யோவான் 11
1 ௧ மரியாளும் அவள் சகோதரியாகிய மார்த்தாளும் இருந்த பெத்தானியா கிராமத்தைச் சேர்ந்த லாசரு என்பவன் வியாதிப்பட்டிருந்தான்.
Or, un homme était malade, Lazare, de Béthanie, du village de Marie et de sa sœur Marthe.
2 ௨ கர்த்தருக்குப் பரிமளதைலம் பூசி, தன் தலைமுடியால் அவருடைய பாதங்களைத் துடைத்தவள் அந்த மரியாளே; அவளுடைய சகோதரனாகிய லாசரு வியாதியாக இருந்தான்.
C'était cette Marie, qui avait oint le Seigneur de parfum et lui avait essuyé les pieds avec ses cheveux, dont le frère Lazare était malade.
3 ௩ அப்பொழுது அவனுடைய சகோதரிகள்: ஆண்டவரே, நீர் சிநேகிக்கிறவன் வியாதியாக இருக்கிறான் என்று சொல்ல, அவரிடத்திற்கு ஆள் அனுப்பினார்கள்.
Les sœurs envoyèrent donc vers lui, en disant: « Seigneur, voici que celui pour qui tu as une grande affection est malade. »
4 ௪ இயேசு அதைக் கேள்விப்பட்டபொழுது: இந்த வியாதி மரணம் ஏற்படுவதற்காக இல்லாமல் தேவனுடைய மகிமை விளங்குவதற்காக இருக்கிறது; தேவனுடைய குமாரனும் அதினால் மகிமைப்படுவார் என்றார்.
Mais Jésus, ayant entendu cela, dit: « Cette maladie n'est pas pour la mort, mais pour la gloire de Dieu, afin que le Fils de Dieu soit glorifié par elle. »
Or, Jésus aimait Marthe, et sa sœur, et Lazare.
6 ௬ அவன் வியாதியாக இருக்கிறதாக அவர் கேள்விப்பட்டபொழுது, தாம் இருந்த இடத்திலே மீண்டும் இரண்டு நாட்கள் தங்கினார்.
Ayant donc appris que celui-ci était malade, il resta deux jours dans le lieu où il était.
7 ௭ அதன்பின்பு அவர் தம்முடைய சீடர்களைப் பார்த்து: நாம் மீண்டும் யூதேயாவிற்குப் போவோம் வாருங்கள் என்றார்.
Puis, après cela, il dit aux disciples: « Retournons en Judée. »
8 ௮ அதற்குச் சீடர்கள்: ரபீ, இப்பொழுது தான் யூதர்கள் உம்மைக் கல்லெறியத் தேடினார்களே, மீண்டும் நீர் அந்த இடத்திற்குப் போகலாமா என்றார்கள்.
Les disciples lui demandèrent: « Rabbi, les Juifs voulaient justement te lapider. Vas-tu y retourner? »
9 ௯ இயேசு மறுமொழியாக: பகலுக்குப் பன்னிரண்டு மணிநேரம் இல்லையா? ஒருவன் பகலிலே நடந்தால் அவன் இந்த உலகத்தின் வெளிச்சத்தைக் காண்கிறபடியினால் இடறல் அடையமாட்டான்.
Jésus répondit: « N'y a-t-il pas douze heures de jour? Si un homme marche pendant le jour, il ne bronche pas, parce qu'il voit la lumière de ce monde.
Mais si un homme marche pendant la nuit, il trébuche, parce que la lumière n'est pas en lui. »
11 ௧௧ இவைகளை அவர் சொல்லியபின்பு அவர்களைப் பார்த்து: நம்முடைய சிநேகிதனாகிய லாசரு நித்திரை அடைந்திருக்கிறான், நான் அவனை உயிரோடு எழுப்பப்போகிறேன் என்றார்.
Il disait ces choses, et après cela, il leur dit: « Notre ami Lazare s'est endormi, mais je m'en vais afin de le réveiller de son sommeil. »
Les disciples dirent donc: « Seigneur, s'il s'est endormi, il se rétablira. »
13 ௧௩ இயேசுவானவர் அவனுடைய மரணத்தைக்குறித்து அப்படிச் சொன்னார்; அவர்களோ நித்திரைசெய்து இளைப்பாறுகிறதைக்குறித்துச் சொன்னார் என்று நினைத்தார்கள்.
Or Jésus avait parlé de sa mort, mais ils pensaient qu'il parlait de se reposer dans le sommeil.
Jésus leur dit donc clairement: Lazare est mort.
15 ௧௫ நான் அங்கே இல்லாததினால் நீங்கள் விசுவாசம் உள்ளவர்களாகிறதற்கு ஏதுவுண்டென்று உங்களுக்காக சந்தோஷப்படுகிறேன்; இப்பொழுது அவனிடத்திற்குப் போவோம் வாருங்கள் என்றார்.
Je me réjouis pour vous de n'avoir pas été là, afin que vous croyiez. Néanmoins, allons vers lui. »
16 ௧௬ அப்பொழுது திதிமு என்னப்பட்ட தோமா மற்றச் சீடர்களைப் பார்த்து: அவருடன் மரிப்பதற்கு நாமும் போவோம் வாருங்கள் என்றான்.
Thomas donc, qu'on appelle Didyme, dit à ses compagnons d'infortune: « Allons aussi, afin de mourir avec lui. »
Lorsque Jésus arriva, il trouva qu'il était déjà dans le tombeau depuis quatre jours.
Or Béthanie était près de Jérusalem, à environ quinze stades.
19 ௧௯ யூதர்களில் அநேகர் மார்த்தாள் மரியாள் என்பவர்களுடைய சகோதரனைக்குறித்து அவர்களுக்கு ஆறுதல் சொல்லும்படி அவர்களிடத்தில் வந்திருந்தார்கள்.
Beaucoup de Juifs s'étaient joints aux femmes qui entouraient Marthe et Marie, pour les consoler au sujet de leur frère.
20 ௨0 இயேசு வருகிறார் என்று மார்த்தாள் கேள்விப்பட்டபோது, அவருக்கு எதிர்கொண்டு போனாள்; மரியாளோ வீட்டிலே இருந்தாள்.
Marthe, ayant appris que Jésus arrivait, alla à sa rencontre, mais Marie resta dans la maison.
21 ௨௧ மார்த்தாள் இயேசுவினிடத்தில் வந்து: ஆண்டவரே, நீர் இங்கே இருந்தீரானால் என் சகோதரன் மரித்திருக்கமாட்டான்.
Marthe dit alors à Jésus: « Seigneur, si tu avais été là, mon frère ne serait pas mort.
22 ௨௨ இப்பொழுதும் நீர் தேவனிடத்தில் கேட்டுக்கொள்ளுவது எதுவோ அதை தேவன் உமக்குத் தந்தருளுவார் என்று அறிந்திருக்கிறேன் என்றாள்.
Maintenant encore, je sais que tout ce que tu demanderas à Dieu, Dieu te le donnera. »
Jésus lui dit: « Ton frère ressuscitera. »
24 ௨௪ அதற்கு மார்த்தாள்: உயிர்த்தெழுதல் நடக்கும் கடைசி நாளிலே அவனும் உயிர்த்தெழுந்திருப்பான் என்று அறிந்திருக்கிறேன் என்றாள்.
Marthe lui dit: « Je sais qu'il ressuscitera à la résurrection, au dernier jour. »
25 ௨௫ இயேசு அவளைப் பார்த்து: நானே உயிர்த்தெழுதலும் ஜீவனுமாக இருக்கிறேன், என்னை விசுவாசிக்கிறவன் மரித்தாலும் பிழைப்பான்;
Jésus lui dit: « Je suis la résurrection et la vie. Celui qui croit en moi vivra, même s'il meurt.
26 ௨௬ உயிரோடிருந்து என்னை விசுவாசிக்கிறன் எவனும் என்றென்றைக்கும் மரிக்காமலும் இருப்பான்; இதை விசுவாசிக்கிறாயா என்றார். (aiōn g165)
Celui qui vit et qui croit en moi ne mourra jamais. Crois-tu cela? » (aiōn g165)
27 ௨௭ அதற்கு அவள்: ஆம், ஆண்டவரே, நீர் உலகத்தில் வருகிறவரான தேவகுமாரனாகிய கிறிஸ்து என்று நான் விசுவாசிக்கிறேன் என்றாள்.
Elle lui dit: « Oui, Seigneur. Je suis arrivée à croire que tu es le Christ, le Fils de Dieu, celui qui vient dans le monde. »
28 ௨௮ இவைகளைச் சொன்னபின்பு, அவள் போய், தன் சகோதரியாகிய மரியாளை இரகசியமாக அழைத்து: போதகர் வந்திருக்கிறார், உன்னை அழைக்கிறார் என்றாள்.
Après avoir dit cela, elle s'en alla et appela secrètement Marie, sa sœur, en disant: « Le Maître est ici et il t'appelle. »
Ayant entendu cela, elle se leva promptement et alla vers lui.
Or, Jésus n'était pas encore entré dans le village, mais il se trouvait à l'endroit où Marthe l'avait rencontré.
31 ௩௧ அப்பொழுது, வீட்டிலே அவளுடனே இருந்து அவளுக்கு ஆறுதல் சொல்லிக்கொண்டிருந்த யூதர்கள், மரியாள் சீக்கிரமாக எழுந்துபோகிறதைப் பார்த்து: அவள் கல்லறையினிடத்தில் அழுகிறதற்குப் போகிறாள் என்று சொல்லி, அவளுக்குப் பின்பாகப் போனார்கள்.
Alors les Juifs qui étaient avec elle dans la maison et la consolaient, voyant que Marie se levait rapidement et sortait, la suivirent en disant: « Elle va au sépulcre pour y pleurer. »
32 ௩௨ இயேசு இருந்த இடத்தில் மரியாள் வந்து, அவரைப் பார்த்தவுடனே, அவர் பாதத்தில் விழுந்து: ஆண்டவரே, நீர் இங்கே இருந்தீரானால் என் சகோதரன் மரித்திருக்கமாட்டான் என்றாள்.
C'est pourquoi, lorsque Marie arriva au lieu où se trouvait Jésus et qu'elle le vit, elle tomba à ses pieds et lui dit: « Seigneur, si tu avais été là, mon frère ne serait pas mort. »
33 ௩௩ அவள் அழுகிறதையும் அவளோடு வந்த யூதர்கள் அழுகிறதையும் இயேசு பார்த்தபோது ஆவியிலே கலங்கித் துயரமடைந்து:
Voyant donc qu'elle pleurait, et que les Juifs qui étaient venus avec elle pleuraient, Jésus poussa un gémissement en esprit et fut troublé,
et dit: « Où l'avez-vous déposé? » Ils lui ont dit: « Seigneur, viens et vois. »
Jésus a pleuré.
Les Juifs disaient donc: « Voyez quelle affection il avait pour lui! »
37 ௩௭ அவர்களில் சிலர்: குருடனுடைய கண்களைத் திறந்த இவர். இவனை மரித்துப் போகாமலிருக்கச் செய்யமுடியாதா என்றார்கள்.
Certains d'entre eux disaient: « Cet homme, qui a ouvert les yeux de l'aveugle, n'aurait-il pas pu aussi empêcher cet homme de mourir? »
38 ௩௮ அப்பொழுது இயேசு மீண்டும் தமக்குள்ளே கலங்கிக் கல்லறையினிடத்திற்கு வந்தார். அது ஒரு குகையாக இருந்தது; அதின்மேல் ஒரு கல் வைக்கப்பட்டிருந்தது.
Jésus, gémissant de nouveau en lui-même, se rendit au sépulcre. C`était une caverne, et une pierre était posée contre elle.
39 ௩௯ இயேசு: கல்லை எடுத்து போடுங்கள் என்றார். மரித்தவனுடைய சகோதரியாகிய மார்த்தாள் அவரைப் பார்த்து: ஆண்டவரே, இப்பொழுது நாற்றம் எடுக்குமே, நான்கு நாட்கள் ஆனதே என்றாள்.
Jésus dit: « Ôtez la pierre. » Marthe, la sœur de celui qui était mort, lui dit: « Seigneur, il y a déjà une odeur nauséabonde, car il y a quatre jours qu'il est mort. »
40 ௪0 இயேசு அவளைப் பார்த்து: நீ விசுவாசித்தால் தேவனுடைய மகிமையைக் காண்பாய் என்று நான் உனக்குச் சொல்லவில்லையா என்றார்.
Jésus lui dit: « Ne t'ai-je pas dit que si tu crois, tu verras la gloire de Dieu? »
41 ௪௧ அப்பொழுது மரித்தவன் வைக்கப்பட்ட இடத்திலிருந்த கல்லை எடுத்துப்போட்டார்கள். இயேசு தம்முடைய கண்களை ஏறெடுத்து: பிதாவே, நீர் எனக்குச் செவிகொடுத்தபடியினால் உமக்கு நன்றி செலுத்துகிறேன்.
Ils ôtèrent donc la pierre de l'endroit où était couché le mort. Jésus leva les yeux et dit: « Père, je te remercie de m'avoir écouté.
42 ௪௨ நீர் எப்பொழுதும் எனக்குச் செவிகொடுக்கிறீர் என்று நான் அறிந்திருக்கிறேன்; ஆனாலும் நீர் என்னை அனுப்பினதைச் சூழ்ந்து நிற்கும் மக்கள் விசுவாசிக்கும்படியாக அவர்களுக்காக இதைச் சொன்னேன் என்றார்.
Je sais que tu m'écoutes toujours, mais j'ai dit cela à cause de la foule qui se tenait là, afin qu'ils croient que tu m'as envoyé. »
Après avoir dit cela, il cria d'une voix forte: « Lazare, sors de là! »
44 ௪௪ அப்பொழுது, மரித்தவன் வெளியே வந்தான். அவன் கால்களும் கைகளும் பிரேதத் துணிகளினால் கட்டப்பட்டிருந்தது, அவன் முகமும் துணியால் சுற்றப்பட்டிருந்தது. இயேசு அவர்களைப் பார்த்து: இவனைக் கட்டவிழ்த்துவிடுங்கள் என்றார்.
Celui qui était mort sortit, les pieds et les mains liés par des bandelettes, et son visage était enveloppé d'un linge. Jésus leur dit: « Libérez-le, et laissez-le aller. »
45 ௪௫ அப்பொழுது மரியாளிடத்தில் வந்து, இயேசு செய்தவைகளைப் பார்த்தவர்களாகிய யூதர்களில் அநேகர் அவரிடத்தில் விசுவாசம் வைத்தார்கள்.
C'est pourquoi beaucoup de Juifs, qui étaient venus auprès de Marie et qui avaient vu ce que Jésus faisait, crurent en lui.
Mais quelques-uns d'entre eux s'en allèrent chez les pharisiens et leur racontèrent les choses que Jésus avait faites.
47 ௪௭ அப்பொழுது பிரதான ஆசாரியர்களும் பரிசேயர்களும் ஆலோசனை சங்கத்தைக் கூடிவரச்செய்து, நாம் என்ன செய்கிறது? இந்த மனிதன் அநேக அற்புதங்களைச் செய்கிறானே.
Alors les principaux sacrificateurs et les pharisiens tinrent conseil, et dirent: « Que faisons-nous? Car cet homme fait beaucoup de miracles.
48 ௪௮ நாம் இவனை இப்படியே விட்டுவிட்டால், எல்லோரும் இவனை விசுவாசிப்பார்கள்; அப்பொழுது ரோமர்கள் வந்து நம்முடைய இடத்தையும் மக்களையும் அழித்துப்போடுவார்களே என்றார்கள்.
Si nous le laissons ainsi, tout le monde croira en lui, et les Romains viendront nous enlever notre place et notre nation. »
49 ௪௯ அப்பொழுது அவர்களில் ஒருவனும், அந்த வருடத்துப் பிரதான ஆசாரியனுமாகிய காய்பா என்பவன் அவர்களைப் பார்த்து: உங்களுக்கு ஒன்றும் தெரியாது;
Mais un certain Caïphe, qui était grand prêtre cette année-là, leur dit: « Vous ne savez rien du tout,
50 ௫0 மக்கள் எல்லோரும் கெட்டுப்போகாதபடிக்கு ஒரே மனிதன் மக்களுக்காக மரிப்பது நமக்கு நலமாக இருக்கும் என்று நீங்கள் சிந்திக்காமல் இருக்கிறீர்கள் என்றான்.
et vous ne pensez pas qu'il est avantageux pour nous qu'un seul homme meure pour le peuple, et que toute la nation ne périsse pas. »
51 ௫௧ இதை அவன் தானாகச் சொல்லாமல், அந்த வருடத்துப் பிரதான ஆசாரியனானபடியினாலே இயேசு யூதமக்களுக்காக மரிக்கப்போகிறார் என்றும்,
Il n'avait pas dit cela de lui-même, mais, étant grand prêtre cette année-là, il avait prophétisé que Jésus mourrait pour la nation,
52 ௫௨ அந்த மக்களுக்காக மாத்திரமல்ல, சிதறியிருக்கிற தேவனுடைய பிள்ளைகளை ஒன்றாகச் சேர்க்கிறதற்காகவும் மரிக்கப்போகிறார் என்றும் தீர்க்கதரிசனமாக சொன்னான்.
et non pour la nation seulement, mais aussi pour rassembler en un seul les enfants de Dieu dispersés.
Dès ce jour, ils tinrent conseil pour le faire mourir.
54 ௫௪ ஆகவே, இயேசு அதன்பின்பு வெளியரங்கமாக யூதர்களுக்குள்ளே தங்காமல், அந்த இடத்தைவிட்டு வனாந்திரத்திற்கு அருகான இடமாகிய எப்பிராயீம் என்னப்பட்ட ஊருக்குப்போய், அங்கே தம்முடைய சீடர்களோடு தங்கியிருந்தார்.
Jésus ne marchait donc plus ouvertement parmi les Juifs, mais il s'en alla de là dans le pays voisin du désert, dans une ville appelée Ephraïm. Il y resta avec ses disciples.
55 ௫௫ யூதர்களுடைய பஸ்காபண்டிகை நெருங்கியிருந்தது. அதற்கு முன்னே அநேகர் தங்களைச் சுத்திகரித்துக்கொள்வதற்கு தங்களுடைய நாட்டிலிருந்து எருசலேமுக்குப் போனார்கள்.
Or, la Pâque des Juifs était proche. Plusieurs montaient de la campagne à Jérusalem avant la Pâque, pour se purifier.
56 ௫௬ அங்கே அவர்கள் இயேசுவைத் தேடிக்கொண்டு தேவாலயத்தில் நிற்கும்போது, ஒருவரையொருவர் பார்த்து: உங்களுக்கு எப்படித் தோன்றுகிறது, அவர் பண்டிகைக்கு வரமாட்டாரோ என்று பேசிக்கொண்டார்கள்.
Alors, ils cherchaient Jésus et, debout dans le temple, ils se disaient les uns aux autres: « Que pensez-vous qu'il ne vienne pas du tout à la fête? »
57 ௫௭ பிரதான ஆசாரியர்களும் பரிசேயர்களும் அவரைப் பிடிக்கும்படி யோசித்து, அவர் இருக்கிற இடத்தை எவனுக்காவது தெரிந்திருந்தால், அதை அறிவிக்கவேண்டும் என்று கட்டளையிட்டிருந்தார்கள்.
Or, les chefs des prêtres et les pharisiens avaient ordonné que si quelqu'un savait où il se trouvait, il devait le signaler, afin qu'ils se saisissent de lui.
