< Mezmurlar 103 >

1 Davut'un mezmuru RAB'be övgüler sun, ey gönlüm! O'nun kutsal adına övgüler sun, ey bütün varlığım!
A Psalme of David. My soule, prayse thou the Lord, and all that is within me, prayse his holy Name.
2 RAB'be övgüler sun, ey canım! İyiliklerinin hiçbirini unutma!
My soule, prayse thou the Lord, and forget not all his benefites.
3 Bütün suçlarını bağışlayan, Bütün hastalıklarını iyileştiren,
Which forgiueth all thine iniquitie, and healeth all thine infirmities.
4 Canını ölüm çukurundan kurtaran, Sana sevgi ve sevecenlik tacı giydiren,
Which redeemeth thy life from the graue, and crowneth thee with mercy and compassions.
5 Yaşam boyu seni iyiliklerle doyuran O'dur, Bu nedenle gençliğin kartalınki gibi tazelenir.
Which satisfieth thy mouth with good things: and thy youth is renued like the eagles.
6 RAB bütün düşkünlere Hak ve adalet sağlar.
The Lord executeth righteousnes and iudgement to all that are oppressed.
7 Kendi yöntemlerini Musa'ya, İşlerini İsrailliler'e açıkladı.
He made his wayes knowen vnto Moses, and his workes vnto the children of Israel.
8 RAB sevecen ve lütfedendir, Tez öfkelenmez, sevgisi engindir.
The Lord is full of compassion and mercie, slowe to anger and of great kindnesse.
9 Sürekli suçlamaz, Öfkesini sonsuza dek sürdürmez.
He will not alway chide, neither keepe his anger for euer.
10 Bize günahlarımıza göre davranmaz, Suçlarımızın karşılığını vermez.
He hath not dealt with vs after our sinnes, nor rewarded vs according to our iniquities.
11 Çünkü gökler yeryüzünden ne kadar yüksekse, Kendisinden korkanlara karşı sevgisi de o kadar büyüktür.
For as high as the heauen is aboue ye earth, so great is his mercie toward them that feare him.
12 Doğu batıdan ne kadar uzaksa, O kadar uzaklaştırdı bizden isyanlarımızı.
As farre as the East is from the West: so farre hath he remooued our sinnes from vs.
13 Bir baba çocuklarına nasıl sevecen davranırsa, RAB de kendisinden korkanlara öyle sevecen davranır.
As a father hath compassion on his children, so hath the Lord compassion on them that feare him.
14 Çünkü mayamızı bilir, Toprak olduğumuzu anımsar.
For he knoweth whereof we be made: he remembreth that we are but dust.
15 İnsana gelince, ota benzer ömrü, Kır çiçeği gibi serpilir;
The dayes of man are as grasse: as a flowre of the fielde, so florisheth he.
16 Rüzgar üzerine esince yok olur gider, Bulunduğu yer onu tanımaz.
For the winde goeth ouer it, and it is gone, and the place thereof shall knowe it no more.
17 Ama RAB kendisinden korkanları sonsuza dek sever, Antlaşmasına uyan Ve buyruklarına uymayı anımsayan soylarına adil davranır.
But the louing kindnesse of the Lord endureth for euer and euer vpon them that feare him, and his righteousnes vpon childrens children,
Vnto them that keepe his couenant, and thinke vpon his commandements to doe them.
19 RAB tahtını göklere kurmuştur, O'nun egemenliği her yeri kapsar.
The Lord hath prepared his throne in heauen, and his Kingdome ruleth ouer all.
20 RAB'be övgüler sunun, ey sizler, O'nun melekleri, O'nun sözünü dinleyen, Söylediklerini yerine getiren güç sahipleri!
Prayse the Lord, ye his Angels, that excell in strength, that doe his commandement in obeying the voyce of his worde.
21 RAB'be övgüler sunun, ey sizler, O'nun bütün göksel orduları, İsteğini yerine getiren kulları!
Prayse the Lord, all ye his hostes, ye his seruants that doe his pleasure.
22 RAB'be övgüler sunun, Ey O'nun egemen olduğu yerlerdeki bütün yaratıklar! RAB'be övgüler sun, ey gönlüm!
Prayse the Lord, all ye his workes, in all places of his dominion: my soule, prayse thou the Lord.

< Mezmurlar 103 >