யோபு 6
But Job, responding, said:
I wish that my sins, for which I deserve wrath, and the calamity that I endure, were weighed out on a balance.
Compared to the sand of the sea, they would appear heavier, and so my words are full of sorrow.
4 ௪ சர்வவல்லமையுள்ள தேவனின் அம்புகள் எனக்குள் தைத்திருக்கிறது; அவைகளின் விஷம் என் உயிரைக் குடிக்கிறது; தேவனால் உண்டாகும் பயங்கரங்கள் எனக்கு முன்பாக அணியணியாக நிற்கிறது.
For the arrows of the Lord are in me, my spirit drinks of their indignation, and the terrors of the Lord are soldiers against me.
Will the wild ass bray when he has grass? Or will the ox bellow when he stands before a full manger?
Or can one eat bland food, which is not seasoned with salt? Or can anyone taste that which, if tasted, causes death?
The things that my soul was unwilling to touch before, now, because of anguish, are my foods.
Who will grant that my petition may arrive and that God may bestow on me what I expect,
and that he who, at first, had crushed me, will let loose his hand and cut me down?
10 ௧0 அப்பொழுதாவது எனக்கு ஆறுதல் இருக்குமே; அப்பொழுது என்னை விட்டு நீங்காத வியாதியினால் உணர்வில்லாமல் இருப்பேன்; பரிசுத்தருடைய வார்த்தைகளை நான் மறைத்துவைக்கவில்லை, அவர் என்னைக் கைவிடமாட்டார்.
And may this be my consolation, that in afflicting me with sorrow, although he might not be lenient with me, I still do not contradict the words of the Holy One.
11 ௧௧ நான் காத்துக்கொண்டிருக்க என் பெலன் எம்மாத்திரம்? என் வாழ்நாள் நீடித்திருக்கச் செய்ய என் முடிவு எப்படிப்பட்டது?
For what is my strength, that I may continue? Or what is my goal, so that I may act patiently?
My strength is not the strength of stones, nor is my flesh made of bronze.
Behold, there is no help for me in myself, and my loved ones also have withdrawn from me.
14 ௧௪ உபத்திரவப்படுகிறவனுக்கு அவனுடைய நண்பரால் தயவு கிடைக்கவேண்டும்; அவனோ சர்வவல்லமையுள்ள தேவனுக்குப் பயப்படாமல் போகிறான்.
He who takes away mercy from his friend, abandons the fear of the Lord.
My brethren have disregarded me, like a torrent that passes swiftly through the steep valleys.
Those who fear frost, snow will rush over them.
At that time, when they are scattered, they will perish, and when it becomes hot, they will be freed from their place.
The paths of their steps are entangled; they will walk in vain and will perish.
Consider the paths of Thema, the ways of Saba, and wait a little while.
They have been thrown into confusion, just as I had hoped; they have even come to me and are overwhelmed with shame.
21 ௨௧ அப்படியே நீங்களும் இப்பொழுது ஒன்றுக்கும் உதவாமற்போனீர்கள்; என் ஆபத்தைக் கண்டு பயப்படுகிறீர்கள்.
Now you have arrived, and merely by seeing my affliction, you are afraid.
22 ௨௨ எனக்கு ஏதாகிலும் கொண்டு வாருங்கள் என்றும், உங்கள் செல்வத்திலிருந்து எனக்கு ஏதாவது பணம் கொடுங்கள் என்றும்;
Did I say: “Bring to me and give to me from your necessities?”
23 ௨௩ அல்லது சத்துருவின் கைக்கு என்னை காப்பாற்றுங்கள், கொடியவரின் கைக்கு என்னை தப்புவித்து காப்பாற்றிவிடுங்கள் என்றும் நான் சொன்னதுண்டோ?
or, “Free me from the hand of the enemy and rescue me from the hand of the strong?”
24 ௨௪ எனக்கு பதில் சொல்லுங்கள், நான் மவுனமாயிருப்பேன்; நான் எதிலே தவறுசெய்தேனோ அதை எனக்குத் தெரியப்படுத்துங்கள்.
Teach me, and I will be silent, and if by chance I have been ignorant of anything, instruct me.
Why have you diminished the words of truth, when there is none of you who is able to offer proof against me?
26 ௨௬ கடிந்துகொள்ள நீங்கள் வார்த்தைகளை யோசித்து, நம்பிக்கையற்றவனுடைய வார்த்தைகளைக் காற்றிலே விட்டுவிடுகிறீர்களோ?
You prepare speeches as so much noise, and you offer words into the wind.
27 ௨௭ இப்படிச் செய்து திக்கற்றவன்மேல் நீங்கள் விழுந்து, உங்கள் நண்பனுக்குப் படுகுழியை வெட்டுகிறீர்கள்.
You encroach upon the orphan, and you strive to undermine your friend.
28 ௨௮ இப்போதும் உங்களுக்கு விருப்பமானால் என்னை நோக்கிப் பாருங்கள்; அப்பொழுது நான் பொய்சொல்லுகிறேனோ என்று உங்களுக்கு வெளிப்படையாகத் தெரியும்.
Such is true, so finish what you have begun. Listen closely, and see if I lie.
29 ௨௯ நீங்கள் திரும்ப யோசித்து பாருங்கள்; அநீதி காணப்படாதிருக்கும்; திரும்ப சிந்தியுங்கள் என் நீதி அதிலே வெளிப்படும்.
Respond, I beg you, without contention, and, speaking what is just, pass judgment.
And you will not find iniquity on my tongue, nor will foolishness resound in my throat.
