< சங்கீதம் 43 >

1 தேவனே, நீர் என்னுடைய நியாயத்தை விசாரித்து, பக்தியில்லாத தேசத்தாரோடு எனக்காக வழக்காடி, தீயவனும், அநியாயமுமான மனிதனுக்கு என்னைத் தப்புவியும்.
Rends-moi justice, ô Dieu, défends ma cause Contre une nation infidèle! Délivre-moi de l'homme trompeur et pervers!
2 என் பெலனாகிய தேவன் நீர்; ஏன் என்னைத் தள்ளிவிடுகிறீர்? எதிரியால் ஒடுக்கப்பட்டு நான் ஏன் துக்கத்துடனே திரியவேண்டும்?
Tu es mon Dieu, mon rempart. Pourquoi m'as-tu rejeté? Pourquoi dois-je marcher en vêtements de deuil, Sous l'oppression de l'ennemi?
3 உமது வெளிச்சத்தையும் உமது சத்தியத்தையும் அனுப்பியருளும்; அவைகள் என்னை நடத்தி, உமது பரிசுத்த மலைக்கும் உம்முடைய தங்கும் இடங்களுக்கும் என்னைக் கொண்டுபோகட்டும்.
Envoie ta lumière et ta vérité: qu'elles me guident; Qu'elles me ramènent sur ta montagne sainte. Dans ta demeure!
4 அப்பொழுது நான் தேவனுடைய பீடத்தின் அருகிலும், எனக்கு ஆனந்த மகிழ்ச்சியாக இருக்கிற தேவனிடத்திற்கும் நுழைவேன். தேவனே, என் தேவனே, உம்மைச் சுரமண்டலத்தால் துதிப்பேன்.
Alors je m'avancerai vers l'autel de Dieu, » Du Dieu qui est ma joie et mon allégresse. Puis je te célébrerai sur la harpe, ô Dieu, mon Dieu!
5 என் ஆத்துமாவே, நீ ஏன் கலங்குகிறாய்? ஏன் எனக்குள் கவலைப்படுகிறாய்? தேவனை நோக்கிக் காத்திரு; என் முகத்திற்கு இரட்சிப்பும் என் தேவனுமாக இருக்கிறவரை நான் இன்னும் துதிப்பேன்.
Pourquoi t'abats-tu, mon âme, et pourquoi frémis-tu en moi? Espère en Dieu, car je le célébrerai encore: Il est mon salut et mon Dieu!

< சங்கீதம் 43 >