நீதிமொழிகள் 11
La bilancia falsa è un abominio per l’Eterno, ma il peso giusto gli è grato.
Venuta la superbia, viene anche l’ignominia; ma la sapienza è con gli umili.
L’integrità degli uomini retti li guida, ma la perversità dei perfidi è la loro rovina.
Le ricchezze non servono a nulla nel giorno dell’ira, ma la giustizia salva da morte.
5 ௫ உத்தமனுடைய நீதி அவன் வழியைச் செம்மைப்படுத்தும்; துன்மார்க்கனோ தன்னுடைய துன்மார்க்கத்தினால் விழுவான்.
La giustizia dell’uomo integro gli appiana la via, ma l’empio cade per la sua empietà.
La giustizia degli uomini retti li libera, ma i perfidi restan presi nella loro propria malizia.
7 ௭ துன்மார்க்கன் மரணமடையும்போது அவனுடைய நம்பிக்கை அழியும்; அக்கிரமக்காரர்களின் எதிர்பார்ப்பு கெட்டுப்போகும்.
Quando un empio muore, la sua speranza perisce, e l’aspettazione degl’iniqui e annientata.
Il giusto è tratto fuor dalla distretta, e l’empio ne prende il posto.
Con la sua bocca l’ipocrita rovina il suo prossimo, ma i giusti sono liberati dalla loro perspicacia.
10 ௧0 நீதிமான்கள் நன்றாக இருந்தால் பட்டணம் சந்தோஷமாக இருக்கும்; துன்மார்க்கர்கள் அழிந்தால் கெம்பீரம் உண்டாகும்.
Quando i giusti prosperano, la città gioisce; ma quando periscono gli empi son gridi di giubilo.
11 ௧௧ செம்மையானவர்களுடைய ஆசீர்வாதத்தினால் பட்டணம் நிலைபெற்று ஓங்கும்; துன்மார்க்கர்களுடைய வாயினால் அது இடிந்துவிழும்.
Per la benedizione degli uomini retti la città è esaltata, ma è sovvertita dalla bocca degli empi.
Chi sprezza il prossimo è privo di senno, ma l’uomo accorto tace.
13 ௧௩ புறங்கூறித் திரிகிறவன் இரகசியத்தை வெளிப்படுத்துகிறான்; ஆவியில் உண்மையுள்ளவனோ காரியத்தை அடக்குகிறான்.
Chi va sparlando svela i segreti, ma chi ha lo spirito leale tien celata la cosa.
14 ௧௪ ஆலோசனையில்லாத இடத்தில் மக்கள் விழுந்துபோவார்கள்; அநேக ஆலோசனைக்காரர்கள் உண்டானால் சுகம் உண்டாகும்.
Quando manca una savia direzione il popolo cade; nel gran numero de’ consiglieri sta la salvezza.
15 ௧௫ அந்நியனுக்காகப் பிணைப்படுகிறவன் மிகுந்த பாடுபடுவான்; பிணைப்படுவதை வெறுப்பவன் சுகமாக இருப்பான்.
Chi si fa mallevadore d’un altro ne soffre danno, ma chi odia la mallevadoria è sicuro.
La donna graziosa ottiene la gloria, e gli uomini forti ottengon la ricchezza.
17 ௧௭ தயவுள்ள மனிதன் தன்னுடைய ஆத்துமாவுக்கு நன்மை செய்துகொள்ளுகிறான்; கொடூரனோ தன்னுடைய உடலை அலைக்கழிக்கிறான்.
L’uomo benigno fa del bene a se stesso, ma il crudele tortura la sua propria carne.
L’empio fa un’opera fallace, ma chi semina giustizia ha una ricompensa sicura.
Così la giustizia mena alla vita, ma chi va dietro al male s’incammina alla morte.
20 ௨0 மாறுபாடுள்ள இருதயமுடையவர்கள் யெகோவாவுக்கு அருவருப்பானவர்கள்; உத்தம வழியில் நடக்கிறவர்களோ அவருக்குப் பிரியமானவர்கள்.
I perversi di cuore sono un abominio per l’Eterno, ma gl’integri nella loro condotta gli sono graditi.
21 ௨௧ கையோடு கைகோர்த்தாலும், கெட்டவன் தண்டனைக்குத் தப்பான்; நீதிமான்களுடைய சந்ததியோ விடுவிக்கப்படும்.
No, certo, il malvagio non rimarrà impunito, ma la progenie dei giusti scamperà.
Una donna bella, ma senza giudizio, è un anello d’oro nel grifo d’un porco.
Il desiderio dei giusti è il bene soltanto, ma la prospettiva degli empi e l’ira.
24 ௨௪ வாரி இறைத்தும் விருத்தியடைந்தவர்களும் உண்டு; அதிகமாக தனக்கென்று மட்டும் வைத்துக்கொண்டும் வறுமையடைபவர்களும் உண்டு.
C’è chi spande liberalmente e diventa più ricco, e c’è chi risparmia più del dovere e non fa che impoverire.
25 ௨௫ உதாரகுணமுள்ள ஆத்துமா செழிக்கும்; எவன் தண்ணீர் பாய்ச்சுகிறானோ அவனுக்குத் தண்ணீர் பாய்ச்சப்படும்.
L’anima benefica sarà nell’abbondanza, e chi annaffia sarà egli pure annaffiato.
26 ௨௬ தானியத்தைக் கட்டிவைக்கிறவனை மக்கள் சபிப்பார்கள்; விற்கிறவனுடைய தலையின்மேல் ஆசீர்வாதம் தங்கும்.
Chi detiene il grano è maledetto dal popolo, ma la benedizione è sul capo di chi lo vende.
Chi procaccia il bene s’attira benevolenza, ma chi cerca il male, male gl’incoglierà.
Chi confida nelle sue ricchezze cadrà, ma i giusti rinverdiranno a guisa di fronde.
Chi getta lo scompiglio in casa sua erediterà vento, e lo stolto sarà lo schiavo di chi ha il cuor savio.
Il frutto del giusto è un albero di vita, e il savio fa conquista d’anime.
Ecco, il giusto riceve la sua retribuzione sulla terra, quanto più l’empio e il peccatore!
