லூக்கா 5
1 ௧ பின்பு அவர் கெனேசரேத்துக் கடலின் அருகே நின்றபோது, மக்கள்கூட்டம் தேவவசனத்தைக் கேட்பதற்காக அவரிடம் நெருங்கிவந்தார்கள்.
One day while many people were crowding around him to hear the message from God, Jesus was standing on the shore of Gennesaret Lake, [which is also called Lake Galilee].
2 ௨ அப்பொழுது கடற்கரையிலே நின்றுகொண்டிருந்த இரண்டு படகுகளைக் கண்டார். மீன்பிடிக்கிறவர்கள் படகுகளைவிட்டு இறங்கி வலைகளை அலசிக்கொண்டிருந்தார்கள்.
He saw two [fishing] boats at the edge of the lake. The fishermen had gone out of the boats and were washing their [fishing] nets [on the shore]. One of the boats belonged to Simon.
3 ௩ அப்பொழுது அவர் ஒரு படகில் ஏறினார், அது சீமோனுடைய படகாக இருந்தது; அதைக் கரையிலிருந்து கொஞ்சம் தள்ளும்படி அவனைக் கேட்டுக்கொண்டு, அந்தப் படகில் உட்கார்ந்து, மக்களுக்குப் போதகம்பண்ணினார்.
Jesus got in that boat and asked Simon to push the boat a little bit away from the shore [so that he could speak to the crowd more easily. Jesus] sat in the boat and taught the people [who were on the shore].
4 ௪ அவர் போதகம்பண்ணி முடித்தபின்பு சீமோனை நோக்கி: ஆழத்திற்குத் தள்ளிக்கொண்டுபோய், மீன்பிடிக்க உங்களுடைய வலைகளைப் போடுங்கள் என்றார்.
After he finished speaking [to them], he said to Simon, “Push the boat out to where the water is deep. Then let your nets down [into the water] to catch [some fish]!”
5 ௫ அதற்குச் சீமோன்: ஐயா, இரவு முழுவதும் நாங்கள் முயற்சிசெய்தும் ஒன்றும் கிடைக்கவில்லை; இருப்பினும் உம்முடைய வார்த்தையின்படி நான் வலைகளைப் போடுகிறேன் என்றான்.
Simon replied, “Master, we [(exc)] worked hard all night but we did not catch any [fish]. But because you [(sg)] tell me to do it, I will let down the nets.”
6 ௬ அப்படியே அவர்கள் வலைகளைப் போட்டு, அவர்கள் வலைகள் கிழிந்துபோகும் அளவிற்கு அதிகமான மீன்களைப் பிடித்தார்கள்.
When Peter [and the men with him] had done that, they caught so many fish that their nets were breaking.
7 ௭ அப்பொழுது மற்றப் படகில் இருந்த கூட்டாளிகள் வந்து தங்களுக்கு உதவிசெய்யவேண்டும் என்று அவர்களுக்கு சைகை காட்டினார்கள்; அவர்கள் வந்து, இரண்டு படகுகளும் அமிழ்ந்துபோகும் அளவிற்கு நிரப்பினார்கள்.
They motioned to their partners in the other boat to come and help them. So they came and filled both the boats [with fish from the net]. The result was that the boats were so full that they began to sink.
8 ௮ சீமோன்பேதுரு அதைக் கண்டு, இயேசுவின் பாதத்தில் விழுந்து: ஆண்டவரே, நான் பாவியான மனிதன், நீர் என்னைவிட்டுப் போகவேண்டும் என்றான்.
Simon and all the men who were with him were amazed at how many fish they had taken. James and John, the two sons of Zebedee, who were Simon’s partners, were among those who were amazed. When Simon, [whose other name was] Peter, saw [the fish, feeling ashamed to be in the presence of someone who obviously had God’s power], he prostrated himself before Jesus and said, “Lord, you should go away from me, because I am a sinful man!”
9 ௯ அவர்கள் அதிகமான மீன்களைப் பிடித்ததினால், அவனுக்கும் அவனோடுகூட இருந்த எல்லோருக்கும் பிரமிப்பாக இருந்ததால் அப்படிச் சொன்னான்.
10 ௧0 சீமோனுக்குக் கூட்டாளிகளான செபெதேயுவின் குமாரர்களாகிய யாக்கோபும் யோவானும் அப்படியே பிரமித்தார்கள். அப்பொழுது இயேசு சீமோனை நோக்கி: பயப்படாதே, இனி நீ மனிதர்களைப் பிடிக்கிறவனாக இருப்பாய் என்றார்.
But Jesus said to Simon, “Do not be afraid! [Up until now you(sg) have been gathering fish] [MET], but from now on you will gather people [to become my disciples].”
11 ௧௧ அவர்கள் படகுகளைக் கரையிலே கொண்டுபோய் நிறுத்தி, எல்லாவற்றையும்விட்டு, அவருக்குப் பின்னே சென்றார்கள்.
So after they brought the boats to the shore, they left their business [HYP] [in the hands of others] and went with Jesus.
12 ௧௨ பின்பு அவர் ஒரு பட்டணத்தில் இருக்கும்போது, குஷ்டரோகம் நிறைந்த ஒரு மனிதன் இயேசுவைக் கண்டு, முகங்குப்புறவிழுந்து: ஆண்டவரே, உமக்கு விருப்பமானால், என்னைச் சுத்தப்படுத்த உம்மால் முடியும் என்று அவரை வேண்டிக்கொண்டான்.
While [Jesus] was in one of the cities [there in the district of Galilee], there was a man there who was very severely affected by leprosy. When he saw Jesus, he prostrated himself before him and, [wanting Jesus to heal him], pleaded with him, “Lord/Sir, [please heal me, because] you are able to heal me if you are willing to!”
13 ௧௩ அவர் தமது கையை நீட்டி, அவனைத் தொட்டு: எனக்கு விருப்பமுண்டு, சுத்தமாகு என்றார்; உடனே குஷ்டரோகம் அவனைவிட்டு நீங்கியது.
[Then Jesus, disregarding the religious law that forbade people to come close to lepers], reached out his hand and touched the man. He said, “I am willing [to heal you]; and I heal you now!” Immediately the man [was healed]. He was no longer a leper [PRS]!
14 ௧௪ அவர் அவனை நோக்கி: நீ இதை யாருக்கும் உடனே சொல்லாமல், நீ எருசலேமுக்குப்போய், உன்னை ஆசாரியனுக்குக் காண்பித்து, நீ சுத்தமானதினால், மோசே கட்டளையிட்டபடி, அவர்களுக்குச் சாட்சியாகப் பலிசெலுத்து என்று கட்டளையிட்டார்.
Then Jesus told him, “Make sure that you do not report [your healing immediately. First, go to a priest in Jerusalem] and show yourself to him [so that he can examine you and verify that you no longer have leprosy]. After the priest tells [the local people], they will know that [you have been healed, and you will be able to associate with them again]. Also take to the priest [the offering] that Moses commanded [that people who have been healed from leprosy should offer].”
15 ௧௫ அப்படியிருந்தும் அவரைப்பற்றிய செய்தி அதிகமாகப் பரவியது. அநேக மக்கள் அவருடைய உபதேசத்தைக் கேட்பதற்கும் அவராலே தங்களுடைய நோய்கள் நீங்கி சுகமடைவதற்கும் கூடிவந்தார்கள்.
But many people heard the man’s report of what [Jesus had done]. The result was that large crowds came to Jesus to hear his [message] and to be healed of their sicknesses {so that he would heal their sicknesses}.
But he often would go away from them to the desolate area and pray.
17 ௧௭ பின்பு ஒருநாள் அவர் உபதேசித்துக்கொண்டிருக்கிறபோது, கலிலேயா யூதேயா நாடுகளிலுள்ள எல்லா கிராமங்களிலும், எருசலேம் நகரத்திலுமிருந்து வந்த பரிசேயர்களும் வேதபண்டிதர்களும் உட்கார்ந்திருந்தார்கள்; நோயாளிகளைக் குணமாக்கத்தக்க கர்த்தருடைய வல்லமை அவரிடம் இருந்தது.
One day when [Jesus] was teaching, some men from the Pharisee [sect] were sitting there. Some of them were men who taught the [Jewish] laws. They had come from many [HYP] villages in Galilee [district] and also from Jerusalem and from [other] villages in Judea [district]. [At that time while] God was giving Jesus power to heal people,
18 ௧௮ அப்பொழுது சில மனிதர்கள் பக்கவாதக்காரன் ஒருவனைப் படுக்கையோடு எடுத்துக்கொண்டுவந்து, அவனை உள்ளே கொண்டுபோகவும் அவருக்கு முன்பாக வைக்கவும் முயற்சித்தார்கள்.
several men brought on a sleeping pad a man who was paralyzed. They wanted to bring him into [the house] and lay him in front of Jesus.
19 ௧௯ மக்கள்கூட்டம் அதிகமாக இருந்தபடியால் அவனை உள்ளே கொண்டுபோக முடியாமல், வீட்டின்மேல் ஏறி, தட்டோடுகள்வழியாக மக்களின் மத்தியில் இயேசுவிற்கு முன்பாக அவனைப் படுக்கையோடு இறக்கினார்கள்.
But there was no way to do that because of the large crowd of people, so they went up [the steps] onto the roof. They tied ropes onto the sleeping pad and, after [removing some of] the tiles on the roof, they lowered the man [on] the sleeping pad. They lowered him through the opening into the midst of the crowd in front of Jesus.
20 ௨0 அவர்களுடைய விசுவாசத்தை அவர் கண்டு, பக்கவாதக்காரனை நோக்கி: மனிதனே, உன் பாவங்கள் உனக்கு மன்னிக்கப்பட்டது என்றார்.
When Jesus perceived that they believed that [he could heal the man], he said to him, “My friend, [I] forgive your sins!”
21 ௨௧ அப்பொழுது வேதபண்டிதர்களும் பரிசேயர்களும் யோசனைபண்ணி, தேவநிந்தனை சொல்லுகிற இவன் யார்? தேவன் ஒருவரேயன்றி பாவங்களை மன்னிக்கத்தக்கவர் யார்? என்றார்கள்.
The men who taught the [Jewish] laws and the rest of the Pharisees began to think within themselves, “Who does this man [think he is, saying] that? He is insulting God! (Nobody can forgive sins!/What person can forgive sins?) [RHQ] Only God can do that!”
22 ௨௨ இயேசு அவர்கள் சிந்தனைகளை அறிந்து, அவர்களை நோக்கி: உங்களுடைய இருதயங்களில் நீங்கள் சிந்திக்கிறது என்ன?
Jesus perceived what they were thinking. So he said to them, “(You should not think that way [about what I said]!/Why do you question within yourselves [about what I said]?) [RHQ] [Consider this]:
23 ௨௩ உன் பாவங்கள் உனக்கு மன்னிக்கப்பட்டது என்று சொல்வதோ அல்லது எழுந்து நட என்று சொல்வதோ, எது எளிது?
It would [not] be risky [for someone] to say [to this man], ‘[I] forgive your sins,’ [because no one could see whether or not his sins were really forgiven. But no one] [RHQ], [without having the power to heal], would say to [him], ‘Get up and walk!’ [because people could easily see whether he was healed or not].
24 ௨௪ பூமியிலே பாவங்களை மன்னிக்க மனிதகுமாரனுக்கு அதிகாரம் உண்டு என்பதை நீங்கள் அறியவேண்டும் என்று சொல்லி, பக்கவாதக்காரனை நோக்கி: நீ எழுந்து, உன் படுக்கையை எடுத்துக்கொண்டு, உன் வீட்டிற்குப் போ என்று உனக்குச் சொல்லுகிறேன் என்றார்.
But [as a result of my healing this man] you [(pl)] will know that [God] has authorized [me], the one who came from heaven, to forgive the sins [of people while I am on] the earth, [as well as to heal people].” Then he said to the man who was paralyzed, “To you I say, ‘Get up, pick up your sleeping pad, and go home!’”
25 ௨௫ உடனே அவன் அவர்களுக்கு முன்பாக எழுந்து, தன் படுக்கையை எடுத்துக்கொண்டு, தேவனை மகிமைப்படுத்தி, தன் வீட்டிற்குப்போனான்.
Immediately the man [was healed]. He stood up in front of them. He picked up the [sleeping pad] on which he had been lying, and went home, praising God.
26 ௨௬ அதினாலே எல்லோரும் ஆச்சரியப்பட்டு, தேவனை மகிமைப்படுத்தினார்கள்; அல்லாமலும், அவர்கள் பயம் நிறைந்தவர்களாகி, அதிசயமான காரியங்களை இன்று கண்டோம் என்றார்கள்.
All the people [there] were amazed! They praised God and were completely awestruck. They kept saying, “We [(inc)] have seen wonderful things today!”
27 ௨௭ இவைகளுக்குப் பின்பு அவர் புறப்பட்டு, வரி வசூலிக்கும் மையத்தில் உட்கார்ந்திருந்த லேவி என்னும் பெயருடைய வரிவசூலிக்கும் ஒருவனைக் கண்டு: என்னைப் பின்பற்றிவா என்றார்.
Then [Jesus] left [the town] and saw a man who collected taxes [for the Roman government]. His name was Levi. He was sitting in the booth where he collected the taxes. Jesus said to him, “Come with me [and become my disciple]!”
So Levi left his work [HYP] and went with Jesus.
29 ௨௯ அந்த லேவி என்பவன் தன் வீட்டிலே அவருக்குப் பெரிய விருந்துபண்ணினான். அநேக வரி வசூலிப்பவர்களும் மற்றவர்களும் அவர்களோடு பந்தியில் இருந்தார்கள்.
Afterwards, Levi prepared a big feast in his own house [for Jesus and his disciples]. There was a large group of tax collectors and others eating together with them.
30 ௩0 வேதபண்டிதர்களும் பரிசேயர்களும் அவருடைய சீடர்களுக்கு எதிராக முறுமுறுத்து: நீங்கள் வரி வசூலிப்பவர்களோடும் பாவிகளோடும் உட்கார்ந்து சாப்பிடுகிறதும் குடிக்கிறதும் ஏன்? என்று கேட்டார்கள்.
The men who were there who taught the [Jewish] laws, ones who belonged to the Pharisee [sect], complained to Jesus’ disciples, saying, “([It is disgusting that] you are eating with tax collectors and [others who we(exc) consider to be] sinners!/Why are you eating with tax collectors [and others who we(exc) consider to be] sinners?)” [RHQ]
31 ௩௧ இயேசு அவர்களுக்கு மறுமொழியாக: நோயாளிகளுக்குத்தான் வைத்தியன் தேவையேதவிர சுகமாக உள்ளவர்களுக்குத் தேவையில்லை.
Then, [to indicate that it was those who knew that they had sinned who were coming to him for help], Jesus said to them, “[It is] people who are sick who need a doctor, not those who are well [MET].
[Similarly], I did not come [from heaven] to invite [those who think they are] righteous [to come to me]. On the contrary, [I came to invite those who know that they are] sinners to turn from their sinful behavior [and come to me].”
33 ௩௩ பின்பு அவர்கள் அவரை நோக்கி: யோவானுடைய சீடர்கள் அநேகந்தரம் உபவாசித்து ஜெபம் செய்துவருகிறார்கள், பரிசேயர்களுடைய சீடர்களும் அப்படியே செய்கிறார்கள், உம்முடைய சீடர்கள் சாப்பிடவும் குடிக்கவும் செய்கிறார்களே, அது எப்படி என்று கேட்டார்கள்.
[Those Jewish leaders] said to Jesus, “The disciples of John [the Baptizer] often abstain from food [to show that they want to please God], and the disciples of the Pharisees do that, too. But your disciples keep on eating and drinking! [Why do not they fast like the others]?”
34 ௩௪ அதற்கு இயேசு: மணவாளன் தங்களோடு இருக்கும்போது மணவாளனுடைய தோழர்களை நீங்கள் உபவாசிக்கச் சொல்லமுடியுமா?
[To show them that it was not appropriate for his disciples to be sad and abstain from food while he was still with them] [MET], Jesus said to them, “When (the bridegroom/man who is getting married) is with [his friends at the time of the wedding], you certainly do not make his friends abstain from food, do you [RHQ]? [No, you do not do that].
[But] some day he will be taken away {[his enemies] will take him away} from them. Then, at that time, his friends will abstain from food, [because they will be sad].”
36 ௩௬ அவர்களுக்கு ஒரு உவமையையும் சொன்னார்: ஒருவனும் புதிய ஆடையின் துண்டைப் பழைய ஆடையோடு வைத்து இணைக்கமாட்டான், இணைத்தால் புதியது பழையதைக் கிழிக்கும்; புதிய ஆடை பழைய ஆடைக்குப் பொருத்தமாக இருக்காது.
Then Jesus told them two parables [to show them that those who desire to live according to God’s new message should not be forced to obey the old religious traditions like] ([fasting/abstaining from food]), [and that those who know only the old traditions are not eager to accept new ones] [MET]. He said, “People never tear a piece of cloth from a new garment and attach it to an old garment [to mend it]. If they did that, not only would they be ruining the new garment by tearing it, but the new piece of cloth would not match the old garment.
37 ௩௭ ஒருவனும் புதிய திராட்சைரசத்தைப் பழைய தோல் பைகளில் ஊற்றி வைக்கமாட்டான்; ஊற்றிவைத்தால் புதிய திராட்சைரசம் தோல் பைகளைக் கிழித்துப்போடும், திராட்சைரசமும் சிந்திப்போகும், தோல் பைகளும் கெட்டுப்போகும்.
Neither does anyone put freshly-[squeezed] grape juice into old skin bags [to store it]. If anyone did that, the grape juice would burst the skin bags [because they would not stretch when the] new [wine ferments and expands. Then] the skin bags would be ruined, and [the wine] would [also] be spilled.
38 ௩௮ புதிய திராட்சைரசத்தைப் புதிய தோல் பைகளில் ஊற்றி வைக்கவேண்டும், அப்பொழுது இரண்டும் பத்திரமாக இருக்கும்.
On the contrary, new wine must be put into new wineskins.
39 ௩௯ அன்றியும் ஒருவனும் பழைய திராட்சைரசத்தைக் குடித்தவுடனே புதிய திராட்சைரசத்தை விரும்பமாட்டான், பழைய திராட்சைரசமே நல்லதென்று சொல்லுவான் என்றார்.
Furthermore, those who have drunk [only] old wine [are content with that]. They do not want to drink the new wine, because they say, ‘The old wine is [MET] fine!’”
