யோபு 15
І відповів теманянин Еліфа́з та й сказав:
„Чи відповідатиме мудра люди́на знання́м вітряни́м, і східнім вітром напо́внить утробу свою?
Бу́де виправдуватися тим словом, що не надається, чи тими реча́ми, що пожитку немає від них?
Ти страх Божий руйнуєш тако́ж, і пусто́шиш молитву до Бога,
5 ௫ உம்முடைய வாய் உம்முடைய அக்கிரமத்தைச் சொல்லிக்காட்டுகிறது; நீர் தந்திரமுள்ளவர்களின் சொல்லைத் தெரிந்துகொண்டீர்.
бо навчає провина твоя — твої уста, і ти вибираєш собі язика хитрунів.
6 ௬ நான் அல்ல, உம்முடைய வாயே உம்மைக் குற்றவாளி என்று முடிவு செய்கிறது; உம்முடைய உதடுகளே உமக்கு விரோதமாகச் சாட்சியிடுகிறது.
Оскаржа́ють тебе твої уста, не я, й твої губи свідкують на те́бе:
Чи ти народився люди́ною першою, чи раніше, ніж згі́р'я, ти ство́рений?
Чи ти слухав у Божій таємній нара́ді, та мудрість для себе забрав?
9 ௯ நாங்கள் அறியாத எந்தக் காரியத்தை நீர் அறிந்திருக்கிறீர்? எங்களுக்கு விளங்காத எந்தக் காரியமாவது உமக்கு விளங்கியிருக்கிறதோ?
Що ти знаєш, чого б ми не знали? Що ти зрозумів, — і не з нами воно?
Поміж нами і сивий, ото́й і старий, старший днями від ба́тька твого́.
11 ௧௧ தேவன் அருளிய ஆறுதல்களும், உம்முடன் சொல்லப்படுகிற மென்மையான பேச்சும் உமக்கு இழிவான காரியமாயிருக்கிறதோ?
Чи мало для тебе — поті́шення Божі та слово, яке Він сховав у тобі́?
Чого то підно́сить тебе твоє серце, й які то знаки́ твої очі дають,
13 ௧௩ தேவனுக்கு விரோதமாக உம்முடைய ஆவியை எழுப்பி உம்முடைய வாயிலிருந்து வசனங்களைப் புறப்படச்செய்கிறீர்.
що на Бога зверта́єш ти духа свого́, і з своїх уст випускаєш подібні слова́?
14 ௧௪ மனிதனானவன் பரிசுத்தமாயிருக்கிறதற்கும், பெண்ணிடத்தில் பிறந்தவன் நீதிமானாயிருக்கிறதற்கும், அவன் எம்மாத்திரம்?
Що таке чоловік, щоб опра́вданим бути, і щоб був справедливим від жінки наро́джений?
15 ௧௫ இதோ, தம்முடைய பரிசுத்தவான்களையும் அவர் நம்புகிறதில்லை; வானங்களும் அவர் பார்வைக்குச் சுத்தமானவைகள் அல்ல.
Таж Він на́віть святим Своїм не довіря́є, і не опра́вдані в о́чах Його небеса́, —
16 ௧௬ அநியாயத்தைத் தண்ணீரைப்போலக் குடிக்கிற மனிதன் எத்தனை அதிகமாக அருவருப்பும் அசுத்தமுமாயிருக்கிறான்?
що ж тоді чоловік той бридки́й та зіпсутий, що п'є кривду, як воду?
Я тобі розповім, — ти послухай мене, а що бачив, то те розкажу́,
про що мудрі доне́сли та від батьків своїх не затаїли того, —
їм самим була да́на земля, і не прихо́див чужий поміж них.
20 ௨0 துன்மார்க்கன் உயிரோடிருக்கிற நாளெல்லாம் துன்பத்தால் வாதிக்கப்படுகிறான்; பலவந்தம் செய்கிறவனுக்கு அவனுடைய வருடங்களின் எண்ணிக்கை மறைக்கப்பட்டிருக்கிறது.
Безбожний тремти́ть по всі дні, а наси́льникові мало років захо́вано.
21 ௨௧ பயங்கரமான சத்தம் அவனுடைய காதுகளில் தொனிக்கிறது; அவன் சமாதானமாயிருக்கும்போது பாழாக்குகிறவன் அவன்மேல் வருவான்.
Вереск жа́хів — у нього в уша́х, серед ми́ру прихо́дить на нього грабі́жник.
22 ௨௨ இருளிலிருந்து திரும்பிவர அவனுக்கு நம்பிக்கையில்லாமல், ஒளிந்திருக்கிறவர்களின் பட்டயத்திற்கு அவன் பயப்படுகிறான்.
Він не вірить, що ве́рнеться від темноти́, й він вичі́кується для меча́.
23 ௨௩ அப்பம் எங்கே கிடைக்கும் என்று அவன் அலைந்து திரிகிறான்; இருளானநாள் தனக்குச் சமீபித்திருக்கிறதை அறிவான்.
Він мандру́є за хлібом, — та де він? Знає він, що для нього встано́влений день темноти́.
Страша́ть його у́тиск та гно́блення, хапають його, немов цар, що готовий до бо́ю,
бо руку свою простягав він на Бога, і повставав на Всемогу́тнього,
проти Нього твердо́ю він шиєю бігав, товсти́ми хребта́ми щитів своїх.
Бо закрив він обличчя своє своїм салом, і бо́ки обклав своїм жиром,
і сидів у міста́х поруйно́ваних, у дома́х тих, що в них не сидять, що на купи каміння призна́чені.
29 ௨௯ அவன் செல்வந்தனாவதுமில்லை, அவனுடைய செல்வம் நிலைப்பதுமில்லை; அப்படிப்பட்டவர்களின் செல்வம் பூமியில் நீடித்திருப்பதில்லை.
Він не буде багатий, і не всто́їться сила його, і по землі не поши́ряться їхні маєтки.
30 ௩0 இருளுக்கு அவன் தப்புவதில்லை; நெருப்புத்தணல் அவனுடைய கிளையைக் காய்ந்துபோகச் செய்யும்; அவருடைய வாயின் சுவாசத்தால் அற்றுப்போவான்;
Не всту́питься з те́мности він, по́лум'я висушить па́рост його, й духом уст Його буде він схо́плений.
Хай не вірить в марно́ту заблу́каний, бо марно́тою буде заплата йому́, —
32 ௩௨ அது அவனுடைய நாள் வருமுன்னே அவனுக்குப் பூரணமாகப் பலிக்கும்; அவனுடைய செடிகள் பச்சையாக இருப்பதில்லை.
вона ви́повниться не за днів його, а його верхові́ття не буде зелене!
33 ௩௩ பிஞ்சுகள் உதிர்ந்துபோகிற திராட்சைச்செடியைப்போலவும், பூக்கள் உதிர்ந்து போகிற ஒலிவமரத்தைப் போலவும் அவன் இருப்பான்.
Поскидає наси́ллям, немов виноград, недозрілість свою, поро́нить він квіття своє, як оливка, —
бо збори безбожних спусто́шені будуть, а огонь пожере́ дім хаба́рника:
35 ௩௫ அப்படிப்பட்டவன் அநியாயத்தைக் கர்ப்பந்தரித்து அக்கிரமத்தைப் பெறுகிறான்; அவர்கள் கர்ப்பம் மாயையைப் பிறப்பிக்கும்” என்றான்.
він злом вагітні́є, й породить марно́ту, й ома́ну готує утро́ба його“.
