< அப்போஸ்தலர் 6 >
1 ௧ அந்த நாட்களிலே, சீடர்களின் எண்ணிக்கை அதிகமானபோது, கிரேக்கர்களானவர்கள், தங்களுடைய விதவைகள் அன்றாட பராமரிப்பில் சரியாக பராமரிக்கப்படவில்லையென்று, எபிரெயர்களுக்கு விரோதமாக முறுமுறுத்தார்கள்.
During that time, many more people were becoming believers. [Some of them were from other countries and spoke only the Greek language, but most of them had always lived in Israel and spoke the Hebrew language]. Those who spoke Greek began to complain about those who spoke Hebrew. They were saying. “When [you Hebrew-speaking believers] distribute [food or money] to widows every day, you are not giving fair amounts to the widows who speak Greek!”
2 ௨ அப்பொழுது பன்னிரண்டு சீடர்களும் மற்ற சீடர்கள் கூட்டத்தை வரவழைத்து: நாங்கள் தேவவசனத்தைப் போதிக்காமல், பந்திவிசாரிப்பு செய்வது தகுதியல்ல.
So, [after the] twelve [apostles had heard what they were complaining about], they summoned all the [other] believers [in Jerusalem to meet] together. Then the apostles said [to those other believers], “We [(exc)] would not be doing right if we stopped [preaching and teaching] God’s message [about Jesus] in order to distribute food [MTY] [and money to the widows]!
3 ௩ ஆதலால் சகோதரர்களே, பரிசுத்த ஆவியும், ஞானமும், நற்சாட்சியும் பெற்றிருக்கிற ஏழுபேரை உங்களில் தெரிந்துகொள்ளுங்கள்; அவர்களை இந்த வேலைக்காக நியமிப்போம்.
So, fellow believers, carefully choose seven men from among you, men whom [you] know that the Spirit [of God] controls completely and who are very wise. Then we [(exc)] will appoint them to do this work,
4 ௪ நாங்களோ ஜெபம்பண்ணுவதிலும் தேவவசனத்தைப் போதிப்பதிலும் இடைவிடாமல் உறுதியாகத் தரித்திருப்போம் என்றார்கள்.
and we [(exc)] will devote our time to pray and to preach and teach the message [about Jesus].”
5 ௫ இந்த யோசனை சபையாரெல்லோருக்கும் பிரியமாக இருந்தது. அப்பொழுது விசுவாசமும் பரிசுத்த ஆவியும் நிறைந்தவனாகிய ஸ்தேவானையும், பிலிப்பையும், பிரொகோரையும், நிக்கானோரையும், தீமோனையும், பர்மெனாவையும், யூத மதத்தைச் சேர்ந்தவனான அந்தியோகியா பட்டணத்தானாகிய நிக்கொலாவையும் தெரிந்துகொண்டு,
What the apostles recommended pleased all of the [other] believers. So they group chose Stephen. He was a man who strongly believed [in God] and whom the Holy Spirit controlled completely. [They also chose] Philip, Procorus, Nicanor, Timon, Parmenas, and Nicolas who was from Antioch [city]. Nicolas had accepted the Jewish religion [before he had believed in Jesus].
6 ௬ அவர்களை அப்போஸ்தலர்களுக்கு முன்பாக நிறுத்தினார்கள். இவர்கள் ஜெபம்பண்ணி, அவர்கள்மேல் கரங்களை வைத்தார்கள்.
They brought these [seven] men to the apostles. Then after the apostles prayed [for those men], they placed their hands on [the heads of each one of] them [to appoint them to do that work].
7 ௭ தேவவசனம் அதிகமாகப் பரவியது; சீடருடைய எண்ணிக்கை எருசலேமில் மிகவும் பெருகியது; ஆசாரியர்களில் அநேகர் விசுவாசத்திற்குக் கீழ்ப்படிந்தார்கள்.
So [the believers] continued to tell many people the message from God. (The number of people in Jerusalem who believed [in Jesus] was increasing greatly./More and more people in Jerusalem were believing in Jesus.) [Among them] were many [Jewish] priests who were believing the message [about Jesus].
8 ௮ ஸ்தேவான் விசுவாசத்தினாலும் வல்லமையினாலும் நிறைந்தவனாக மக்களுக்குள்ளே பெரிய அற்புதங்களையும் அடையாளங்களையும் செய்தான்.
God was enabling Stephen to do many things by God’s power. He was doing many amazing miracles among the [Jewish] people.
9 ௯ அப்பொழுது லிபர்த்தீனர் என்னப்பட்டவர்களின் ஆலயத்தைச் சேர்ந்தவர்களிலும், சிரேனே பட்டணத்தாரிலும், அலெக்சந்திரியா பட்டணத்தாரிலும், சிலிசியா நாட்டாரிலும், ஆசியா தேசத்தாரிலும் சிலர் எழும்பி, ஸ்தேவானோடு வாக்குவாதம்பண்ணினார்கள்.
However, some people opposed Stephen. They were Jews from a group [that regularly met together in a Jewish meeting place that was] {[that people]} called the Freedmen’s Meeting Place. [Those people were from] Cyrene and Alexandria [cities] and [also] from Cilicia and Asia [provinces]. They all began to argue with Stephen.
10 ௧0 அவன் பேசின ஞானத்தையும் ஆவியையும் எதிர்த்துநிற்க அவர்களால் முடியாமல்போனது.
But they were not able (to refute [what he said/to prove that what he said was wrong]), [because God’s] Spirit enabled him to speak very wisely.
11 ௧௧ அப்பொழுது அவர்கள்: மோசேக்கும் தேவனுக்கும் எதிராக இவன் அவதூறான வார்த்தைகளைப் பேசுவதைக் கேட்டோம் என்று சொல்லச்சொல்லி மனிதர்களைத் தூண்டிவிட்டு;
Then that group secretly persuaded [some] men to [falsely accuse Stephen. saying], “We [(exc)] heard him say bad things about Moses and God.”
12 ௧௨ மக்களையும் மூப்பர்களையும் வேதபண்டிதரையும் ஏவி; அவன்மேல் பாய்ந்து, அவனைப் பிடித்து, ஆலோசனைச் சங்கத்தினர்களுக்கு முன்பாக இழுத்துக்கொண்டுபோய்;
So, [by saying that], they made the [other Jewish] people angry [at Stephen, including] the elders and the teachers of the [Jewish] laws. Then [they all] seized Stephen and took him to the Jewish Council.
13 ௧௩ பொய்ச்சாட்சிகளையும் நிறுத்தினார்கள். இவர்கள்: இந்த மனிதன் இந்தப் பரிசுத்த இடத்திற்கும் வேதப்பிரமாணத்திற்கும் எதிராக அவதூறான வார்த்தைகளையே எப்பொழுதும் பேசுகிறான்;
They [also] brought in some other men who accused Stephen falsely [about several things]. They said, “This fellow continually says bad things about this holy Temple and about the laws [that Moses received from God].
14 ௧௪ எப்படியென்றால், நசரேயனாகிய அந்த இயேசு இந்த இடத்தை அழித்துப்போட்டு, மோசே நமக்குக் கொடுத்த வழக்கங்களை மாற்றுவானென்று இவன் சொல்வதைக் கேட்டோம் என்றார்கள்.
Specifically, we [(exc)] have heard him say that this Jesus from Nazareth [town] will destroy this Temple and will tell us to obey different customs than Moses [taught our ancestors].”
15 ௧௫ ஆலோசனைச் சங்கத்தில் உட்கார்ந்திருந்த அனைவரும் அவனை உற்றுப்பார்த்து, அவனுடைய முகம் தேவதூதனுடைய முகத்தைப்போல இருப்பதைக் கண்டார்கள்.
When all [the people] who were sitting in the Council [room heard that, and as they] all stared at Stephen, they saw that his face was [shining] [SIM] like the face of an angel.