< Eyüp 3 >

1 Sonunda Eyüp ağzını açtı ve doğduğu güne lanet edip şöyle dedi:
Afterward Iob opened his mouth, and cursed his day.
2
And Iob cryed out, and sayd,
3 “Doğduğum gün yok olsun, ‘Bir oğul doğdu’ denen gece yok olsun!
Let the day perish, wherein I was borne, and the night when it was sayde, There is a man childe conceiued.
4 Karanlığa bürünsün o gün, Yüce Tanrı onunla ilgilenmesin, Üzerine ışık doğmasın.
Let that day bee darkenesse, let not God regarde it from aboue, neyther let the light shine vpon it,
5 Karanlık ve ölüm gölgesi sahip çıksın o güne, Bulut çöksün üzerine; Işığını karanlık söndürsün.
But let darkenesse, and the shadowe of death staine it: let the cloude remayne vpon it, and let them make it fearefull as a bitter day.
6 Zifiri karanlık yutsun o geceyi, Yılın günleri arasında sayılmasın, Aylardan hiçbirine girmesin.
Let darkenesse possesse that night, let it not be ioyned vnto the dayes of the yeere, nor let it come into the count of the moneths.
7 Kısır olsun o gece, Sevinç sesi duyulmasın içinde.
Yea, desolate be that night, and let no ioy be in it.
8 Günleri lanetleyenler, Livyatan'ı uyandırmaya hazır olanlar, O günü lanetlesin.
Let them that curse the day, (being readie to renue their mourning) curse it.
9 Akşamının yıldızları kararsın, Boş yere aydınlığı beklesin, Tan atışını görmesin.
Let the starres of that twilight be dimme through darkenesse of it: let it looke for light, but haue none: neither let it see the dawning of the day,
10 Çünkü sıkıntı yüzü görmemem için Anamın rahminin kapılarını üstüme kapamadı.
Because it shut not vp the dores of my mothers wombe: nor hid sorowe from mine eyes.
11 “Neden doğarken ölmedim, Rahimden çıkarken son soluğumu vermedim?
Why died I not in the birth? or why dyed I not, when I came out of the wombe?
12 Neden beni dizler, Emeyim diye memeler karşıladı?
Why did the knees preuent me? and why did I sucke the breasts?
13 Çünkü şimdi huzur içinde yatmış, Uyuyup dinlenmiş olurdum;
For so shoulde I now haue lyen and bene quiet, I should haue slept then, and bene at rest,
14 Yaptırdıkları kentler şimdi viran olan Dünya kralları ve danışmanlarıyla birlikte,
With the Kings and counselers of the earth, which haue buylded themselues desolate places:
15 Evlerini gümüşle dolduran Altın sahibi önderlerle birlikte.
Or with the princes that had golde, and haue filled their houses with siluer.
16 Neden düşük bir çocuk gibi, Gün yüzü görmemiş yavrular gibi toprağa gömülmedim?
Or why was I not hid, as an vntimely birth, either as infants, which haue not seene the light?
17 Orada kötüler kargaşayı bırakır, Yorgunlar rahat eder.
The wicked haue there ceased from their tyrannie, and there they that laboured valiantly, are at rest.
18 Tutsaklar huzur içinde yaşar, Angaryacının sesini duymazlar.
The prisoners rest together, and heare not the voyce of the oppressour.
19 Küçük de büyük de oradadır, Köle efendisinden özgürdür.
There are small and great, and the seruant is free from his master.
20 “Niçin sıkıntı çekenlere ışık, Acı içindekilere yaşam verilir?
Wherefore is the light giuen to him that is in miserie? and life vnto them that haue heauie hearts?
21 Oysa onlar gelmeyen ölümü özler, Onu define arar gibi ararlar;
Which long for death, and if it come not, they would euen search it more then treasures:
22 Mezara kavuşunca Neşeden coşar, sevinç bulurlar.
Which ioy for gladnes, and reioyce, when they can finde the graue.
23 Neden yaşam verilir nereye gideceğini bilmeyen insana, Çevresini Tanrı'nın çitle çevirdiği kişiye?
Why is the light giuen to the man whose way is hid, and whom God hath hedged in?
24 Çünkü iniltim ekmekten önce geliyor, Su gibi dökülmekte feryadım.
For my sighing commeth before I eate, and my roarings are powred out like the water.
25 Korktuğum, Çekindiğim başıma geldi.
For the thing I feared, is come vpon me, and the thing that I was afraid of, is come vnto me.
26 Huzur yok, sükûnet yok, rahat yok, Yalnız kargaşa var.”
I had no peace, neither had I quietnesse, neither had I rest, yet trouble is come.

< Eyüp 3 >