Süleyman'In Özdeyişleri 5
1 Oğlum, bilgeliğime dikkat et, Akıllıca sözlerime kulak ver.
Synu můj, pozoruj moudrosti mé, k opatrnosti mé nakloň ucha svého,
2 Böylelikle her zaman sağgörülü olur, Dudaklarınla bilgiyi korursun.
Abys ostříhal prozřetelnosti, a rtové tvoji šetřili umění.
3 Zina eden kadının bal damlar dudaklarından, Ağzı daha yumuşaktır zeytinyağından.
Nebo rtové cizí ženy strdí tekou, a měkčejší nad olej ústa její.
4 Ama sonu pelinotu kadar acı, İki ağızlı kılıç kadar keskindir.
Poslední pak věci její hořké jsou jako pelyněk, ostré jako meč na obě straně ostrý.
Nohy její sstupují k smrti, krokové její hrob uchvacují. (Sheol h7585)
6 Yaşama giden yolu hiç düşünmez, Yolları dolaşıktır, ama farkında değil.
Stezku života snad bys zvážiti chtěl? Vrtkéť jsou cesty její, neseznáš.
7 Oğlum, şimdi beni dinle, Ağzımdan çıkan sözlerden ayrılma.
Protož, synové, poslechněte mne, a neodstupujte od řečí úst mých.
8 Öyle kadınlardan uzak dur, Yaklaşma evinin kapısına.
Vzdal od ní cestu svou, a nepřibližuj se ke dveřím domu jejího,
9 Yoksa onurunu başkalarına, Yıllarını bir gaddara kaptırırsın.
Abys snad nedal jiným slávy své, a let svých ukrutnému,
10 Varını yoğunu yer bitirir yabancılar, Emeğin başka birinin evini bayındır kılar.
Aby se nenasytili cizí úsilím tvým, a práce tvá nezůstala v domě cizím.
11 Ah çekip inlersin ömrünün son günlerinde, Etin, bedenin tükendiğinde.
I řval bys naposledy, když bys zhubil tělo své a čerstvost svou,
12 “Eğitilmekten neden bu kadar nefret ettim, Yüreğim uyarıları neden önemsemedi?” dersin.
A řekl bys: Jak jsem nenáviděl cvičení, a domlouváním pohrdalo srdce mé,
13 “Öğretmenlerimin sözünü dinlemedim, Beni eğitenlere kulak vermedim.
A neposlouchal jsem hlasu vyučujících mne, a k učitelům svým nenaklonil jsem ucha svého!
14 Halkın ve topluluğun arasında Tam bir yıkımın eşiğine gelmişim.”
O málo, že jsem nevlezl ve všecko zlé u prostřed shromáždění a zástupu.
15 Suyu kendi sarnıcından, Kendi kuyunun kaynağından iç.
Pí vodu z čisterny své, a prameny z prostředku vrchoviště svého.
16 Pınarların sokakları, Akarsuların meydanları mı sulamalı?
Nechť se rozlévají studnice tvé ven, a potůčkové vod na ulice.
17 Yalnız senin olsun onlar, Paylaşma yabancılarla.
Měj je sám sobě, a ne cizí s tebou.
18 Çeşmen bereketli olsun Ve gençken evlendiğin karınla mutlu ol.
Budiž požehnaný pramen tvůj, a vesel se z manželky mladosti své.
19 Sevimli bir geyik, zarif bir ceylan gibi, Hep seni doyursun memeleri. Aşkıyla sürekli coş.
Laně milostné a srny utěšené; prsy její ať tě opojují všelikého času, v milování jejím kochej se ustavičně.
20 Oğlum, neden ahlaksız bir kadınla coşasın, Neden başka birinin karısını koynuna alasın?
Nebo proč bys se kochal, synu můj, v cizí, a objímal život postranní,
21 RAB insanın tuttuğu yolu gözler, Attığı her adımı denetler.
Poněvadž před očima Hospodinovýma jsou cesty člověka, a on všecky stezky jeho váží?
22 Kötü kişiyi kendi suçları ele verecek, Günahının kemendi kıskıvrak bağlayacak onu.
Nepravosti vlastní jímají bezbožníka takového, a v provazích hříchu svého uvázne.
23 Aşırı ahmaklığı onu yoldan çıkaracak, Terbiyeyi umursamadığı için ölecek.
Takovýť umře, proto že nepřijímal cvičení, a ve množství bláznovství svého blouditi bude.
