< Süleyman'In Özdeyişleri 6 >

1 Oğlum, eğer birine kefil oldunsa, Onun borcunu yüklendinse,
Min Søn! dersom du er gaaet i Borgen hos din Næste, har givet Haandslag til den fremmede;
2 Düştünse tuzağa kendi sözlerinle, Ağzının sözleriyle yakalandınsa,
har du bundet dig ved din Munds Ord, ladet dig fange ved din Mands Ord:
3 O kişinin eline düştün demektir. Oğlum, şunu yap ve kendini kurtar: Git, yere kapan onun önünde, Ona yalvar yakar.
Saa gør dog dette, min Søn! og red dig, fordi du er kommen i din Næstes Haand: Gak, nedkast dig for hans Fødder, og træng ind paa din Næste!
4 Gözlerine uyku girmesin, Ağırlaşmasın göz kapakların.
Tilsted ikke dine Øjne at sove eller dine Øjenlaage at slumre.
5 Avcının elinden ceylan gibi, Kuşbazın elinden kuş gibi kurtar kendini.
Fri dig som en Raa af Jægerens Haand og som en Fugl af Fuglefængerens Haand.
6 Ey tembel kişi, git, karıncalara bak, Onların yaşamından bilgelik öğren.
Du lade! gak til Myren, se dens Veje, og bliv viis.
7 Başkanları, önderleri ya da yöneticileri olmadığı halde,
Skønt den ikke har nogen Fyrste, Foged eller Hersker,
8 Yazın erzaklarını biriktirirler, Yiyeceklerini toplarlar biçim mevsiminde.
bereder den om Sommeren sin Mad, den samler om Høsten sin Spise.
9 Ne zamana dek yatacaksın, ey tembel kişi? Ne zaman kalkacaksın uykundan?
Du lade! hvor længe vil du ligge? naar vil du staa op af din Søvn?
10 “Biraz kestireyim, biraz uyuklayayım, Ellerimi kavuşturup şöyle bir uyuyayım” demeye kalmadan,
Sov lidt endnu, blund lidt, fold Hænderne lidt for at hvile:
11 Yokluk bir haydut gibi, Yoksulluk bir akıncı gibi gelir üzerine.
Saa skal din Armod komme som en Landstryger og din Trang som skjoldvæbnet Mand.
12 Ağzında yalanla dolaşan kişi, Soysuz ve fesatçıdır.
Et nedrigt Menneske, en uretfærdig Mand er den, som gaar med en vanartig Mund;
13 Göz kırpar, bir sürü ayak oyunu, El kol hareketleri yapar,
den, som giver Vink med sine Øjne, gør Tegn med sine Fødder, peger med sine Fingre;
14 Ahlaksız yüreğinde kötülük tasarlar, Çekişmeler yaratır durmadan.
den, som har forvendte Ting i sit Hjerte og optænker ondt til hver Tid og kommer Trætter af Sted.
15 Bu yüzden ansızın yıkıma uğrayacak, Birdenbire çaresizce yok olacak.
Derfor skal hans Ulykke komme hastelig, han skal snart sønderknuses, og der skal ingen Lægedom være.
16 RAB'bin nefret ettiği altı şey, İğrendiği yedi şey vardır:
Disse seks Stykker hader Herren, og de syv ere en Vederstyggelighed for hans Sjæl:
17 Gururlu gözler, Yalancı dil, Suçsuz kanı döken eller,
Stolte Øjne, en løgnagtig Tunge og Hænder, som udgyde den uskyldiges Blod;
18 Düzenbaz yürek, Kötülüğe seğirten ayaklar,
et Hjerte, som optænker uretfærdige Tanker; Fødder, som haste med at løbe til det onde;
19 Yalan soluyan yalancı tanık Ve kardeşler arasında çekişme yaratan kişi.
den, der som falsk Vidne taler Løgn; og den, som kommer Trætter af Sted imellem Brødre.
20 Oğlum, babanın buyruklarına uy, Annenin öğrettiklerinden ayrılma.
Min Søn! bevar din Faders Bud, og forlad ikke din Moders Lov.
21 Bunlar sürekli yüreğinin bağı olsun, Tak onları boynuna.
Knyt dem til dit Hjerte for stedse, bind dem om din Hals!
22 Yolunda sana rehber olacak, Seni koruyacaklar yattığın zaman; Söyleşecekler seninle uyandığında.
Naar du vandrer, skal den lede dig, naar du lægger dig, skal den bevare dig, og naar du opvaagner, skal den tale til dig.
23 Bu buyruklar sana çıra, Öğretilenler ışıktır. Eğitici uyarılar yaşam yolunu gösterir.
Thi Budet er en Lampe og Loven et Lys, og Undervisningens Revselse er Vej til Livet;
24 Seni kötü kadından, Başka birinin karısının yaltaklanan dilinden Koruyacak olan bunlardır.
at den maa bevare dig fra en ond Kvinde, fra en fremmed Tunges Sledskhed.
25 Böyle kadınların güzelliği seni ayartmasın, Bakışları seni tutsak etmesin.
Begær ikke hendes Dejlighed i dit Hjerte, og lad hende ikke indtage dig med sine Øjenlaage!
26 Çünkü fahişe yüzünden insan bir lokma ekmeğe muhtaç kalır, Başkasının karısıyla yatmak da kişinin canına mal olur.
Thi for en Skøges Skyld gælder det kun om et Stykke Brød, men en anden Mands Hustru fanger den dyrebare Sjæl.
27 İnsan koynuna ateş alır da, Giysisi yanmaz mı?
Mon nogen kan tage Ild i sin Barm, uden at hans Klæder brændes op?
28 Korlar üzerinde yürür de, Ayakları kavrulmaz mı?
Eller mon nogen kan gaa paa Gløder, uden at hans Fødder brændes?
29 Başkasının karısıyla yatan adamın durumu budur. Böyle bir ilişkiye giren cezasız kalmaz.
Saa sker det ham, som gaar ind til sin Næstes Hustru; ingen, som rører hende, slipper fri for Straf.
30 Aç hırsız karnını doyurmak için çalıyorsa, Kimse onu hor görmez.
Man ringeagter ikke, at en Tyv stjæler for at mætte sig, naar han er hungrig;
31 Ama yakalanırsa, çaldığının yedi katını ödemek zorunda; Varını yoğunu vermek anlamına gelse bile.
men naar han bliver greben, maa han betale syv Fold, han maa give alt sit Hus's Gods.
32 Zina eden adam sağduyudan yoksundur. Yaptıklarıyla kendini yok eder.
Den, som bedriver Hor med en Kvinde, fattes Forstand; den, som vil fordærve sin Sjæl, han, ja han gør sligt.
33 Payına düşen dayak ve onursuzluktur, Asla kurtulamaz utançtan.
Plage og Skam skal ramme ham, og hans Skændsel skal ikke udslettes.
34 Çünkü kıskançlık kocanın öfkesini azdırır, Öç alırken acımasız olur.
Thi nidkær er Mandens Vrede, og han skal ikke skaane paa Hævnens Dag;
35 Hiçbir fidye kabul etmez, Gönlünü alamazsın armağanların çokluğuyla.
han skal ikke tage nogen Bod for gyldig og ikke samtykke, om du end vilde give megen Skænk.

< Süleyman'In Özdeyişleri 6 >