நீதிமொழிகள் 7
My son! Keep my sayings, And lay up my commands with you.
2 ௨ என்னுடைய கட்டளைகளையும் என்னுடைய போதகத்தையும் உன்னுடைய கண்மணியைப்போல் காத்துக்கொள், அப்பொழுது பிழைப்பாய்.
Keep my commands, and live, And my law as the pupil of your eye.
Bind them on your fingers, Write them on the tablet of your heart.
Say to wisdom, “You [are] my sister.” And cry to understanding, “Relative!”
5 ௫ ஞானத்தை நோக்கி, நீ என்னுடைய சகோதரி என்றும், புத்தியைப்பார்த்து, நீ என்னுடைய இனத்தைச் சேர்ந்தவள் என்றும் சொல்லு.
To preserve you from a strange woman, From a stranger who has made her sayings smooth.
For at a window of my house, I have looked out through my casement,
And I see among the simple ones, I discern among the sons, A young man lacking understanding,
Passing on in the street, near her corner, And the way [to] her house he steps,
In the twilight—in the evening of day, In the darkness of night and blackness.
And behold, a woman to meet him—(A harlot’s dress, and watchful of heart,
She [is] noisy, and stubborn, her feet do not rest in her house.
Now in an out-place, now in broad places, And she lies in wait near every corner)—
And she laid hold on him and kissed him, She has hardened her face and says to him,
“Sacrifices of peace-offerings [are] by me, Today I have completed my vows.
15 ௧௫ ஆதலால், நான் உன்னைச் சந்திக்கப் புறப்பட்டு, உன் முகத்தை ஆவலோடு தேடினேன்; இப்பொழுது உன்னைக் கண்டுபிடித்தேன்.
Therefore I have come forth to meet you, To earnestly seek your face, and I find you.
16 ௧௬ என்னுடைய மெத்தையை இரத்தினக் கம்பளங்களாலும், எகிப்து தேசத்தின் விசித்திரமான மெல்லிய துணிகளாலும் அலங்கரித்தேன்.
I decked my bed [with] ornamental coverings, Carved works—cotton of Egypt.
I sprinkled my bed [with] myrrh, aloes, and cinnamon.
Come, we are filled [with] love until the morning, We delight ourselves in loves.
For the man is not in his house, He has gone on a long journey.
20 ௨0 பணப்பையைத் தன்னுடைய கையிலே கொண்டுபோனான், குறிக்கப்பட்ட நாளிலே வீட்டுக்கு வருவான் என்று சொல்லி,
He has taken a bag of money in his hand, At the day of the new moon he comes to his house.”
21 ௨௧ தன்னுடைய மிகுதியான இனிய சொற்களால் அவனை வசப்படுத்தி, தன்னுடைய உதடுகளின் இனிமையான பேச்சால் அவனை இணங்கச்செய்தாள்.
She turns him aside with the abundance of her speech, She forces him with the flattery of her lips.
22 ௨௨ உடனே அவன் அவள் பின்னே சென்றான்; ஒரு மாடு அடிக்கப்படும்படி செல்வதுபோலவும், ஒரு மூடன் விலங்கிடப்பட்டு தண்டனைக்குப் போவதுபோலவும்,
He is going after her straight away, he comes as an ox to the slaughter, And as a chain to the discipline of a fool,
23 ௨௩ ஒரு குருவி தன்னுடைய உயிரை வாங்கும் கண்ணியை அறியாமல் அதில் விழுவதற்கு விரைந்து போகிறதுபோலவும், அவளுக்குப் பின்னே போனான்; அம்பு அவனுடைய இருதயத்தைப் பிளந்தது.
Until an arrow splits his liver, As a bird has hurried to a snare, And has not known that it [is] for its life.
And now, you sons, listen to me, And give attention to sayings of my mouth.
Do not let your heart turn to her ways, Do not wander in her paths,
For many [are] the wounded she caused to fall, And mighty [are] all her slain ones.
