அப்போஸ்தலர் 17
1 ௧ அவர்கள் அம்பிபோலி பட்டணத்தையும் அப்பொலோனியா பட்டணத்தையும் கடந்து, தெசலோனிக்கே பட்டணத்திற்கு வந்தார்கள்; அங்கே யூதர்களுக்கு ஒரு ஜெப ஆலயம் இருந்தது.
Paul and Silas traveled through Amphipolis and Apollonia [towns] and arrived at Thessalonica [city]. There was a Jewish meeting place there.
2 ௨ பவுல் தன் வழக்கத்தின்படியே அங்குபோய், மூன்று ஓய்வுநாட்களில் வேதவாக்கியங்களின் நியாயங்களை எடுத்து அவர்களோடு பேசி,
(On the Sabbath/On the Jewish rest day) Paul went into the meeting house, as he usually did. For three weeks [he went there] on each Jewish day of rest. Referring to the Scriptures [about the Messiah], he spoke to the people who were there.
3 ௩ கிறிஸ்து பாடுபடவும் மரித்தோரிலிருந்து உயிரோடு எழுந்திருக்கவும் வேண்டுமென்றும், நான் உங்களுக்கு அறிவிக்கிற இந்த இயேசுவே கிறிஸ்து என்றும் வேதவாக்கியங்களிலிருந்து காண்பித்தான்.
He explained and showed that [the prophets wrote that] the Messiah needed to die and (to become alive again/to be raised from the dead [afterwards]). He told them: “This man Jesus, whom I am telling you about, is our Messiah. [He died and became alive again, just like the prophets predicted].”
4 ௪ அவர்களில் சிலரும், பக்தியுள்ள கிரேக்கர்களில் அநேகரும், கனம்பெற்ற பெண்களில் அநேகரும் விசுவாசித்து, பவுல் சீலாவிடம் சேர்ந்துகொண்டார்கள்.
Some of the Jews [there] were persuaded by {believed} [what Paul had said] and began to associate with Paul and Silas. There were also many non-Jewish people there who worshipped God and many important women [who also believed the message about Jesus], and they began to associate with Paul and Silas.
5 ௫ விசுவாசிக்காத யூதர்கள் வைராக்கியத்தோடு பொல்லாத மனிதர்கள் சிலரைச் சேர்த்துக்கொண்டு, பட்டணத்தில் கலவரம் உண்டாக்கி, யாசோனுடைய வீட்டைச் சுற்றிவளைத்து, அவர்களைப் பட்டணத்து மக்களிடம் இழுத்துக்கொண்டுவரப் பார்த்தார்கள்.
But [some leaders of] the Jews there in Thessalonica became jealous [because many people believed what Paul taught]. So they went to the public square and persuaded some lazy men [who were loitering there] to follow them. [In this way, the leaders of] the Jews gathered a crowd and incited them to become noisy and start a riot [against Paul and Silas]. Those [Jews and others] ran to the house of [a man named] Jason. [He was the man who had invited Paul and Silas to stay at his house]. They wanted to bring Paul and Silas outside to where the crowd [of people was waiting].
6 ௬ அவர்கள் அங்கு இல்லாததால், யாசோனையும் சில சகோதரர்களையும் பட்டணத்து அதிகாரிகளிடத்தில் இழுத்துக்கொண்டுவந்து: உலகத்தைக் கலக்குகிறவர்கள் இங்கேயும் வந்திருக்கிறார்கள்.
They discovered that Paul and Silas were not there, but they found Jason [and grabbed him]. They dragged him and some of the [other] believers to where the city officials/authorities and [many other people were gathered]. The men [who had brought Jason] shouted, “Those [two] men have caused trouble [IDM] everywhere [HYP] [they have gone]. Now they have come to our city,
7 ௭ இவர்களை யாசோன் தன் வீட்டில் சேர்த்துக்கொண்டான். இவர்கள் எல்லோரும் இயேசு என்னும் வேறு ஒருவனை ராஜா என்று சொல்லி, பேரரசனுடைய கட்டளைகளுக்கு எதிராக செயல்படுகிறார்கள் என்று சத்தமிட்டு,
and [this fellow] Jason invited them to stay at his house. All the people [of this sect] oppose what our Emperor has decreed. They say that another person, whose name is Jesus, is [the real] king!”
When the crowd of people [that had gathered] and the city authorities heard that, they became very angry and excited.
9 ௯ பின்பு அவர்கள் யாசோனிடத்திலும் மற்றவர்களிடத்திலும் ஜாமீன் வாங்கிக்கொண்டு, அவர்களை விட்டுவிட்டார்கள்.
[They wanted to put the believers in jail. But instead], the officials made Jason and the other [believers] pay a fine and told them that they [would give the money back to them if Paul and Silas did not cause any more trouble]. Then the authorities let Jason and those other believers go.
10 ௧0 அன்று இரவிலே சகோதரர்கள் பவுலையும் சீலாவையும் பெரோயா பட்டணத்திற்கு அனுப்பிவிட்டார்கள்; அவர்கள் அங்கே சென்று, யூதர்களுடைய ஜெப ஆலயத்திற்குப் போனார்கள்.
[So] that same night, the believers sent Paul and Silas [out of Thessalonica] to Berea [town]. When Paul and Silas arrived there, they went to the Jewish meeting place, [on a day when people had gathered there].
11 ௧௧ அந்தப் பட்டணத்து மக்கள் வசனத்தை ஆர்வத்தோடு ஏற்றுக்கொண்டு, விஷயங்கள் இப்படியிருக்கிறதா என்று தினமும் வேதவாக்கியங்களை ஆராய்ந்துபார்த்ததினால், தெசலோனிக்கேயில் உள்ளவர்களைவிட நற்பண்பு உடையவர்களாக இருந்தார்கள்.
The [Jews] in Thessalonica had not been very willing to listen to God’s message, but the [Jews] who lived in Berea were very willing to listen, so they listened very eagerly to the message [about Jesus]. Every day they read the Scriptures [for themselves] to find out if what Paul said [about the Messiah] was true.
12 ௧௨ அதனால் அவர்களில் அநேகரும், கிரேக்கர்களில் கனம்பெற்ற அநேக ஆண்களும் பெண்களும் விசுவாசித்தார்கள்.
As a result, many of the Jewish people believed [in Jesus], and also some of the important non-Jewish women and many non-Jewish men [believed in him].
13 ௧௩ பெரோயாவிலும் தேவவசனம் பவுலினால் அறிவிக்கப்படுகிறது என்று தெசலோனிக்கேயரான யூதர்களுக்கு தெரிந்தபோது, அங்கேயும் வந்து, மக்களைத் தூண்டிவிட்டார்கள்.
But then the Jews in Thessalonica heard [people tell them] that Paul [was] in Berea and that he was preaching the message from God [about Jesus]. So they went to Berea and [told people there that what Paul was teaching was not true. Thus], they caused many of those people to get angry [at Paul].
14 ௧௪ உடனே சகோதரர்கள் பவுலைக் கடல்வழியாக அனுப்பிவிட்டார்கள். சீலாவும் தீமோத்தேயுவும் அங்கே தங்கியிருந்தார்கள்.
So [several of] the believers [in Berea] took Paul to the coast [to go to another province]. But Silas and Timothy stayed in Berea.
15 ௧௫ பவுலைக் கூட்டிச்சென்றவர்கள் அவனை அத்தேனே பட்டணம்வரைக்கும் கூட்டிக்கொண்டுபோனார்கள். அங்கே பவுல், சீலாவையும் தீமோத்தேயுவையும் சீக்கிரமாக என்னிடம் வரச் சொல்லுங்கள் என்று அவர்களுக்குச் சொல்லி அனுப்பினான்.
When Paul and the other men from Berea [arrived at the coast, they got on a ship and] went to Athens [city]. Then Paul said [to the men who had come with him], “Tell Silas and Timothy to come to me [here in Athens] as soon as they can.” Then those men left [Athens and returned to Berea].
16 ௧௬ அத்தேனே பட்டணத்தில் பவுல் அவர்களுக்காகக் காத்துக்கொண்டிருக்கும்போது, அந்தப் பட்டணம் விக்கிரகங்களால் நிறைந்திருக்கிறதைப் பார்த்து, தன் மனதில் அதிக வைராக்கியம் கொண்டு,
In Athens, Paul waited for Silas and Timothy [to arrive. In the meantime, he walked around in the city. He] became very distressed/disturbed because he saw that throughout [HYP] the city there were many idols.
17 ௧௭ ஜெப ஆலயத்தில் யூதர்களோடும், பக்தியுள்ளவர்களோடும், சந்தையில் பார்ப்பவர்களோடும் தினமும் பேசிக்கொண்டிருந்தான்.
So he went to the Jewish meeting place and talked [about Jesus] with the Jews, and also with the Greeks who had accepted what the Jews believe. He also went to the public square/center every day and talked to the people [whom he met] there.
18 ௧௮ அப்பொழுது எப்பிக்கூரர்களும் ஸ்தோயிக்கர்களுமான ஞானிகளில் சிலர் அவனோடுகூட வாக்குவாதம்பண்ணினார்கள். சிலர்: இந்த வாயாடி என்ன பேசப்போகிறான் என்றார்கள். சிலர்: இவன் அந்நிய தேவதைகளை அறிவிக்கிறவனைப்போல இருக்கிறான் என்றார்கள். அவன் இயேசுவையும் உயிர்த்தெழுதலையும் அவர்களுக்குப் போதித்ததினால் அப்படிச் சொன்னார்கள்.
Paul met some teachers who liked to talk about what people should believe. [People called] some of them Epicureans and [they called] others Stoics. They told Paul [what they believed], and they asked him [what he believed. Then] some of them said [to one another], “This ignorant person is just talking nonsense [RHQ]!” Others said, “[We(exc) think] that he is teaching people about (foreign gods/[new] gods that we [(exc)] have not heard about).” They said that because Paul was telling them that Jesus [had died and] had become alive again [afterwards. They had not heard that message before].
19 ௧௯ அவர்கள் அவனை மார்ஸ் மேடைக்கு கூட்டிக்கொண்டுபோய்: நீ சொல்லுகிற இந்த புதிய உபதேசம் என்ன என்று நாங்கள் தெரிந்துகொள்ளலாமா?
So they took Paul to the place where the city council met. [When they arrived] there, they said to Paul, “[Please] tell us, what is this new message that you [(sg)] are teaching people?
20 ௨0 நீ சொன்ன அநேக வினோதமான காரியங்களை எங்களுடைய காதுகளில் கேட்டோம்; அதின் விளக்கம் என்ன என்று தெரிந்துகொள்ள ஆர்வமாக இருக்கிறோம் என்றார்கள்.
You are teaching some things that startle us [(exc)], so we want to know what they mean.”
21 ௨௧ அந்த அத்தேனே பட்டணத்து மக்கள், அங்கே தங்குகிற வெளிமக்கள் எல்லோரும், வினோதமான காரியங்களைச் சொல்லுவதிலும் கேட்பதிலுமே தங்களுடைய நேரத்தைச் செலவழித்தார்கள்.
[They said that, because] the people of Athens and also the people from other regions who lived there continually talked about what was new [to them], or they listened to [others tell] what was new.
22 ௨௨ அப்பொழுது பவுல் மார்ஸ் மேடையின் நடுவிலே நின்று: அத்தேனே பட்டணத்தாரே, எல்லாக் காரியத்திலும் உங்களை அதிக பக்தியுள்ளவர்களாகப் பார்க்கிறேன்.
Then Paul stood up before the men of the city council and said, “Citizens of Athens, I see that you (are very religious/think that it is very important to worship many gods).
23 ௨௩ எப்படியென்றால், நான் சுற்றித்திரிந்து, உங்களுடைய ஆராதனைகளை கவனித்துப் பார்த்தபொழுது, “அறியப்படாத தேவனுக்கு” என்று எழுதியிருக்கிற ஒரு பலிபீடத்தைப் பார்த்தேன்; நீங்கள் அறியாமல் ஆராதனை செய்கிற அவரையே நான் உங்களுக்கு அறிவிக்கிறேன்.
I [say that] because, while I was walking along and observing the objects [that represent different gods that] you worship, I even saw an altar that had these words [that someone had] carved [on it: THIS HONORS] THE GOD [THAT WE(exc)] DO NOT KNOW. So now I will tell you about [that God] whom you worship but you do not know.
24 ௨௪ உலகத்தையும் அதிலுள்ள எல்லாவற்றையும் உண்டாக்கின தேவனானவர் வானத்திற்கும் பூமிக்கும் ஆண்டவராக இருக்கிறபடியால், கைகளினால் கட்டப்பட்ட கோவில்களில் அவர் குடியிருப்பதில்லை.
He is the God who made the world and everything in it. Because he rules over all [beings in] heaven and [on] earth, he does not dwell in shrines that people have made.
25 ௨௫ எல்லோருக்கும் ஜீவனையும் சுவாசத்தையும் எல்லாவற்றையும் கொடுக்கிற ஆண்டவர், தமக்கு ஏதாவது தேவையென்றால், மனிதர்கள் கைகளினால் பெற்றுக்கொள்வதில்லை.
He does not need to have anything made for him by people [MTY] {to have people [MTY] make [MTY] anything for him}, because everything that exists belongs to him. He is the one who causes (us [(inc)]/all people) to live and breathe, and [he gives us] all the things [that we(inc) need].
26 ௨௬ மனித இனமான எல்லா மக்களையும் அவர் ஒரே இரத்தத்தினாலே உண்டாக்கி, பூமியெங்கும் குடியிருக்கச்செய்து, முன் தீர்மானிக்கப்பட்ட காலங்களையும் அவர்கள் குடியிருக்கும் எல்லைகளையும் குறித்திருக்கிறார்;
[In the beginning], God created one couple, and from them God produced all (the ethnic groups/the nations) that now live everywhere on the earth. He also decided where each ethnic group of people should live and how long they should live [there].
27 ௨௭ கர்த்தராகிய அவரை மக்கள் தடவியாவது தேடிக் கண்டுபிடிக்கும்படி அப்படிச் செய்தார்; அவர் நம் ஒவ்வொருவருக்கும் அருகில் உள்ளார்.
He wanted people to realize that they need him. Then maybe they would seek him and find him. [God wants us to seek him], although he is [really] close [LIT] to each one of us.
28 ௨௮ ஏனென்றால், அவருக்குள் நாம் பிழைக்கிறோம், அசைகிறோம், இருக்கிறோம்; அப்படியே உங்களுடைய புலவர்களிலும் சிலர், நாம் அவருடைய வம்சத்தார் என்று சொல்லியிருக்கிறார்கள்.
As someone has said, ‘[It is only] because he enables us that we [(inc)] live and move and do [what we do].’ And, as some of your own poets have said, ‘We [(inc)] are God’s children.’
29 ௨௯ நாம் தேவனுடைய வம்சமாக இருப்பதினால், மனிதனுடைய யோசனையினாலும் சித்திரவேலையினாலும் உருவாக்கின தங்கம், வெள்ளி, கல் ஆகியவற்றிக்கு தெய்வம் ஒப்பாவார் என்று நாம் நினைக்கக்கூடாது.
Therefore, because we are God’s children [and can communicate like God does], we [(inc)] should not think that he is anything like an image [that people have made] of gold or silver or stone [which cannot communicate]. Those images are designed and skillfully made {People design and make those images}, [but they are not alive].
30 ௩0 மக்களின் அறியாமையின் நாட்களை தேவன் பார்க்காதவர்போல இருந்தார்; இப்பொழுது மனம் மாறவேண்டும் என்று எல்லா மனிதர்களுக்கும் கட்டளையிடுகிறார்.
During the times when people did not know [what God wanted them to do], he did not [immediately] punish [them for what they did]. But now God commands all people everywhere to turn away from their evil behavior.
31 ௩௧ ஒரு நாளைக் குறித்திருக்கிறார்; அந்த நாளிலே அவர் தாம் நியமித்த மனிதனைக்கொண்டு, பூலோகத்தை நீதியாக நியாயந்தீர்ப்பார்; அந்த மனிதனை மரித்தோரிலிருந்து உயிரோடு எழுப்பினதினாலே அதின் நிச்சயத்தை எல்லோருக்கும் விளங்கப்பண்ணினார் என்றான்.
[He tells us] that on a certain day that he has chosen he is going to judge [all of us(inc) people in] [MTY] the world. He has appointed a [certain] man to judge [us, and that man will judge each of us] fairly/justly. God has shown to all [people that he has appointed that man to judge everyone], because God (caused him to become alive again after he had died/raised him from the dead).”
32 ௩௨ மரித்தவர்களின் உயிர்த்தெழுதலைக்குறித்து பவுல் சொல்வதை அவர்கள் கேட்டபோது, சிலர் கேலிசெய்தார்கள். சிலர்: நீ சொல்லுகிறதை வேறொரு நாளில் கேட்போம் என்றார்கள்.
When the men of the council heard [Paul say] that ([a man] had become alive again after he had died/[someone] had been raised from the dead), some of them laughed scornfully. But others said, “We [(exc)] would like you [(sg)] to tell us more about this, some other time.”
After they said that, Paul left the council [meeting].
34 ௩௪ சிலர் பவுலோடு சேர்ந்துகொண்டு, விசுவாசிகளானார்கள். அவர்களில் மார்ஸ் மேடையின் நியாயாதிபதிகளில் ஒருவனாகிய தியொனீசியு என்பவனும், தாமரி என்னும் பெயருள்ள ஒரு பெண்ணும், வேறு சிலரும் இருந்தார்கள்.
However, some of the people there went along with Paul and became believers. Among those [who believed in Jesus] was a member of the council whose [name was] Dionysius. Also, an [important] woman whose name was Damaris and some other people [who had heard Paul’s message also believed in Jesus].
