< Eyüp 33 >
1 “Ama şimdi lütfen sözümü dinle, Eyüp, Söyleyeceğim her şeye kulak ver.
Og Job, hør dog nu min Tale, og vend dine Øren til alle mine Ord!
2 Ağzımı açtım açacağım, Söyleyeceklerim dilimin ucunda.
Se nu, jeg har opladt min Mund, min Tunge taler allerede ved min Gane.
3 Sözlerim temiz bir yürekten çıkıyor, Dudaklarım bildiklerini içtenlikle söylüyor.
Mine Taler skulle udsige mit Hjertes Oprigtighed, og mine Læber skulle udtale rent det, som jeg ved.
4 Beni Tanrı'nın Ruhu yarattı, Her Şeye Gücü Yeten'in soluğu yaşam veriyor bana.
Guds Aand har skabt mig, og den Almægtiges Aande gør mig levende.
5 Elinden gelirse beni yanıtla, Kendini hazırla, karşımda dur.
Dersom du kan, saa giv mig Svar; rust dig for mit Ansigt og fremstil dig!
6 Tanrı'nın önünde ben de tıpkı senin gibiyim, Ben de balçıktan yaratıldım.
Se, jeg er ligesom du over for Gud, ogsaa jeg er dannet af Ler.
7 Onun için dehşetim seni yıldırmasın, Baskım sana ağır gelmesin.
Se, Rædsel for mig skal ikke forfærde dig, og intet Tryk fra mig skal være svart over dig.
8 “Sesin hâlâ kulaklarımda, Şöyle demiştin:
Men du sagde for mine Øren, og jeg hørte Talen, som lød:
9 ‘Ben kusursuz ve günahsızım, Temiz ve suçsuzum.
Jeg er ren, uden Overtrædelse, jeg er skyldfri, og der er ingen Misgerning hos mig.
10 Yine de Tanrı bana karşı bahane arıyor, Beni düşman görüyor.
Se, han har fundet paa Fjendtligheder imod mig, han agter mig for sin Modstander;
11 Ayaklarımı tomruğa vuruyor, Yollarımı gözetliyor.’
han har lagt mine Fødder i Stok, han tager Vare paa alle mine Stier.
12 “Ama sana şunu söyleyeyim, Bu konuda haksızsın. Çünkü Tanrı insandan büyüktür.
Se, heri har du ikke Ret! jeg vil svare dig; thi Gud er for høj for et Menneske.
13 İnsanın hiçbir sözünü yanıtlamıyor diye Niçin O'nunla çekişiyorsun?
Hvorfor har du trættet med ham, fordi han ikke gør dig Regnskab for nogen af sine Gerninger?
14 Çünkü insan anlamasa da, Tanrı şu ya da bu yolla konuşur.
Men Gud taler een Gang og anden Gang; man agter ikke derpaa.
15 Rüyada, geceleyin görümde, İnsanları ağır uyku basınca, Yatakta yatarlarken,
I Drøm, i Syn om Natten, naar den dybe Søvn falder paa Folk, naar de slumre paa Sengen,
16 Kulaklarına konuşur, Uyarısıyla onları korkutur;
da aabner han Menneskenes Øren, og besegler Formaningen til dem
17 Onları yaptıkları kötülükten döndürmek, Gururdan uzak tutmak,
for at bortdrage Mennesket fra hans Idrætter og for at fjerne Hovmodet fra Manden,
18 Canlarını çukurdan, Hayatlarını ölümden kurtarmak için.
for at spare hans Sjæl fra Graven og hans Liv fra at omkomme ved Sværd.
19 İnsan yatağında acılarla, Kemiklerinde dinmez sızılarla yola getirilir.
Han straffes ogsaa med Pine paa sit Leje og med vedholdende Uro i hans Ben,
20 Öyle ki, içi yemek kaldırmaz, En lezzetli yiyecekten tiksinir.
saa at hans Liv væmmes ved Brød og hans Sjæl ved lækker Mad;
21 Eti erir, görünmez olur, Gözükmeyen kemikleri ortaya çıkar.
hans Kød fortæres, saa man ikke kan se det, og hans Ben hensmuldre og ses ikke;
22 Canı çukura, Hayatı ölüm meleklerine yaklaşır.
og hans Sjæl kommer nær til Graven og hans Liv nær til de dræbende Magter.
23 “Yine de insana doğruyu bildirmek için Yanında bir melek, bin melekten biri Arabulucu olarak bulunursa,
Dersom der da er en Engel, en Talsmand, hos ham, en af de tusinde, til at kundgøre Mennesket hans rette Vej:
24 Ona lütfeder de, ‘Onu ölüm çukuruna inmekten kurtar, Ben fidyeyi buldum’ derse,
Saa skal Gud forbarme sig over ham og sige: Befri ham, at han ikke farer ned i Graven; jeg har faaet Løsepenge;
25 Eti çocuk eti gibi yenilenir, Gençlik günlerine döner.
da skal hans Kød blive kraftigt mere end i den unge Alder; sin Ungdoms Dage skal han faa igen.
26 Dua ettiğinde Tanrı ondan hoşnut kalır, O da Tanrı'nın yüzünü görüp sevinir. Tanrı onun durumunu düzeltir.
Han skal bede til Gud, og denne skal være ham naadig, og han skal se hans Ansigt med Frydeskrig, og han skal gengive Mennesket hans Retfærdighed.
27 Sonra insanların önünde türkü çağırır: ‘Günah işleyip doğru yoldan saptım, Ama Tanrı hak ettiğim cezayı vermedi bana,
Han skal synge for Mennesker og sige: Jeg har syndet og forvendt Retten; men det er ikke blevet mig gengældt.
28 Canımı çukura inmekten O kurtardı, Işığı görmek için yaşayacağım.’
Han har befriet min Sjæl, at den ikke farer ned i Graven, og mit Liv skal se paa Lyset.
29 “İşte, insanın canını çukurdan çıkarmak, Onu yaşam ışığıyla aydınlatmak için Tanrı bütün bunları iki kez, Hatta üç kez yapar.
Se, alle disse Ting gør Gud to, tre Gange ved en Mand
for at føre hans Sjæl tilbage fra Graven, at den maa beskinnes af de levendes Lys.
31 “İyi dinle, Eyüp, kulak ver, Sen sus, ben konuşacağım.
Mærk det, Job! hør mig; ti stille, og jeg vil tale.
32 Söyleyeceğin bir şey varsa söyle, Çünkü seni haklı çıkarmak isterim.
Har du noget at sige, da giv mig Svar; tal, thi jeg har Lyst til at give dig Ret.
33 Yoksa, beni dinle, Sus da sana bilgelik öğreteyim.”
Men har du intet, da hør du paa mig; ti stille, saa vil jeg lære dig Visdom!