Eyüp 8
1 Şuahlı Bildat şöyle yanıtladı:
Tad Bildads no Šuhas atbildēja un sacīja:
2 “Ne zamana dek böyle konuşacaksın? Sözlerin sert rüzgar gibi.
Cik ilgi tu tā gribi runāt? tavas mutes vārdi ir kā stiprs vējš, kas greznojās.
3 Tanrı adaleti saptırır mı, Her Şeye Gücü Yeten doğru olanı çarpıtır mı?
Vai Dievs pārgrozītu tiesu, un tas Visuvarenais pārgrozītu taisnību?
4 Oğulların ona karşı günah işlediyse, İsyanlarının cezasını vermiştir.
Kad tavi bērni pret Viņu grēkojuši, tad Viņš tos arī nodevis viņu grēku varā.
5 Ama sen gayretle Tanrı'yı arar, Her Şeye Gücü Yeten'e yalvarırsan,
Bet ja tu pie laika to stipro Dievu meklēsi un no tā Visuvarenā žēlastības lūgsies,
6 Temiz ve doğruysan, O şimdi bile senin için kolları sıvayıp Seni hak ettiğin yere geri getirecektir.
Ja tu šķīsts būsi un taisns, tad Viņš tevi gan uzlūkos un atkal uztaisīs tavas taisnības dzīvokli.
7 Başlangıcın küçük olsa da, Sonun büyük olacak.
Un ja tu iesākumā biji sīks, pēcgalā tu būsi ļoti liels.
8 “Lütfen, önceki kuşaklara sor, Atalarının neler öğrendiğini iyice araştır.
Jo vaicā jel tiem senajiem, un liec vērā, ko viņu tēvi piedzīvojuši.
9 Çünkü biz daha dün doğduk, bir şey bilmeyiz, Yeryüzündeki günlerimiz sadece bir gölge.
Jo mēs esam vakarēji un nezinām nenieka; jo mūsu dienas ir kā ēna virs zemes.
10 Onlar sana anlatıp öğretmeyecek, İçlerindeki sözleri dile getirmeyecek mi?
Viņi tevi gan mācīs un tev sacīs un no savas sirds runās.
11 “Bataklık olmayan yerde kamış biter mi? Susuz yerde saz büyür mü?
Vai ašķi aug bez dūņām, vai niedres izaug bez ūdens?
12 Henüz yeşilken, kesilmeden, Otlardan önce kururlar.
Vēl zaļo, netiek plūktas, bet nokalst ātrāki nekā visa cita zāle.
13 Tanrı'yı unutan herkesin sonu böyledir, Tanrısız insanın umudu böyle yok olur.
Tā iet visiem, kas Dievu aizmirst, un blēža cerība iet bojā,
14 Onun güvendiği şey kırılır, Dayanağı ise bir örümcek ağıdır.
Viņa drošums iznīkst, un viņa patvērums ir kā zirnekļa tīkls.
15 Örümcek ağına yaslanır, ama ağ çöker, Ona tutunur, ama ağ taşımaz.
Viņš atslienas pie sava nama, bet tas nestāv, viņš gan pie tā turas, bet tas nepastāv.
16 Tanrısızlar güneşte iyi sulanmış bitkiyi andırır, Dalları bahçenin üzerinden aşar;
Gan viņš ir zaļš, saulei spīdot, un viņa zari izplešas viņa dārzā,
17 Kökleri taş yığınına sarılır, Çakılların arasında yer aranır.
Viņa saknes vijās ap akmeņiem un ķērās pie mūra ēkas.
18 Ama yerinden sökülürse, Yeri, ‘Seni hiç görmedim’ diyerek onu yadsır.
Kad viņš to izdeldē no viņa vietas, tad šī viņu aizliedz: Es tevi neesmu redzējusi.
19 İşte sevinci böyle son bulur, Yerinde başka bitkiler biter.
Redzi, tāds ir viņa ceļa prieks, un no pīšļiem izaug atkal citi.
20 “Tanrı kusursuz insanı reddetmez, Kötülük edenlerin elinden tutmaz.
Redzi, Dievs neatmet sirdsskaidro, un neņem bezdievīgo pie rokas.
21 O senin ağzını yine gülüşle, Dudaklarını sevinç haykırışıyla dolduracaktır.
Kamēr Viņš tavu muti piepildīs ar smiešanos un tavas lūpas ar gavilēšanu,
22 Düşmanlarını utanç kaplayacak, Kötülerin çadırı yok olacaktır.”
Tavi ienaidnieki taps apģērbti ar kaunu, un bezdievīgo dzīvokļa vairs nebūs.
