< Mga Awit 130 >

1 Mula sa mga kalaliman ay dumaing ako sa iyo, Oh Panginoon.
De los profundos te llamo, o! Jehová.
2 Panginoon, dinggin mo ang aking tinig: pakinggan ng iyong mga pakinig ang tinig ng aking mga pamanhik.
Señor, oye mi voz. Sean tus orejas atentas a la voz de mi oración.
3 Kung ikaw, Panginoon, magtatanda ng mga kasamaan, Oh Panginoon, sinong tatayo?
Jehová, si mirares a los pecados, Señor ¿quién persistirá?
4 Nguni't may kapatawarang taglay ka, upang ikaw ay katakutan.
Por lo cual hay perdón acerca de ti: para que seas temido.
5 Aking hinihintay ang Panginoon, hinihintay ng aking kaluluwa, at sa kaniyang salita ay umaasa ako.
Yo esperé a Jehová, mi alma esperó: a su palabra he esperado.
6 Hinihintay ng aking kaluluwa ang Panginoon, ng higit kay sa paghihintay ng bantay sa umaga; Oo, higit kay sa bantay sa umaga.
Mi alma esperó a Jehová, más que las guardas esperan a la mañana: las guardas a la mañana.
7 Oh Israel, umasa ka sa Panginoon; sapagka't sa Panginoon ay may kagandahang-loob.
Espere Israel a Jehová, porque con Jehová está la misericordia; y abundante redención cerca de él.
8 At kaniyang tutubusin ang Israel sa lahat niyang kasamaan.
Y él redimirá a Israel de todos sus pecados.

< Mga Awit 130 >