Süleyman'In Özdeyişleri 29
1 Defalarca azarlandığı halde dikbaşlılık eden, Ansızın yıkıma uğrayacak, çare yok.
Den Mand, som forhærder sin Nakke, vil tidt blive straffet; hastelig skal han sønderknuses, og der skal ingen Lægedom være.
2 Doğru kişiler çoğalınca halk sevinir, Kötü kişi hükümdar olunca halk inler.
Naar der bliver mange retfærdige, skal Folket glædes; men naar en ugudelig hersker, skal Folket sukke.
3 Bilgeliği seven babasını sevindirir, Fahişelerle dostluk eden malını yitirir.
En Mand, som elsker Visdom, glæder sin Fader; men hvo, som omgaas med Skøger, vil øde sit Gods.
4 Adaletle yöneten kral ülkesini ayakta tutar, Rüşvet alansa çökertir.
En Konge befæster Landet ved Ret; men en Mand, som tager Gaver, nedbryder det.
5 Başkasını pohpohlayan kişi, Ona tuzak olur.
En Mand, som smigrer for sin Næste, udbreder et Garn for hans Fødder.
6 Kötünün başkaldırısı kendine tuzak olur, Doğru kişiyse ezgi söyler ve sevinir.
Den onde Mands Overtrædelse er ham en Snare; men den retfærdige kan fryde og glæde sig.
7 Doğru kişi yoksulların hakkını verir, Kötü kişi hak hukuk nedir bilmez.
En retfærdig kender de ringes Sag; den ugudelige forstaar sig ikke paa Kundskab.
8 Alaycı kişiler kentleri bile karıştırır, Bilgelerse öfkeyi yatıştırır.
Mænd, som ere Spottere, ophidse en Stad; men de vise stille Vreden.
9 Bilge kişiyle davası olan ahmak Kızar, alay eder ve rahat vermez.
Naar en viis Mand gaar i Rette med en taabelig Mand, bliver denne vred og ler, og der bliver ingen Ro.
10 Kana susamışlar dürüst kişiden nefret eder, Doğrularsa onun canını korur.
Blodgerrige Mænd hade den retsindige; men de oprigtige drage Omhu for hans Liv.
11 Akılsız hep patlamaya hazırdır, Bilgeyse öfkesini dizginler.
En Daare udlader al sin Hidsighed, men en viis skal omsider stille den.
12 Hükümdar yalana kulak verirse, Bütün görevlileri de kötü olur.
Naar en Hersker agter paa Løgnens Ord, blive alle hans Tjenere ugudelige.
13 Zorbayla yoksulun ortak bir noktası var: İkisinin de gözünü açan RAB'dir.
En fattig og en Undertrykker mødes; Herren giver begges Øjne Lys.
14 Yoksulları adaletle yöneten kralın Tahtı hep güvenlikte olur.
En Konge, som dømmer de ringe efter Sandhed, hans Trone skal stadfæstes evindelig.
15 Değnekle terbiye bilgelik kazandırır, Kendi haline bırakılan çocuksa annesini utandırır.
Ris og Revselse give Visdom; men en Dreng, som overlades til sig selv, beskæmmer sin Moder.
16 Kötüler çoğalınca başkaldırı da çoğalır, Ama doğrular onların düşüşünü görecektir.
Naar der bliver mange ugudelige, bliver der megen Overtrædelse; men de retfærdige skulle se paa deres Fald.
17 Oğlunu terbiye et, o da sana huzur verecek Ve gönlünü hoşnut edecektir.
Tugt din Søn, saa skal han skaffe dig Ro og bringe din Sjæl Glæder.
18 Tanrısal esinden yoksun olan halk Sınır tanımaz olur. Ne mutlu Kutsal Yasa'yı yerine getirene!
Naar der ikke er profetiske Syner, bliver et Folk tøjlesløst; men den, som bevarer Loven, han er lyksalig.
19 Köle salt sözle terbiye edilemez, Çünkü anlasa da kulak asmaz.
Med Ord tugtes ikke en Træl; thi han mærker det nok og svarer ikke.
20 Sözünü tartmadan konuşan birini tanıyor musun? Akılsızın durumu bile onunkinden daha umut vericidir.
Ser du, at en Mand er hastig i sine Ord, da er der mere Forhaabning om en Daare end om ham.
21 Çocukluğundan beri kölesini şımartan, Sonunda cezasını çeker.
Forkæler en sin Træl fra hans Ungdom af, da vil han til sidst være en Søn.
22 Öfkeli kişi çekişme yaratır, Huysuz kişinin başkaldırısı eksik olmaz.
En vredagtig Mand opvækker Trætte, og en hidsig Mand begaar megen Overtrædelse.
23 Kibir insanı küçük düşürür, Alçakgönüllülükse onur kazandırır.
Menneskets Hovmod nedtrykker ham; men den ydmyge vinder Ære.
24 Hırsızla ortak olanın düşmanı kendisidir, Mahkemede yemin etse de bildiğini söylemez.
Hvo som deler med en Tyv, hader sin Sjæl; han hører Besværgelsen og giver det ikke til Kende.
25 İnsandan korkmak tuzaktır, Ama RAB'be güvenen güvenlikte olur.
At forfærdes for et Menneske fører i Snare; men den, som forlader sig paa Herren, bliver beskærmet.
26 Hükümdarın gözüne girmek isteyen çoktur, Ama RAB'dir insana adalet sağlayan.
Mange søge en Herskers Ansigt; men fra Herren er en Mands Ret.
27 Doğrular haksızlardan iğrenir, Kötüler de dürüst yaşayanlardan.
En uretfærdig Mand er de retfærdige en Vederstyggelighed; og den, hvis Vej er ligefrem, er den ugudelige en Vederstyggelighed.
