла цар и одреши га; господар над народима, и пусти га.
21 Onu kendi sarayının efendisi, Bütün varlığının sorumlusu yaptı;
Постави га господарем над домом својим, и заповедником над свим што имаше.
22 Önderlerini istediği gibi eğitsin, İleri gelenlerine akıl versin diye.
Да влада над кнезовима његовим по својој вољи, и старешине његове уразумљује.
23 O zaman İsrail Mısır'a gitti, Yakup Ham ülkesine yerleşti.
Тада дође Израиљ у Мисир, и Јаков се пресели у земљу Хамову.
24 RAB halkını alabildiğine çoğalttı, Düşmanlarından sayıca artırdı onları.
И намножи Бог народ свој и учини га јачег од непријатеља његових.
25 Sonunda tutumunu değiştirdi düşmanlarının: Halkından tiksindiler, Kullarına kurnazca davrandılar.
Преврну се срце њихово те омрзнуше на народ Његов, и чинише лукавство слугама Његовим.
26 Kulu Musa'yı, Seçtiği Harun'u gönderdi aralarına.
Посла Мојсија, слугу свог, Арона изабраника свог.
27 Onlar gösterdiler RAB'bin belirtilerini, Ham ülkesinde şaşılası işlerini.
Показаше међу њима чудотворну силу Његову и знаке Његове у земљи Хамовој.
28 Karanlık gönderip ülkeyi karanlığa bürüdü RAB, Çünkü Mısırlılar O'nun sözlerine karşı gelmişti.
Пусти мрак и замрачи, и не противише се речи Његовој.
29 Kana çevirdi sularını, Öldürdü balıklarını.
Претвори воду њихову у крв, и помори рибу њихову.
30 Ülkede kurbağalar kaynaştı Krallarının odalarına kadar.
Провре земља њихова жабама, и клети царева њихових.
31 RAB buyurunca sinek sürüleri, Sivrisinekler üşüştü ülkenin her yanına.
Рече, и дођоше бубине, уши по свим крајевима њиховим.
32 Dolu yağdırdı yağmur yerine, Şimşekler çaktırdı ülkelerinde.
Место дажда посла на њих град, живи огањ на земљу њихову.
33 Bağlarını, incir ağaçlarını vurdu, Parçaladı ülkenin ağaçlarını.
И поби чокоте њихове и смокве њихове, и потре дрвета у крајевима њиховим.
34 O buyurunca çekirgeler, Sayısız yavrular kaynadı.
Рече, и дођоше скакавци и гусенице небројене;
35 Ülkenin bütün bitkilerini yediler, Toprağın ürününü yiyip bitirdiler.
И изједоше сву траву по земљи њиховој, и поједоше род у пољу њихову.
36 RAB ülkede ilk doğanların hepsini, İlk çocuklarını öldürdü.
И поби све првенце у земљи њиховој, првине сваког труда њиховог.
37 İsrailliler'i ülkeden altın ve gümüşle çıkardı, Oymaklarından tek kişi bile tökezlemedi.
Изведе Израиљце са сребром и златом, и не беше сустала у племенима њиховим.
38 Onlar gidince Mısır sevindi, Çünkü İsrail korkusu çökmüştü Mısır'ın üzerine.
Обрадова се Мисир изласку њиховом, јер страх њихов беше на њ пао.
39 RAB bulutu bir örtü gibi yaydı üzerlerine, Gece ateş verdi yollarını aydınlatsın diye.
Разастре им облак за покривач, и огањ да светли ноћу.
40 İstediler, bıldırcın gönderdi, Göksel ekmekle doyurdu karınlarını.
Молише, и посла им препелице, и хлебом их небеским храни.
41 Kayayı yardı, sular fışkırdı, Çorak topraklarda bir ırmak gibi aktı.
Отвори камен и протече вода, реке протекоше по сувој пустињи.
42 Çünkü kutsal sözünü, Kulu İbrahim'e verdiği sözü anımsadı.
Јер се опомињаше свете речи своје к Авраму, слузи свом.
43 Halkını sevinç içinde, Seçtiklerini sevinç çığlıklarıyla ülkeden çıkardı.
И изведе народ свој у радости, избране своје у весељу.
44 Ulusların topraklarını verdi onlara. Halkların emeğini miras aldılar;
И даде им земљу народа и труд туђинаца у наследство.
45 Kurallarını yerine getirsinler, Yasalarına uysunlar diye. RAB'be övgüler sunun!
Да би чували заповести Његове, и законе Његове пазили. Алилуја.
