2 சாமுவேல் 22
1 ௧ யெகோவா தாவீதை அவனுடைய எல்லா எதிரிகளின் கைக்கும், சவுலின் கைக்கும், விலக்கி விடுவித்தபோது, அவன் யெகோவாவுக்கு முன்பாகப் பாடின பாட்டு:
And David spoke to Jehovah the words of this song in the day that Jehovah had delivered him out of the hand of all his enemies, and out of the hand of Saul.
And he said, Jehovah is my rock, and my fortress, and my deliverer;
3 ௩ தேவன் நான் நம்பியிருக்கிற கன்மலையும், என்னுடைய கேடகமும், என்னுடைய பாதுகாப்பின் கொம்பும், என்னுடைய உயர்ந்த அடைக்கலமும், என்னுடைய இருப்பிடமும், என்னுடைய இரட்சகருமானவர்; என்னைத் துன்பத்திற்கு விலக்கி இரட்சிக்கிறவர் அவரே.
God is my rock, in him will I trust — My shield, and the horn of my salvation, My high tower, and my refuge, My saviour: thou wilt save me from violence.
4 ௪ துதிக்குக் காரணரான யெகோவாவை நோக்கிக் கூப்பிடுவேன்; அதனால் என்னுடைய எதிரிகளுக்கு விலக்கி இரட்சிக்கப்படுவேன்.
I will call upon Jehovah, who is to be praised; So shall I be saved from mine enemies.
For the waves of death encompassed me, Torrents of Belial made me afraid.
The bands of Sheol surrounded me; The cords of death encountered me; (Sheol h7585)
7 ௭ எனக்கு உண்டான நெருக்கத்திலே யெகோவாவை நோக்கிக் கூப்பிட்டு, என்னுடைய தேவனை நோக்கிக் கூப்பிட்டேன்; தமது ஆலயத்திலிருந்து என்னுடைய சத்தத்தைக் கேட்டார்; என்னுடைய கூப்பிடுதல் அவர் செவிகளில் விழுந்தது.
In my distress I called upon Jehovah, And I cried to my God; And he heard my voice out of his temple, And my cry [came] into his ears.
8 ௮ அப்பொழுது பூமி அசைந்து அதிர்ந்தது; அவர் கோபங்கொண்டதால் வானத்தின் அஸ்திபாரங்கள் குலுங்கி அசைந்தது.
Then the earth shook, and quaked; The foundations of the heavens trembled And shook because he was wroth.
9 ௯ அவர் நாசியிலிருந்து புகை வந்தது, அவர் வாயிலிருந்து ஒளிவீசும் அக்கினி புறப்பட்டது, அதனால் தீப்பற்றிக்கொண்டது.
There went up a smoke out of his nostrils, And fire out of his mouth devoured: Coals burned forth from it.
And he bowed the heavens, and came down; And darkness was under his feet.
And he rode upon a cherub, and did fly; And he was seen upon the wings of the wind.
And he made darkness round about him a tent, Gatherings of waters, thick clouds of the skies.
From the brightness before him Burned forth coals of fire.
14 ௧௪ யெகோவா வானத்திலிருந்து இடியைப்போல முழங்கி, சர்வவல்லமையுள்ள தேவன் தமது சத்தத்தைத் தொனிக்கச் செய்தார்.
Jehovah thundered from the heavens, And the Most High uttered his voice.
And he sent arrows, and scattered [mine enemies]; Lightning, and discomfited them.
16 ௧௬ யெகோவாவுடைய கடிந்துகொள்ளுதலினாலும், அவருடைய நாசியின் சுவாசக் காற்றினாலும் சமுத்திரத்தின் மதகுகள் திறக்கப்பட்டு, பூமியின் அஸ்திபாரங்கள் காணப்பட்டது.
And the beds of the sea were seen, The foundations of the world were uncovered At the rebuke of Jehovah, At the blast of the breath of his nostrils.
17 ௧௭ உயரத்திலிருந்து அவர் கை நீட்டி, என்னைப் பிடித்து, வெள்ளப்பெருக்கில் இருக்கிற என்னைத் தூக்கிவிட்டார்.
He reached forth from above, he took me, He drew me out of great waters;
He delivered me from my strong enemy, From them that hated me; For they were mightier than I.
They encountered me in the day of my calamity; But Jehovah was my stay.
And he brought me forth into a large place; He delivered me, because he delighted in me.
21 ௨௧ யெகோவா என்னுடைய நீதிக்குத்தகுந்தபடி எனக்கு பதில் அளித்தார்; என்னுடைய கைகளின் சுத்தத்திற்குத்தகுந்தபடி எனக்குச் சரிக்கட்டினார்.
Jehovah hath rewarded me according to my righteousness, According to the cleanness of my hands hath he recompensed me.
For I have kept the ways of Jehovah, And have not wickedly departed from my God.
23 ௨௩ அவருடைய நியாயங்களையெல்லாம் எனக்கு முன்பாக நிறுத்தினேன்; நான் அவருடைய கட்டளைகளைவிட்டு விலகாமல்,
For all his ordinances were before me, And his statutes, I did not depart from them,
And I was upright before him, And kept myself from mine iniquity.
25 ௨௫ ஆகையால் யெகோவா என்னுடைய நீதிக்குத் தகுந்தபடியும், தம்முடைய கண்களுக்கு முன்பாக இருக்கிற என்னுடைய சுத்தத்திற்குத்தகுந்தபடியும் எனக்கு பலனளித்தார்.
And Jehovah hath recompensed me according to my righteousness, According to my cleanness in his sight.
With the gracious thou dost shew thyself gracious; With the upright man thou dost shew thyself upright;
With the pure thou dost shew thyself pure; And with the perverse thou dost shew thyself contrary.
28 ௨௮ சிறுமைப்பட்ட மக்களை இரட்சிப்பீர்; பெருமையுள்ளவர்களைத் தாழ்த்த, உம்முடைய கண்கள் அவர்களுக்கு விரோதமாகத் திருப்பப்பட்டிருக்கிறது.
And the afflicted people thou dost save; And thine eyes are upon the haughty, [whom] thou bringest down.
For thou art my lamp, Jehovah; And Jehovah enlighteneth my darkness.
For by thee I have run through a troop; By my God have I leaped over a wall.
31 ௩௧ தேவனுடைய வழி உத்தமமானது; யெகோவாவுடைய வசனம் சுத்தமானது; தம்மை நம்புகிற அனைவருக்கும் அவர் கேடகமாக இருக்கிறார்.
As for God, his way is perfect; The word of Jehovah is tried: He is a shield to all that trust in him.
For who is God, save Jehovah? And who is a rock, save our God?
God is my strong fortress, And he maketh my way perfectly smooth.
He maketh my feet like hinds' [feet], And setteth me upon my high places.
He teacheth my hands to war, And mine arms bend a bow of brass.
And thou didst give me the shield of thy salvation, And thy condescending gentleness hath made me great.
Thou enlargedst my steps under me; And mine ankles did not slip.
38 ௩௮ என்னுடைய எதிரிகளைப் பின்தொடர்ந்து அவர்களை அழிப்பேன்; அவர்களை அழிக்கும்வரைக்கும் திரும்பமாட்டேன்.
I pursued mine enemies, and destroyed them, And I turned not again till they were consumed.
39 ௩௯ அவர்கள் எழுந்திருக்கமுடியாதபடி என்னுடைய பாதங்களின்கீழ் விழுந்தார்கள்; அவர்களை முறியடித்து வெட்டினேன்.
And I have consumed them and have crushed them, and they rose not again; Yea, they fell under my feet.
40 ௪0 யுத்தத்திற்கு நீர் என்னை பெலத்தால் இடைகட்டி, என்மேல் எழும்பினவர்களை என்கீழ் விழும்படிச் செய்தீர்.
And thou girdedst me with strength to battle: Thou didst subdue under me those that rose up against me.
And mine enemies didst thou make to turn their backs unto me, And those that hated me I destroyed.
42 ௪௨ அவர்கள் நோக்கிப் பார்க்கிறார்கள், அவர்களை இரட்சிப்பவர்கள் ஒருவருமில்லை; யெகோவாவை நோக்கிப் பார்க்கிறார்கள், அவர்களுக்கு அவர் பதில் கொடுக்கிறதில்லை.
They looked, and there was none to save — Unto Jehovah, and he answered them not.
And I did beat them small as the dust of the earth, I trod them as the mire of the streets; I stamped upon them.
44 ௪௪ என்னுடைய மக்களின் சண்டைகளுக்கு நீர் என்னை விலக்கிவிட்டு, தேசங்களுக்கு என்னைத் தலைவனாக வைக்கிறீர்; நான் அறியாத மக்கள் என்னைப் பணிகிறார்கள்.
And thou hast delivered me from the strivings of my people, Thou hast kept me to be head of the nations: A people I knew not doth serve me:
45 ௪௫ அந்நியர்கள் எனக்கு எதிராகப் பேசி அடங்கி, என்னுடைய சத்தத்தைக் கேட்டவுடனே எனக்குக் கீழ்ப்படிகிறார்கள்.
Strangers come cringing unto me: At the hearing of the ear, they obey me.
Strangers have faded away, And they come trembling forth from their close places.
47 ௪௭ யெகோவா ஜீவனுள்ளவர்; என்னுடைய கன்மலையானவர் ஸ்தோத்தரிக்கப்படுவாராக; என்னுடைய இரட்சிப்பின் கன்மலையான தேவன் உயர்ந்திருப்பாராக.
Jehovah liveth; and blessed be my rock; And exalted be the God, the rock of my salvation,
The God who hath avenged me, And hath brought the peoples under me.
49 ௪௯ அவரே என்னுடைய எதிரிகளுக்கு என்னை விலக்கி விடுவிக்கிறவர்; எனக்கு விரோதமாக எழும்புகிறவர்கள்மேல் என்னை உயர்த்திக் கொடுமையான மனிதனுக்கு என்னைத் தப்புவிக்கிறீர்.
He brought me forth from mine enemies: Yea, thou hast lifted me up above them that rose up against me; From the man of violence hast thou delivered me.
50 ௫0 இதனால் யெகோவாவே, தேசங்களுக்குள் உம்மைத் துதித்து, உம்முடைய நாமத்திற்கு துதிப் பாடல்கள் பாடுவேன்.
Therefore will I give thanks to thee, Jehovah, among the nations, And will sing psalms to thy name.
51 ௫௧ தாம் ஏற்படுத்தின ராஜாவுக்கு மகத்தான இரட்சிப்பை அளித்து, தாம் அபிஷேகம்செய்த தாவீதுக்கும் அவனுடைய சந்ததிக்கும் என்றென்றும் கிருபை செய்கிறார்.”
[It is he] who giveth great deliverances to his king, And sheweth loving-kindness to his anointed, To David, and to his seed for evermore.
