Eyüp 19
1 Eyüp şöyle yanıtladı:
| ויען איוב ויאמר׃ |
2 “Ne zamana dek beni üzecek, Sözlerinizle ezeceksiniz?
| עד אנה תוגיון נפשי ותדכאונני במלים׃ |
3 On kez oldu beni aşağılıyor, Hiç utanmadan saldırıyorsunuz.
| זה עשר פעמים תכלימוני לא תבשו תהכרו לי׃ |
4 Yanlış yola sapmışsam, Bu benim suçum.
| ואף אמנם שגיתי אתי תלין משוגתי׃ |
5 Kendinizi gerçekten benden üstün görüyor, Utancımı bana karşı kullanıyorsanız,
| אם אמנם עלי תגדילו ותוכיחו עלי חרפתי׃ |
6 Bilin ki, Tanrı bana haksızlık yaptı, Beni ağıyla kuşattı.
| דעו אפו כי אלוה עותני ומצודו עלי הקיף׃ |
7 “İşte, ‘Zorbalık bu!’ diye haykırıyorum, ama yanıt yok, Yardım için bağırıyorum, ama adalet yok.
| הן אצעק חמס ולא אענה אשוע ואין משפט׃ |
8 Yoluma set çekti, geçemiyorum, Yollarımı karanlığa boğdu.
| ארחי גדר ולא אעבור ועל נתיבותי חשך ישים׃ |
9 Üzerimden onurumu soydu, Başımdaki tacı kaldırdı.
| כבודי מעלי הפשיט ויסר עטרת ראשי׃ |
10 Her yandan yıktı beni, tükendim, Umudumu bir ağaç gibi kökünden söktü.
| יתצני סביב ואלך ויסע כעץ תקותי׃ |
11 Öfkesi bana karşı alev alev yanıyor, Beni hasım sayıyor.
| ויחר עלי אפו ויחשבני לו כצריו׃ |
12 Orduları üstüme üstüme geliyor, Bana karşı rampalar yapıyor, Çadırımın çevresinde ordugah kuruyorlar.
| יחד יבאו גדודיו ויסלו עלי דרכם ויחנו סביב לאהלי׃ |
13 “Kardeşlerimi benden uzaklaştırdı, Tanıdıklarım bana büsbütün yabancılaştı.
| אחי מעלי הרחיק וידעי אך זרו ממני׃ |
14 Akrabalarım uğramaz oldu, Yakın dostlarım beni unuttu.
| חדלו קרובי ומידעי שכחוני׃ |
15 Evimdeki konuklarla hizmetçiler Beni yabancı sayıyor, Garip oldum gözlerinde.
| גרי ביתי ואמהתי לזר תחשבני נכרי הייתי בעיניהם׃ |
16 Kölemi çağırıyorum, yanıtlamıyor, Dil döksem bile.
| לעבדי קראתי ולא יענה במו פי אתחנן לו׃ |
17 Soluğum karımı tiksindiriyor, Kardeşlerim benden iğreniyor.
| רוחי זרה לאשתי וחנתי לבני בטני׃ |
18 Çocuklar bile beni küçümsüyor, Ayağa kalksam benimle eğleniyorlar.
| גם עוילים מאסו בי אקומה וידברו בי׃ |
19 Bütün yakın dostlarım benden iğreniyor, Sevdiklerim yüz çeviriyor.
| תעבוני כל מתי סודי וזה אהבתי נהפכו בי׃ |
20 Bir deri bir kemiğe döndüm, Ölümün eşiğine geldim.
| בעורי ובבשרי דבקה עצמי ואתמלטה בעור שני׃ |
21 “Ey dostlarım, acıyın bana, siz acıyın, Çünkü Tanrı'nın eli vurdu bana.
| חנני חנני אתם רעי כי יד אלוה נגעה בי׃ |
22 Neden Tanrı gibi siz de beni kovalıyor, Etime doymuyorsunuz?
| למה תרדפני כמו אל ומבשרי לא תשבעו׃ |
23 “Keşke şimdi sözlerim yazılsa, Kitaba geçseydi,
| מי יתן אפו ויכתבון מלי מי יתן בספר ויחקו׃ |
24 Demir kalemle, kurşunla Sonsuza dek kalsın diye kayaya kazılsaydı!
| בעט ברזל ועפרת לעד בצור יחצבון׃ |
25 Oysa ben kurtarıcımın yaşadığını, Sonunda yeryüzüne geleceğini biliyorum.
| ואני ידעתי גאלי חי ואחרון על עפר יקום׃ |
26 Derim yok olduktan sonra, Yeni bedenimle Tanrı'yı göreceğim.
| ואחר עורי נקפו זאת ומבשרי אחזה אלוה׃ |
27 O'nu kendim göreceğim, Kendi gözlerimle, başkası değil. Yüreğim bayılıyor bağrımda!
| אשר אני אחזה לי ועיני ראו ולא זר כלו כליתי בחקי׃ |
28 Eğer, ‘Sıkıntının kökü onda olduğu için Onu kovalım’ diyorsanız,
| כי תאמרו מה נרדף לו ושרש דבר נמצא בי׃ |
29 Kılıçtan korkmalısınız, Çünkü kılıç cezası öfkeli olur, O zaman adaletin var olduğunu göreceksiniz.”
| גורו לכם מפני חרב כי חמה עונות חרב למען תדעון שדין׃ |
