< Mga Awit 125 >

1 Silang nagsisitiwala sa Panginoon ay parang bundok ng Sion, na hindi maaaring makilos, kundi nananatili magpakailan man.
O KA poe hilinai aku ia Iehova, E like no lakou me ka mauna o Ziona, Aole ia e naue, e noho mau loa no.
2 Kung paanong ang mga bundok na nangasa palibot ng Jerusalem, gayon ang Panginoon sa palibot ng kaniyang bayan, mula sa panahong ito at sa magpakailan man.
Ua puni o Ierusalema i na mauna, Pela o Iehova e hoopuni ai i kona poe kanaka, Mai keia wa aku, a i ka manawa pau ole.
3 Sapagka't ang cetro ng kasamaan ay hindi bubuhatin sa mga matuwid; upang huwag iunat ng mga matuwid ang kanilang mga kamay sa kasamaan.
Aole e waihoia ke kookoo o ka poe hewa, Ma ka puu o ka poe pono; O kau aku ka poe pono i ko lakou lima ma ka hewa.
4 Gawan mo ng mabuti, Oh Panginoon, yaong mabubuti, at yaong matutuwid sa kanilang mga puso.
E hana maikai mai oe, e Iehova, i ka poe maikai, A i ka poe hoi i pololei ma ko lakou naau.
5 Nguni't sa nagsisiliko sa kanilang mga likong lakad, ilalabas ng Panginoon na kasama ng mga manggagawa ng kasamaan. Kapayapaan nawa ay suma Israel.
O ka poe kapae ma ko lakou ala keekee, E alakai pu aku no o Iehova ia lakou me ka poe hana lapuwale; A he malu no maluna o ka Iseraela.

< Mga Awit 125 >